Έχουμε μια διπολικότητα του φαινομένου της φούσκας δείχνοντας ότι τελικά όταν χάνεται το μέτρο προς την μία μεριά, μετά χάνεται και προς την άλλη. Γι’ αυτό και πρέπει να ξανά επιστρέψουμε σε μια κουλτούρα του μέτρου και όχι των άκρων, όχι των μεγάλων αποκλίσεων. Μετά από την φούσκα υπερτίμησης τώρα αναπτύσσεται σε ειδικούς τομείς μια φούσκα υποτίμησης, γιατί ακόμη στο γενικό πεδίο αυτή η τεράστια φούσκα δεν έχει ξεφουσκώσει παρά ελάχιστα. Απορροφώντας έτσι τα ρίσκα και σε σημεία που δεν είχανε μπει τα ρίσκα, αυτά τα «τοξικά απόβλητα» της οικονομίας. |
Πρέπει να αλλάξουμε πια την φιλοσοφία μας και να μπούμε σε μια άλλη τροχιά. Δεν πρέπει να χαίρεται βέβαια κανείς, ακόμη και αν δεν είναι εκτεθειμένος ο ίδιος με την φούσκα της υποτίμησης. Είναι δείγμα της ίδιας παθολογίας. Ας αφήσουμε κιόλας που υπάρχει και κερδοσκοπία στην διαδικασία της υποτίμησης και κατευθυνόμενη υποτίμηση για να αναπτυχθούν μετά περιθώρια κέρδους, με την έννοια ενός κύκλου αγοραπωλησίας με μεγαλύτερη ψαλίδα-μεγαλύτερο άνοιγμα. |
Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας. |