Ως ανθρώπινο είδος δεν έχουμε ακόμη ισορροπήσει τις ζωικές καταβολές μας. Το σημαντικότερο για μας εξακολουθεί να είναι μια αυλή ιδιοκτησίας του φανταστικού. Έχουμε χτίσει έναν μαντρότοιχο χωριστικότητας που λειτουργεί ως πέπλο διάθλασης της πραγματικότητας.
Για ένα ζώο, τη σημαντικότερη αξία έχουν η διατροφή του, η αναπαραγωγή του και ο ορίζοντας επιβίωσής του. Ο άνθρωπος έχει προσθέσει πάνω σε αυτά το “θέατρο του εγώ” στο οποίο είναι ο ίδιος πρωταγωνιστής και γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ο κόσμος – γίνεται νάρκισσος.
Αν και η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την τεχνολογική και πληροφοριακή επανάσταση, αυτή δεν έχει το αντίστοιχό της στο επίπεδο της συνείδησης. Η σημερινή εννοιολογική κατανόηση του κόσμου βρίσκεται σε υστέρηση σε σχέση με τη μαθηματική του περιγραφή. Αυτό δεν είναι κάτι νέο.
Το περίγραμμα μιας νέας κοσμολογίας αναδύεται. Τη χαρακτηρίζει η υπέρβαση της συνειδησιοφάνειας και η ανάδειξη της εσωτερικότητας του όντος. Είναι ανάγκη να επιχειρήσουμε να δώσουμε ένα πιο αναλυτικό σχήμα των εννοιών της εσωτερικότητας και της υπερβατικότητας.
Ένα animation για τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Ένα βίντεο του Steve Cutts.
εν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που ακόμη και να θέλουν. Οπότε τους αγοράζεις ένα ηλιακά κινούμενο φυτό, μια βούρτσα για τον αφαλό ή ένα σετ μίνι-γκολφ για την τουαλέτα. Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ντροπιαστικά από την τρίτη και μετά.
H νοητική δύναμη για την επίλυση δύσκολων προβλημάτων κρύβεται στο «ταξίδι» του μυαλού, υποστηρίζουν οι αμερικανοί επιστήμονες.
Tις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.
– Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα ‘χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου… Λοιπόν…
Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα…
1. Μια «αποενοχοποιητική» φράση πρώτα: Ο,τι είχα (εγώ ο έσχατος) να ‘πώ για την Κρίση (άν υποθέσομε πως είχαν κάποιαν αξία) τα έγραφα τα περασμένα 30 χρόνια σ’ αυτήν εδώ τη στήλη. Τώρα; Τώρα εγώ θα λέω άλλα
Ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με χρόνιο πόνο, αν και τα οφέλη του δεν είναι δεδομένα για τον κάθε ασθενή ούτε υπερτερούν ιδιαίτερα σε σχέση με τα αποτελέσματα του ψευδο-βελονισμού («placebo»), σύμφωνα με μία νέα αμερικανική μελέτη.
Ο ανθρώπινος πολιτισμός καταδυναστεύεται από μια μηχανική προσέγγιση του κόσμου. Η μηχανική επιστήμη ή, υπό άλλη έννοια, η μηχανική τέχνη κυριάρχησε στο επίπεδο της ανάπτυξης του πολιτισμού, αλλά εξελίχθηκε σε μεγάλο δυνάστη της ψυχής μας και της αίσθησης της ψυχής στον κόσμο.
Σιγά-σιγά, μέσα στην ιστορία, ξεδιπλώθηκε ανθρωπολογικά και ψυχολογικά ο αλληλέγγυος άνθρωπος. Η αναγνώριση της αξίας της αλληλεγγύης προόδευσε τόσο, ώστε η κοινωνία προχώρησε σ’ ένα ακόμη επίπεδο, αυτό της θεσπισμένης αλληλεγγυότητας.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου βρίσκεται στη διαφοροποίηση του από τη ζωική φύση παράλληλα με την πλήρη της διατήρηση και την κλιμάκωσή της μέσα από χαρακτηριστικά που συνδέονται με την ανθρωπογένεση, την ατομικοποίηση, τη νοητικοποίηση και την πολιτισμοποίησή του.
Αφότου αποδείχθηκε απ’ τα πράγματα ότι επί 30 χρόνια κουρδίζαμε συστηματικώς και πανδήμως την ηθοπολιτική-μας Κρίση (για να σκάσει ως «οικονομική» Κρίση προ 2-ετίας), υποστηρίζομε ότι τώρα πια έχομε ανάγκη από ένα Όραμα που θα εμπνεύσει μιαν νέα βιοτροπία – όπως λ.χ. εκείνων των απίστευτων προγόνων-μας του 1940.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τον άνθρωπο να αναζητά κάτι διαφορετικό από αυτό που υφίσταται; Ο κυριότερος παράγοντας είναι η τάση του για μεγαλύτερη ευτυχία. Η ευτυχία είναι καρπός της συνείδησής μας και των συνθηκών ζωής. Το αισθητήριο της ευτυχίας που αναπτύσσει ο εαυτός μας και οι συνθήκες ζωής διαμορφώνουν μια συνεχή αναζήτηση και αλλαγή. [1]
Εποχή κρίσης και τα σημάδια γνώριμα. Τα κόμματα της εξουσίας καταποντίζονται, ΜΜΕ κατηγορούνται για μισθωμένη εξυπηρέτηση τραπεζικών συμφερόντων, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς ελαχιστοποιείται, η ανεργία εκτοξεύεται, τα φαινόμενα βίας τείνουν να γίνουν ανεξέλεγκτα.
Τι είναι εμπειρία; Πώς ορίζεται το βίωμα;
Μεταφέρεται ό, τι μας συμβαίνει απ’ ευθείας στη συνείδηση ή θάβεται κατά περίπτωση;
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα είναι δραματικές και αποτελούν απόδειξη της αδράνειας των λαών και της ελλειμματικής και ανορθολογικής τους τοποθέτησης απέναντι στον εαυτό τους και την ιστορία.
“Για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να ‘χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα!” ο Χρόνης Μίσσιος, μιλά εφ’ όλης της ύλης, στην Κρυσταλία Πατούλη, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι “πρέπει να αντιληφθούμε ποιά είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!”
Το απίθανο είναι το «νετρόνιο» της ιστορίας, αυτή η κρισιμότητα που διαπερνάει ολότελα την ανθρώπινη φύση και τις μαζικές της αιχμές. Κι, όμως, ποτέ δεν γίνεται συνειδητό το απίθανο στην πορεία της πραγμάτωσής του, όσο η συνείδησή μας είναι αλλοτριωμένη από την καθημερινότητα. [1]
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
