Ποίημα: “Το Βλέμμα του Αετού”, του Γιάννη Ζήση
Σ’ ένα χείμαρρο οριζόντων με βλέμμα ονείρων
την αυγή, χωρίς σύμβολα και σήμαντρα επαφής,
περνούσαν ρίγη μοναξιάς,
σε μια στήλη ουρανού τα φτερά αναζητούσαν τ’ άπειρο.
Σ’ ένα χείμαρρο οριζόντων με βλέμμα ονείρων
την αυγή, χωρίς σύμβολα και σήμαντρα επαφής,
περνούσαν ρίγη μοναξιάς,
σε μια στήλη ουρανού τα φτερά αναζητούσαν τ’ άπειρο.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού