Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ & Η ΕΥΘΥΝΗ (του Γιάννη Ζήση)
Επιτέλους, έφτασε η ώρα για τη χώρα μας και κάθε πολίτη όπου μπορεί και πρέπει αναπόδραστα να αναλάβει όλη την ευθύνη του μέλλοντος. Μπορεί να υιοθετήσει όλη τη δόξα της ιστορίας και να την...
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΟΡΩΝ: ΟΥΤΟΠΙΑ ‘Η ΩΡΙΜΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ (του Γιάννη Ζήση)
Γιατί παρά τις υποσχέσεις και τις διακηρύξεις ο δίκαιος μερισμός των παγκόσμιων πόρων αποτελεί ένα απραγματοποίητο όνειρο; Φταίει μόνο το σύστημα και τα συμφέροντα; Είναι ο μερισμός μια αποκλειστικά οικονομική έννοια; Ποιος είπε ότι...
ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ‘Η ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ; (του Γιάννη Ζήση)
Οι δημοσκοπήσεις γνώμης -ακόμη και αυτές που έγιναν σε επιστημονικό κοινό- αποδεικνύουν μια πολύ μεγάλη διασπορά και ποικιλία γνώμης για το τι είναι έγκυρο, αδιαπραγμάτευτο ή βέβαιο. Ακόμη και στο επιστημονικό πεδίο.
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η ΦΘΗΝΕΙΑ ΤΩΝ «ΙΔΕΩΝ» (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Σε κάθε εκλογές μας δίνεται η ευκαιρία να παρατηρήσουμε –στο βαθμό βέβαια που θέλουμε ειλικρινά να παρατηρήσουμε- τη χρήση των ιδεών για θεατρική κατανάλωση που μπορεί να βοηθήσει τη φιλοδοξία των ανθρώπων τόσο αυτών που εκλιπαρούν για...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ένα μεγάλο πρόβλημα στη σκέψη είναι η διάκριση μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων (που αποτελούν τον κορμό του φιλελευθερισμού) και λαϊκής κυριαρχίας με την ισότητα και την κοινωνικότητα (που αποτελεί τον κορμό της δημοκρατίας). Δηλαδή, το...
Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ (του Γιάννη Ζήση)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος μέσα από τον οποίο η ηθική επανέρχεται στο προσκήνιο, αποκτώντας μια υποστηρικτική προσέγγιση, στη λογική της συστημικής αναγκαιότητας και εκτίμησης της έλλειψής της. Η έννοια της ηθικής είναι θεμελιωδώς...
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (του Γιάννη Ζήση)
Η αναφερόμενη απλότητα δεν είναι απλοϊκότητα, αλλά αντιστοιχεί σ’ εκείνη την «απλότητα του οφθαλμού», με την χρηστική έννοια και στην πιο βαθιά της διάσταση.
ΤΑΜΠΟΥ, ΤΟΤΕΜ & Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (του Γιάννη Ζήση)
Ο Φρόυντ επιβεβαίωσε με την ψυχανάλυση αυτό που η εμπειρία των πολέμων, των θρησκευτικών και πολιτικών διώξεων και λοιπών αγριοτήτων φανέρωναν: ο άνθρωπος ρέπει στην επιθετικότητα και χαρακτηρίζεται από την τάση για κυριαρχία. Ο...
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)
Η κρίση αποκαλύπτει την εσωτερική υποδομή της πραγματικότητας μπροστά στις αποφασιστικές προοπτικές δυνατοτήτων, μπροστά στις επιλογές του μέλλοντος. Η κρίση είναι αδιέξοδη μόνο για μια κατάσταση στην οποία κυριαρχεί η στατικότητα. Σε αυτήν την κατάσταση, όπως και σε όλους όσοι ταυτίζονται μαζί της, η κρίση φέρνει το τέλος.
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ (του Γιάννη Ζήση)
Τα τελευταία χρόνια του 20ου αιώνα σημαδεύτηκαν από μία ανάπτυξη προσωπικής ελευθερίας και έδειξαν την ιδεολογική ρηχότητα του παρελθόντος με την σπασμωδικότητα των τοπικών Μεγάλων Ιδεών εθνικισμών-ρατσισμών-φονταμενταλισμών και πολιτιστικών αναχρονισμών.
ΛΙΤΗ ΑΦΘΟΝΙΑ (του Χάρη Ναξάκη)
Όσο λιγότερες είναι οι ανάγκες τόσο πλουσιότεροι είμαστε, τόσο αυξάνεται η ευημερία μας, διότι έχουμε απεγκλωβιστεί από το αίσθημα της στέρησης και του ανικανοποίητου.
Η ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Οι Ιδέες έχουν ως χαρακτηριστικό τους την καθολικότητα, δηλαδή ισχύουν για όλους και όλα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι η καθολικότητα ταυτίζεται με τους γενικούς νόμους της φύσης και ότι γι’ αυτό είναι απλώς αντικείμενο της επιστήμης, όπως νομίζει ο Πόππερ.
ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΗΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ζούμε και έχουμε ζήσει επί πολλές δεκαετίες σε μία κατάσταση εκρηκτικού ατομισμού. Η ατομικότητα στη δύση έχει αναγορευθεί σε θεότητα και η δημοκρατία (ή, μάλλον, τα ίχνη μιας αρχόμενης δημοκρατίας) έχουν πια αφανιστεί στην απόλυτη ιδιώτευση της κοινωνίας.
ΤΟ ΣΤΥΛ ΩΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Το φαίνεσθαι με όλες τις προεκτάσεις του, όπως την μόδα με το ανάλογο έχειν, τη συμπεριφορά και ακόμη και ορισμένα προκαθορισμένα ψυχολογικά στοιχεία που λειτουργούν εν είδει θεάτρου, έχουν σαν σκοπό να δημιουργήσουν ένα στυλ που θα αναδείξει τη μοναδικότητα του ατόμου και θα το επιβάλει στους άλλους.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Το να προσδιοριστεί το περιεχόμενο της λαϊκής εντολής, που είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας, είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατον. Επάνω σε αυτήν την απροσδιοριστία στηρίζονται και οι αποκλίσεις της πολιτικής από τη βούληση του λαού.
ΓΝΩΣΗ : ΥΒΡΙΣ Ή ΑΡΕΤΗ; (του Χάρη Ναξάκη)
Γνώση, άγνοια, μυστήριο, στο βιβλίο με αυτόν τον τίτλο, εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, ο Εντγκάρ Μορέν μας εισάγει σε μια συζήτηση που σχεδόν έκλεισε πριν καν ξεκινήσει ο Γκέντελ.
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΑΝ ΦΟΡΕΑΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η ανισότητα είναι στο θεμέλιο του ολοκληρωτισμού, είναι μία συνέπεια του ότι κάποιος δεν αναγνωρίζει την καθολικότητα ούτε της ελευθερίας ούτε της αδελφοσύνης (δηλαδή, της θεμελιώδους και αναπόφευκτης σχέσης που συνδέει τα πάντα).
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (του Γιάννη Ζήση)
Το πεδίο των πνευματικών ζητημάτων θα έπρεπε να προσεγγίζεται περισσότερο διευρυμένα από όσο έχει γίνει μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια το πεδίο της θρησκείας και της θρησκευτικότητας θα έπρεπε να περιλαμβάνει και το πεδίο...
ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΣΥΝΟΡΑ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η ανοιχτή κοινωνία πρέπει να είναι αποτέλεσμα και όχι αίτιο της αδελφοσύνης, γιατί ο ανθρωπισμός είναι ενδιάθετος, όχι οργάνωση.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Όσον αφορά την εμπειρία και την κριτική που απαιτεί κατά Πόππερ ο ορθολογισμός, θα πρέπει να προσθέσουμε τα εξής: Εμπειρία έχουν και οι μυστικιστές. Κάθε δε εμπειρία οποιουδήποτε τύπου βιώνεται διαφορετικά από τον καθένα, έστω ενίοτε μόνον στις λεπτομέρειες.
