Έφυγες «επώδυνα»… Όπως ακριβώς έζησες… Να περιτριγυρίζεις εδώ κι εκεί, «συγχέοντας»τα γεωγραφικά όρια της περιοχής σου, αλλά, ευτυχώς όχι, τα συναισθηματικά όρια της ανθρωπιάς μερικών.
          Γιατί, λυκάκο μου, δεν «έσυρες» τον αβάσταχτο πόνο σου λίγα μέτρα ακόμη πιο κοντά στην περιοχή της αρμοδιότητας των «φιλόζωων» κι ευαισθητοποιημένων αρχών της πόλης μας; Αυτός ήταν, αγαπημένο μου τετράποδο, καθώς λένε, ο μοναδικός (!!!) λόγος που δεν ήρθαν να σε περισυλλέξουν και να σε φροντίσουν.

Τη στιγμή που οι αγώνες των ζωοφιλικών σωματείων για το σεβασμό όλων μας απέναντι στη φύση και στα ζώα, όπως και για τη βελτίωση της νομοθεσίας για την προστασία τους και την ευζωία τους συνεχίζονται, έχοντας στο πλευρό τους την αμέριστη στήριξη και βοήθεια από απλούς πολίτες, η δημοτική αρχή της πόλης μας φαίνεται ότι, κάθε άλλο παρά ευαισθητοποιημένη προς αυτή την κατεύθυνση, είναι.

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την αντιμετώπιση του ζητήματος των μεταναστών και των προσφύγων στη χώρα μας, που αφορά επίσης εκατοντάδες ανήλικα παιδιά για τα οποία δεν γίνεται λόγος. Η αντιμετώπισή τους με το χαρακτηρισμό «λαθρομετανάστες» και «παράνομοι» υποηλώνει, σε μεγάλο βαθμό, την παράλειψη της πολιτείας για παροχή προστασίας σε αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτους ανήλικους.