Οι μάσκες δεν μπορούν οριστικά να αφαιρεθούν, μπορούμε όμως να τις φοράμε λιγότερο. Για να συμβεί αυτό δεν αρκεί να διεκδικούμε μόνο την ενίσχυση του δημόσιου σηστήματος υγείας που αποδιάρθρωσε η νεοφιλελεύθερη συνταγή της ιδιωτικοποίησης του κόσμου.
Στο πεδίο της σκέψης συχνά συναντάει κανείς διατυπωμένες κρίσεις για άλλους, οι οποίες μάλιστα αναπαράγονται εύκολα και σε μεγάλη κλίμακα. Μερικές φορές όμως πρόκειται απλώς για ποσότητα ή, ίσως, και επίδειξη γνώσεων και όχι για την πραγματικότητα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Ο όρος “ανοσία της αγέλης” προβλήθηκε τελευταία μέσα στην παγκόσμια κρίση υγείας από κρατικούς εκπροσώπους, δημοσιογράφους και επιστήμονες διαφόρων χωρών ως μέσον αντιμετώπισης της κρίσης.
Σήμερα οι Βρυξέλλες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, ειδικά μετά την άρνηση του Γερμανό-Ολλανδικού άξονα, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, να εκδοθούν «κορωνοομολόγα».
Η ισχύς επιδιώκεται τόσο για την «επίτευξη της διάρκειάς της», όσο και ως πεδίο επιβεβαίωσης των θέσεων και ικανοποίησης των αρεσκειών, μια από τις οποίες είναι η ίδια η εξουσία. Πρωταρχική αρέσκεια είναι η αρέσκεια της διάρκειας. Η αρέσκεια της διάρκειας, όμως, είναι βαθιά συνδεδεμένη τόσο με τα πρότυπα που έχουμε, όσο και με την ταυτότητά μας.
Τρεις είναι οι θεμελιώδεις μορφές κοινωνικής πραγματικότητας που αποτελούν αντίθεση στην ειρήνη: α) ο φασισμός, β) ο καταναλωτικός κύκλος της αστικής κοινωνίας και γ) η εκκεντρική σύλληψη του πλουραλισμού που αναιρεί το ανθρωπολογικό συμβόλαιο στη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπο, τη φύση και τον κόσμο.
Ένα εκατομμύριο είδη ζώων μπορεί να εξαφανιστούν με την πάροδο του χρόνου και ο άνθρωπος δεν είναι καθόλου αμέτοχος στο «μεγάλο θάνατο». Η επιστήμη, σήμερα, γίνεται προάγγελος ενός ολέθριου για τον πλανήτη μηνύματος.
α όρια της χρήσης του ανθρώπινου ψυχισμού, όπως φαίνεται και από τον ανθρώπινο ψυχισμό των εποπτικών παραστάσεων, των δομικών στοιχείων του κόσμου και της σχέσης της ανθρώπινης με αυτά έχουν διευρυνθεί σε μια περίοδο όπου η συνείδηση της αιτιατής συνοχής του εαυτού μας και του κόσμου δεν έχει καλλιεργηθεί επαρκώς,
Η γλώσσα είναι ένα ιδίωμα του ανθρώπου που τον ξεχωρίζει από τα άλλα βασίλεια. Εννοούμε εδώ τη γλώσσα ως έκφραση εσωτερικών αιτίων και ως γραπτό και προφορικό σύμβολο των εσωτερικών νοημάτων που διευκολύνει την...
Για πρώτη φορά, η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μία κατάσταση κρίσης ενός μοντέλου που έχει ξεπεράσει τα φυσικά όρια της ανάπτυξής του – σε σχέση, δηλαδή, με το υλικό υπόβαθρο του πολιτισμού και της...
Επιτέλους, έφτασε η ώρα για τη χώρα μας και κάθε πολίτη όπου μπορεί και πρέπει αναπόδραστα να αναλάβει όλη την ευθύνη του μέλλοντος. Μπορεί να υιοθετήσει όλη τη δόξα της ιστορίας και να την...
Γιατί παρά τις υποσχέσεις και τις διακηρύξεις ο δίκαιος μερισμός των παγκόσμιων πόρων αποτελεί ένα απραγματοποίητο όνειρο; Φταίει μόνο το σύστημα και τα συμφέροντα; Είναι ο μερισμός μια αποκλειστικά οικονομική έννοια; Ποιος είπε ότι...
Οι δημοσκοπήσεις γνώμης -ακόμη και αυτές που έγιναν σε επιστημονικό κοινό- αποδεικνύουν μια πολύ μεγάλη διασπορά και ποικιλία γνώμης για το τι είναι έγκυρο, αδιαπραγμάτευτο ή βέβαιο. Ακόμη και στο επιστημονικό πεδίο.
Σε κάθε εκλογές μας δίνεται η ευκαιρία να παρατηρήσουμε –στο βαθμό βέβαια που θέλουμε ειλικρινά να παρατηρήσουμε- τη χρήση των ιδεών για θεατρική κατανάλωση που μπορεί να βοηθήσει τη φιλοδοξία των ανθρώπων τόσο αυτών που εκλιπαρούν για...
Ένα μεγάλο πρόβλημα στη σκέψη είναι η διάκριση μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων (που αποτελούν τον κορμό του φιλελευθερισμού) και λαϊκής κυριαρχίας με την ισότητα και την κοινωνικότητα (που αποτελεί τον κορμό της δημοκρατίας). Δηλαδή, το...
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος μέσα από τον οποίο η ηθική επανέρχεται στο προσκήνιο, αποκτώντας μια υποστηρικτική προσέγγιση, στη λογική της συστημικής αναγκαιότητας και εκτίμησης της έλλειψής της. Η έννοια της ηθικής είναι θεμελιωδώς...
Η αναφερόμενη απλότητα δεν είναι απλοϊκότητα, αλλά αντιστοιχεί σ’ εκείνη την «απλότητα του οφθαλμού», με την χρηστική έννοια και στην πιο βαθιά της διάσταση.
Ο Φρόυντ επιβεβαίωσε με την ψυχανάλυση αυτό που η εμπειρία των πολέμων, των θρησκευτικών και πολιτικών διώξεων και λοιπών αγριοτήτων φανέρωναν: ο άνθρωπος ρέπει στην επιθετικότητα και χαρακτηρίζεται από την τάση για κυριαρχία. Ο...
Η κρίση αποκαλύπτει την εσωτερική υποδομή της πραγματικότητας μπροστά στις αποφασιστικές προοπτικές δυνατοτήτων, μπροστά στις επιλογές του μέλλοντος. Η κρίση είναι αδιέξοδη μόνο για μια κατάσταση στην οποία κυριαρχεί η στατικότητα. Σε αυτήν την κατάσταση, όπως και σε όλους όσοι ταυτίζονται μαζί της, η κρίση φέρνει το τέλος.
Τα τελευταία χρόνια του 20ου αιώνα σημαδεύτηκαν από μία ανάπτυξη προσωπικής ελευθερίας και έδειξαν την ιδεολογική ρηχότητα του παρελθόντος με την σπασμωδικότητα των τοπικών Μεγάλων Ιδεών εθνικισμών-ρατσισμών-φονταμενταλισμών και πολιτιστικών αναχρονισμών.
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση από το C.G. JUNG FOUNDATION Αυτή η εισαγωγή στην ψυχολογία του Carl Jung γράφτηκε από τον Donald Kalsched και τον Alan Jones και συνόδευε μια φωτογραφική έκθεση στο Μουσείο Hofstra στη...
Στο 5ο βιβλίο των Ιστοριών του Θουκυδίδη, έχει καταγραφεί ο αξιομνημόνευτος και πάντα επίκαιρος διάλογος μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων στα 416 π.Χ., δηλαδή στο 15ο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, του εμφυλίου πολέμου που ισοπέδωσε...
Από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας και του πολιτισμού ήταν φανερό πως τόσο στον τομέα της αισθαντικότητας και της ενατένισης της νηφάλιας θαυμαστότητας, ηδύτητας και ομορφιάς του κόσμου
Αυτό είναι ένα θέμα που αποτέλεσε το βασικό πρόβλημα των διάφορων κοινωνικών θεωριών (πράγμα που οδηγούσε στην προπαγάνδα) και αποτελεί ζήτημα τόσο κοσμοθεωρητικής άποψης (δηλαδή αξιακών κριτηρίων) όσο και πρακτικής εφαρμογής (αν μπορεί να...
