Σήμερα έχουμε μπει στον έβδομο χρόνο της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας. Η οικονομία μας κατολισθαίνει συνεχώς στην άβυσσο. Μέσα σε ένα καθοδικό σπιράλ φτωχοποίησης, καλούμαστε να καταβάλλουμε ετησίως το αστρονομικό ποσό των 18-20 δις, δηλ. άνω του 10% του ΑΕΠ της χώρας, κάτι που αποτελεί σενάριο έργου ακραίας επιστημονικής φαντασίας. Είναι αδιανόητο φυσικά να καταπολεμηθεί αυτή η πρωτοφανής οικονομική κατάρρευση μέσα σε ένα τέτοιο αποεπενδυτικό κλίμα, με αποπληθωρισμό και περισσότερα μέτρα ύφεσης.
Καθώς οι παγκόσμιοι γεωργικοί πόροι συρρικνώνονται, πολυεθνικές εταιρείες αγοράζουν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης σε διάφορες χώρες ανά τον πλανήτη, γεγονός που αυξάνει τη συγκέντρωση της αγροτικής γης σε λιγότερα χέρια, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Worldwatch Institute.
Παράλληλα με την πολύπλευρη κρίση παρακμής της Δύσης[1] εξελίσσεται και η κρίση της Ανατολής. Η κρίση της Ανατολής συνδέεται με την αναδυόμενη οικονομική και πολιτική ισχύς της. Η αύξηση της οικονομικής της δύναμης δεν συμβαδίζει με την ικανοποίηση της εσωτερικής της ανεκπλήρωτης ζήτησης γύρω από το θεσμικό της έλλειμμα.
O κίνδυνος από τα πλαστά φάρμακα εντείνεται και αυτό έχει γίνει αντιληπτό σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυξήθηκαν κατά 51% οι κατασχέσεις πλαστών φαρμάκων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ το 2007 σε σχέση με το 2006. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι ανάμεσα στα μέσα Νοεμβρίου και μέσα Δεκεμβρίου 2008 κατασχέθηκαν 34 εκατομμύρια πλαστά φάρμακα.
α. Κοινωνική οικονομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα
Η κοινωνική οικονομία, δεν αποβλέπει στο κέρδος και δεν κυριαρχείται από τους ανταγωνιστικούς κανόνες
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
