Νεότητα και Επιστήμη (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο προηγούμενος αιώνας ήταν αυτός που έθεσε τις επιστημονικές βάσεις για τη διατήρηση της νεότητας, αν και βέβαια η νεότητα ήταν πάντοτε η θεμελιώδης επιθυμία των ανθρώπων…
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
Η ΑΥΤΟΫΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΗΣΗΣ (του Γιώργου Μαυρουλέα)
Η σύγχρονη περιβαλλοντική καταστροφή έχει τη ρίζα της σε μια ρασιοναλιστική-λογοκρατική αποϊεροποιητική αντίληψη της ζωής. Ξεκίνησε ως μια αντίδραση στην τυραννική εκκλησιαστική δογματικότητα του μεσαίωνα, ενδοβάλλοντας την αμφιβολία: το «Cogito ergo sum”–“Σκέπτομαι άρα υπάρχω»-...
ΟΙ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ (του Γιάννη Ζήση)
Συνοψίζοντας την εισαγωγική προσέγγιση για μια Ολιστική Ψυχοσωματική Υγιεινή & Θεραπευτική, αναδεικνύονται δύο θεμελιώδεις προσεγγίσεις του θέματος:
Ηφυσική ή ιατρική θεραπευτική που προϋποθέτει συστημική γνώση και προσέγγιση σε λανθάνοντες ορίζοντες φαινομένων με όρους τεχνικής επαναρύθμισης της μορφής σε λανθάνοντα ή εμφανή σημεία.
Ηψυχολογική, νοητική και ψυχική θεραπευτική, που λειτουργεί στο πλαίσιο μιας οργανικής και υποστασιακής διπολικότητας και σύμπλεξης ζωικών λειτουργικών αποκρίσεων και ψυχοσωματικών εκλυτικών δυναμικών στους οργανικούς κύκλους, τα συστήματα και τις κλίμακες ενέργειας και πληροφορίας.
HNΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ – ΕΓΓΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ 1821 (του Γιάννη Ζήση)
Η Ελλάδα πολύ συχνά παγιδεύτηκε στην αναζήτηση της στρατηγικής που θα έπρεπε να ακολουθήσει γύρω από το θέμα της εθνικής της απελευθέρωσης και της εθνικής της ταυτότητας. Πέρασε από διάφορους προβληματισμούς αναζητώντας αυτό το...
H ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΤΑΜΑ (του Γιάννη Ζήση)
Aπαντήσεις στα υπαρξιακά ζητήματα του ανθρώπου δόθηκαν πολλές φορές στην ιστορία του. Κάποια στιγμή έγινε φανερό ότι χρειαζόταν πλέον μια άμεση ψυχολογική και λογική τομή.
Αντί της συμβολικής οικονομίας χρειαζότανε πια μια βιωματικά ουσιαστική αμεσότητα. Χρειαζότανε τη λογική και εννοιακή οικονομία των εννοιών και της βιωματικής αμεσότητας.
«ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ» (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Αυτή η φράση απεικονίζει μια βαθιά πεποίθηση των ανθρώπων, ότι οι ίδιοι δεν έχουν ευθύνη για όσα δεινά συμβαίνουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά ότι υπάρχει πάντοτε ένα αίτιο εξωγενές, έστω και αν αυτό δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά κοινωνικό. Αυτή η τάση οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως στο ότι ο άνθρωπος:
ΔΟΚΙΜΙΟ: Ο φόβος απέναντι στον χρόνο ή ο φόβος μπροστά στη δημιουργία και την εξέλιξη (του Γιάννη Ζήση)
Ο φόβος για το μέλλον είναι κοινός σε όλους μας. Η καθημερινή και κοινωνική ζωή καθορίζεται από τη στάση μας απέναντι στον φόβο μπροστά στο χρόνο. Οι θετικοί και αρνητικοί ιστορικοί χαρακτήρες και τα...
Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα ξεκίνησε με μία παγκόσμια οικονομική κρίση και τελειώνει με μία παγκόσμια κρίση υγείας, τη στιγμή που ταυτόχρονα εξελίσσεται και η οικονομική.
ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ (του Χάρη Ναξάκη)
Θα ταίριαζε ίσως στον σημερινό άκαρδο κόσμο μια μυθοπλασία δικιάς μου κοπής. Ένας γενιοφόρος γέρος, με το παράξενο όνομα Διαφωτισμός, επιστρέφει σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη μετά από ένα μακρύ ταξίδι περιπλάνησης
ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ (του Γιώργου Κοντογιώργη)
Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κοντογιώργης πρόσφατα ολοκλήρωσε δύο επιπλέον τόμους του εντυπωσιακού έργου “Ελληνικό Κοσμοσύστημα” (εκδόσεις Σιδέρη) οι οποίοι καταπιάνονται με τη Βυζαντινή περίοδο (γ’ και δ’ τόμος).
ΤΙ (ΔΕΝ) ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ 2ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
Καθώς την 1 Σεπτεμβρίου έχουμε την “επέτειο” των 81 χρόνων από την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, θα ήθελα να προσθέσω λίγες σκέψεις σε μια διαφορετική γραμμή.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Στην παρούσα περίοδο έχουμε αλλαγές γεωστρατηγικές, που θα είναι κοσμοϊστορικές για την ανθρωπότητα, γιατί εγκαινιάζουν μία νέα περίοδο κινδύνων αλλά και ριζικών αναγκών για μια νέα αντίληψη των ατομικών, εθνικών και διεθνών σχέσεων.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ 21Ο ΑΙΩΝΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Έχουμε φθάσει πια στην εποχή που η ανθρωπότητα βρίσκεται πάλι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά με πολύ χειρότερους όρους από εκείνους που υπήρχαν πριν από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
ΟΙ 4 ΜΑΣΚΕΣ (του Χάρη Ναξάκη)
Οι μάσκες δεν μπορούν οριστικά να αφαιρεθούν, μπορούμε όμως να τις φοράμε λιγότερο. Για να συμβεί αυτό δεν αρκεί να διεκδικούμε μόνο την ενίσχυση του δημόσιου σηστήματος υγείας που αποδιάρθρωσε η νεοφιλελεύθερη συνταγή της ιδιωτικοποίησης του κόσμου.
Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ – ΠΛΑΤΩΝΑΣ, ΦΙΧΤΕ, ΠΑΣΚΑΛ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Στο πεδίο της σκέψης συχνά συναντάει κανείς διατυπωμένες κρίσεις για άλλους, οι οποίες μάλιστα αναπαράγονται εύκολα και σε μεγάλη κλίμακα. Μερικές φορές όμως πρόκειται απλώς για ποσότητα ή, ίσως, και επίδειξη γνώσεων και όχι για την πραγματικότητα.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Η «ΑΝΟΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ο όρος “ανοσία της αγέλης” προβλήθηκε τελευταία μέσα στην παγκόσμια κρίση υγείας από κρατικούς εκπροσώπους, δημοσιογράφους και επιστήμονες διαφόρων χωρών ως μέσον αντιμετώπισης της κρίσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο μεταίχμιο: αλλαγή ή διάλυση (Respublica.gr)
Σήμερα οι Βρυξέλλες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, ειδικά μετά την άρνηση του Γερμανό-Ολλανδικού άξονα, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, να εκδοθούν «κορωνοομολόγα».
Η ΙΣΧΥΣ ΚΑΙ Η ΕΙΔΩΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ (του Γιάννη Ζήση)
Η ισχύς επιδιώκεται τόσο για την «επίτευξη της διάρκειάς της», όσο και ως πεδίο επιβεβαίωσης των θέσεων και ικανοποίησης των αρεσκειών, μια από τις οποίες είναι η ίδια η εξουσία. Πρωταρχική αρέσκεια είναι η αρέσκεια της διάρκειας. Η αρέσκεια της διάρκειας, όμως, είναι βαθιά συνδεδεμένη τόσο με τα πρότυπα που έχουμε, όσο και με την ταυτότητά μας.
Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ (του Γιάννη Ζήση)
Τρεις είναι οι θεμελιώδεις μορφές κοινωνικής πραγματικότητας που αποτελούν αντίθεση στην ειρήνη: α) ο φασισμός, β) ο καταναλωτικός κύκλος της αστικής κοινωνίας και γ) η εκκεντρική σύλληψη του πλουραλισμού που αναιρεί το ανθρωπολογικό συμβόλαιο στη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπο, τη φύση και τον κόσμο.
ΤΟ ΟΛΕΘΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ (του Δημήτρη Α. Δημητριάδη)
Ένα εκατομμύριο είδη ζώων μπορεί να εξαφανιστούν με την πάροδο του χρόνου και ο άνθρωπος δεν είναι καθόλου αμέτοχος στο «μεγάλο θάνατο». Η επιστήμη, σήμερα, γίνεται προάγγελος ενός ολέθριου για τον πλανήτη μηνύματος.
ΧΡΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ & ΝΟΗΜΑ (των Γιάννη Ζήση- Ιωάννας Μουτσοπούλου)
α όρια της χρήσης του ανθρώπινου ψυχισμού, όπως φαίνεται και από τον ανθρώπινο ψυχισμό των εποπτικών παραστάσεων, των δομικών στοιχείων του κόσμου και της σχέσης της ανθρώπινης με αυτά έχουν διευρυνθεί σε μια περίοδο όπου η συνείδηση της αιτιατής συνοχής του εαυτού μας και του κόσμου δεν έχει καλλιεργηθεί επαρκώς,
ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η γλώσσα είναι ένα ιδίωμα του ανθρώπου που τον ξεχωρίζει από τα άλλα βασίλεια. Εννοούμε εδώ τη γλώσσα ως έκφραση εσωτερικών αιτίων και ως γραπτό και προφορικό σύμβολο των εσωτερικών νοημάτων που διευκολύνει την...
Ο ΝΕΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ή ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)
Για πρώτη φορά, η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μία κατάσταση κρίσης ενός μοντέλου που έχει ξεπεράσει τα φυσικά όρια της ανάπτυξής του – σε σχέση, δηλαδή, με το υλικό υπόβαθρο του πολιτισμού και της...
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ & Η ΕΥΘΥΝΗ (του Γιάννη Ζήση)
Επιτέλους, έφτασε η ώρα για τη χώρα μας και κάθε πολίτη όπου μπορεί και πρέπει αναπόδραστα να αναλάβει όλη την ευθύνη του μέλλοντος. Μπορεί να υιοθετήσει όλη τη δόξα της ιστορίας και να την...
ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΟΡΩΝ: ΟΥΤΟΠΙΑ ‘Η ΩΡΙΜΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ (του Γιάννη Ζήση)
Γιατί παρά τις υποσχέσεις και τις διακηρύξεις ο δίκαιος μερισμός των παγκόσμιων πόρων αποτελεί ένα απραγματοποίητο όνειρο; Φταίει μόνο το σύστημα και τα συμφέροντα; Είναι ο μερισμός μια αποκλειστικά οικονομική έννοια; Ποιος είπε ότι...
