Η ιδέα γα την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων προήλθε από τον Χανς Ζίμμερμαν (1887-1942), Γερμανό συγγραφέα και εκδότη του περιοδικού Άνθρωπος και Σκύλος.
Οργάνωσε την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στις 24 Μαρτίου 1925 στο Βερολίνο
Από τις 4 Οκτωβρίου 2014, Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, καλούμε τους Έλληνες πολίτες να υπογράψουν το παρόν διάβημα (petition) μας προς την Ελληνική κυβέρνηση, μέσω του οποίου ζητάμε την Αναθεώρηση του Ελληνικού Συντάγματος όσον αφορά στο ίσης σημασίας δικαίωμα των μη ανθρώπινων έμβιων να συνυπάρχουν μαζί μας, χωρίς πόνο και δυστυχία, χωρίς ταλαιπωρία και εκμετάλλευση.
Ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος δίνουν οι φιλόζωοι της πρωτεύουσας στις 4 Οκτωβρίου στις 17:00 προκειμένου να ενώσουν τις φωνές τους και να διαμαρτυρηθούν για όσα συμβαίνουν εις βάρος των ζώων στη χώρα μας και όχι μόνο
Δείτε την εξαιρετικά σημαντική τοποθέτηση του συγγραφέα κ. Νίκου Δήμου για τον τρόπο συμπεριφοράς των ανθρώπων προς τα ζώα, αλλά και την διαπίστωση ότι …τα ζώα, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, δεν έφυγαν ποτέ από τον παράδεισο.
Η 4η Οκτωβρίου ορίστηκε σαν Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων σ’ένα οικολογικό συνέδριο στη Φλωρεντία το 1931. Η ημέρα αυτή επιλέχθηκε τιμώντας παράλληλα τη μνήμη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης, προστάτη των ζώων, με σκοπό να τονίσει τη δεινή θέση των ειδών υπό εξαφάνιση
Έχουμε εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία να κοιτάμε “έξω” από μας. Μαζεύουμε εικόνες από την οικογένεια μας, την φύση, την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. Μαζεύουμε εικόνες από ανθρώπους, αγαπημένους και μη, εικόνες από αντικείμενα.
Είναι φανερό πλέον ότι ο άνθρωπος που προσδιορίζεται ή, μάλλον, οριοθετείται αποκλειστικά από την εργασία του, από τη σχέση του με το σπίτι του και την οικογένειά του, από τον πλούτο του και από την δημοτικότητά του είναι ένας άνθρωπος τελείως ανεπαρκής για τα νέα παγκόσμια δεδομένα που απαιτούν λύσεις συνεργατικών και ολιστικών προσεγγίσεων.
Θα επιχειρήσουμε στο παρόν άρθρο να δώσουμε μόνον την εικόνα τού κατά την άποψή μας βασικού προβλήματος, χωρίς αναλυτικότητα των επιμέρους μορφών της ισότητας όπως διαμορφώνονται με τις σημερινές αντιλήψεις.
Ο άνθρωπος εκ των πραγμάτων αδυνατεί να είναι αθάνατος και, ταυτόχρονα, για λόγους ηθικής και κοινωνικής συνοχής η όποια σωματική ταυτοποίηση και χρονική του διάρκεια δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι εξουσιαστικά ανεμπόδιστη...
