ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΘΕΛΕΙ ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ (του Αλέξη Αλαματίδη)
Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε τα όρια του Κόσμου μας.
Δεν πρέπει να σπαταλήσουμε τα αποθέματά του αλόγιστα.Εκτός και εάν θέλουμε να καταδικάσουμε τους εαυτούς μας σε αργό θάνατο
Willy Brandt, Γερμανός Καγκελάριος, 1973 στη σύνοδο του ΟΗΕ
ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ «ΠΝΙΓΟΥΝ» ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και τη λήξη της τουριστικής περιόδου, χιλιάδες τόνοι πλαστικών και άλλων απορριμμάτων που συσσωρεύτηκαν στις άκρες των δρόμων σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ξεκινούν το καταστροφικό τους ταξίδι χωρίς… επιστροφή για τις ελληνικές θάλασσες.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΡΩΔΙΩΝ (της Μαρίας Ριτζαλέου)
Έχουν μακρύ λαιμό, ψηλά πόδια, όμορφο ράμφος και κομψή σιλουέτα, χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να πιάνουν τη λεία τους στα ρηχά νερά λιμνών, λιμνοθαλασσών, ποταμών, αλλά και στη θάλασσα, όπου και τρέφονται. Οι ερωδιοί είναι από τα πιο χαρακτηριστικά πουλιά των ελληνικών υγροτόπων και ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε χρόνο με αλματώδη ρυθμό.
Πριν από μερικές μέρες ολοκληρώθηκε η τρίτη πανελλαδική καταγραφή των ερωδιών, δύο σημαντικές αποικίες των οποίων βρίσκονται στο Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, συγκεκριμένα στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης και στην Κεραμωτή Καβάλας και παρακολουθούνται από τον Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας.
Ποίημα: “Το Όνειρο μιας Βροχής” (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Σ’ εκείνο το σπιτάκι το απόμερο
που στέγασε των παιδικών χρόνων τ’ αποθέματα
της ζωής που ευτυχισμένα έπαιζε
στου κόσμου τη μισοκρυμμένη θέα,
με καρδιοχτύπι προσμονής
για ένα σκοπό ανάμεικτο
από ψυχή και σώματα ξεστρατισμένα,
σ’ εκείνο το σπιτάκι το μοναχικό
είναι καιρός να ξαναμπώ,