Όλα ξεκίνησαν το 1972, πέντε χρόνια μετά το «Καλοκαίρι της Αγάπης» με νωπές τις αναμνήσεις του Μάη του ’68 και εν μέσω ψυχρού πολέμου. Τότε ήταν που για πρώτη φορά το περιβάλλον μπήκε στην πολιτική ατζέντα, όμως τι πραγματικά έχει αλλάξει;
Η 5η Ιουνίου γιορτάζεται από την ανθρωπότητα ως η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, μια συμβολική γιορτή την οποία πιθανώς οι επόμενες γενιές δεν θα είναι (;) σε θέση να τιμήσουν.
Η οικονομική κρίση αποτελεί το σημαντικότερο πρόσχημα ηγετών και κυβερνήσεων για την αδιαφορία που επικρατεί ενόψει της περιβαλλοντικής Διάσκεψης του Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία τον επόμενο μήνα.
Αδιαφορία που «προκαλείται» από τα εταιρικά συμφέροντα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν να δουν να προκύπτει από τη Διάσκεψη οποιαδήποτε δεσμευτική απόφαση για την περιβαλλοντική διακυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Tο 2012, στην άλλη άκρη της γης, στο µακρινό Περού, βρίσκονται φυλές Ινδιάνων πλήρως αποµονωµένες από τον έξω κόσµο, που έχουν για σπίτι τους το τροπικό δάσος του Αµαζονίου.
Τεράστιες πιέσεις στη βιοποικιλότητα του πλανήτη ασκούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες και οι ανάγκες σε φυσικούς πόρους, απειλώντας τη μελλοντική ασφάλεια, υγεία και ευημερία, σύμφωνα με έκθεση της WWF «Ζωντανός Πλανήτης 2012».
Η ζήτηση για νερό και ενέργεια, οι φυσικές καταστροφές και η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα είναι τα περιβαλλοντικά ζητήματα στα οποία θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα, λένε οι ερευνητές.
Οι μεγαλουπόλεις των δεκάδων εκατομμυρίων κατοίκων στις μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας, θα αποτελέσουν το σκληρότερο “τεστ” για τις κλιματικές αλλαγές ολόκληρου του πλανήτη, καθώς τα νέα χαρακτηριστικά που διαμορφώνονται σε αυτές, δείχνουν ξεκάθαρα ότι το πρότυπο ανάπτυξής τους, δεν θα μπορεί να ακολουθήσει το αντίστοιχο των παλιών μεγάλων αστικών περιοχών της Δύσης.
Την ίδια ώρα που συστηµατικά επιχειρείται στο όνοµα µιας αµφιλεγόµενης επιλογής ανάπτυξης και αντιµετώπισης της κρίσης η αποσύνδεση του οικονοµικού τοµέα από τα θέµατα περιβάλλοντος, µια ακόµα έρευνα, αυτήν τη φορά διά χειρός του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση ως δικαιολογία για να αναβάλλουν τα μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής, προειδοποιεί η πρώτη επιστημονική σύμβουλος της Κομισιόν. Δήλωσε μάλιστα ότι, σε αυτή την κρίση, η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να τονώσει την οικονομία της απλά αυξάνοντας την κατανάλωση.
…Θέλουν και επιδέξιους κ#%&$ς.
Γιατί ο τρόπος που κάθε χώρα επιλέγει να αξιοποιήσει τα «κουφάρια» της είναι ο πλέον ενδεικτικός για το εάν µπορεί να κάνει ένα βήµα εµπρός ή ένα άλµα στο κενό.
Μία από τις πλέον πολύπλοκες δικαστικές διαμάχες στην ιστορία αναμένεται να είναι η δίκη της BP και των άλλων εταιριών που εμπλέκονται στην πετρελαϊκή καταστροφή του Κόλπου του Μεξικού, η οποία ξεκινά τη Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου.
Οικονομική κρίση, επιπτώσεις κλιματικής αλλαγής, διατροφική ανασφάλεια, σπάνη υδάτινων πόρων, ενεργειακή αβεβαιότητα… Ο κόσμος μοιάζει να χάνεται κάτω από τα πόδια μας τα τελευταία χρόνια και μία ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολούμπια στον Καναδά, αποφάσισε να εξετάσει την οικονομική κατάσταση των κρατών σε συνάρτηση με την περιβαλλοντική.
Δραματικές ελλείψεις στη διατροφή, το νερό και την ενέργεια θα σημειωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο τα αμέσως επόμενα χρόνια αν δεν αλλάξει ο τρόπος παραγωγής και τα πρότυπα κατανάλωσης, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.
Μία κρυφή συμφωνία μεταξύ της τοπικής κυβέρνησης της επαρχίας Λα Ριόχα στην Αργεντινή και της καναδικής εταιρίας Οσίσκο για την εγκατάσταση ενός ορυχείου χρυσού, έχει ξεσηκώσει τους κατοίκους της περιοχής.
Η κυβέρνηση Ομπάμα απέρριψε το σχέδιο κατασκευής του πετρελαιαγωγού Keystone XL, η διαβούλευση για τον οποίο τους τελευταίους μήνες, άρχισε να μετατρέπεται σε ευθεία αντιπαράθεση Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, ενόψει των Προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.
Η παρούσα επιδείνωση της οικονομικής κρίσης έχει τόσο απασχολήσει – και βέβαια λογικό ήταν – τον νου των ανθρώπων, που έχει στην κυριολεξία εξαφανίσει το πρόβλημα της περιβαλλοντικής κρίσης από το πεδίο μέριμνάς τους
Ύστερα από δραματικές διαπραγματεύσεις, οι αντιπροσωπείες 194 κρατών έδωσαν 5 χρόνια παράταση ζωής στο Κιότο
Σε έναν οδικό χάρτη προς μια νέα συμφωνία κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη με ορίζοντα το 2017 κατέληξε η κλιματική διάσκεψη στο Ντέρμπαν, έπειτα από 14 ημέρες και δύο δραματικές λευκές νύχτες διαπραγματεύσεων
Η διαμόρφωση πολιτικών που σχετίζονται με το περιβάλλον στις Η.Π.Α. επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα είναι το ίδιο ή και περισσότερο κατευθυνόμενη από τα λόμπι μεγάλων επιχειρήσεων, από ότι επί προεδρίας Τζορτζ Μπους Τζούνιορ.
Προτείνουμε, οκτώ σημεία για τη σφαιρικά ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος της Κλιματικής Αλλαγής και της Περιβαλλοντικής Κρίσης, υπονοώντας την -εκ των προτέρων- συμφωνία μας για κάθε τι γενικό ή ειδικό που απηχεί και εναρμονίζεται σε αυτό το πλαίσιο, και το οποίο μπορεί να αναλυθεί διεξοδικά.
Η Διάσκεψη του Ο.Η.Ε. για το Κλίμα που ξεκίνησε χθες στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής και θα διαρκέσει έως και τις 9 Δεκεμβρίου, δεν θυμίζει σε τίποτα τις προσδοκίες και την προβολή της περσινής αντίστοιχης στο Κανκούν του Μεξικού, πόσο μάλλον το μιντιακό «πανηγύρι» της Κοπεγχάγης δύο χρόνια πριν
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
