«Τόσο εμείς όσο και οι υπόλοιπες μορφές ζωής, από τις φάλαινες μέχρι τα βακτήρια, αποτελούμε μέρος μιας πολύ ευρύτερης και ποικιλόμορφης οντότητας, της ζωντανής Γής». |
Οι μορφές ζωής της θάλασσας αποτελούν αξίες των οικοσυστημάτων και της βιόσφαιρας έχοντας συσσωρεύσει εξελικτικά, διαφοροποιημένες δυναμικές ζωής που αναπτύσσουν ειδική ικανότητα αίσθησης και προσαρμογής. Διατάραξη θαλάσσιας ισορροπίας Η χημική ρύπανση από τις θαλάσσιες μεταφορές, τις εκβολές, τα χερσαία παραγόμενα ρυπαντικά φορτία καθώς και η ρύπανση μέσω ατμοσφαιρικής διήθησης, καταστρέφει τη θαλάσσια ζωή με πιο έντονο ρυθμό στις κλειστές θάλασσες όπως είναι η Μεσόγειος, η Βαλτική κλπ. Επίσης η χημική ρύπανση έχει καταστήσει αβίωτο το περιβάλλον σε μια σειρά μεγάλων ή μικρών λιμνών και ποταμών. «Για κάθε είδος που ξέρουμε ότι κινδυνεύει υπάρχουν πιθανόν άλλα εκατό για τα οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα» Γνωρίζετε ότι… • Κλιματικές αλλαγές. Ο κύριος απορροφητήρας άνθρακα στον πλανήτη είναι οι ωκεανοί. Έχουν απορροφήσει το 58% της συνολικής ποσότητας άνθρακα που έχουν αποδεσμεύσει στην ατμόσφαιρα οι άνθρωποι από το 1800 έως το 1994. Η απορρόφηση αυτή δεν γίνεται σε όλα τα σημεία των ωκεανών το ίδιο! Η Βόρεια Θάλασσα έχει δεσμεύσει το 20% του CO2 που παρήγαγαν οι ανθρώπινες δραστηριότητες! Είναι το «νεφρό άνθρακα» του πλανητικού συστήματος. • Το φυτοπλαγκτόν που επιπλέει στην επιφάνεια των ωκεανών είναι που δεσμεύει το διοξείδιο του άνθρακα και το χρησιμοποιεί για την ανάπτυξή του. Το οριακό σημείο απορρόφησης για τα άλγη είναι 500ppm. Με τους σημερινούς ρυθμούς θα το ξεπεράσουμε σε 40 περίπου χρόνια. Μετά από αυτό η θάλασσα θα γίνει όξινη! Ήδη υπάρχουν μετρήσεις που δείχνουν πως η απορρόφηση του CO2 από τους ωκεανούς μειώνεται. • Εξαφάνιση θαλάσσιων ειδών. Από το 1970 μέχρι το 2003 παρατηρήθηκε μείωση 27% στα θαλάσσια είδη που είχαν εντοπιστεί. • Υπεραλίευση. Η πίστη ότι οι θάλασσες είναι ανεξάντλητες είναι αναγνωρισμένη πλέον ως πλάνη. Σήμερα επιβιώνει μόνο το 10% του ποσοστού των πληθυσμών των δημοφιλών ειδών ψαριού. Τα δύο τρίτα των αλιευμάτων ανοικτής θαλάσσης έχουν ήδη αλιευτεί σε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αποκαταστήσει η φύση. • Ρύπανση. Σε κάθε τετραγωνικό χλμ ωκεανού, πλέουν 18000 κομμάτια πλαστικού. Επίσης στο κέντρο του Ειρηνικού υπάρχουν 3 κιλά απόβλητα ανα 500 γραμμάρια πλαγκτόν. Bήματα καλών πρακτικών Ανθρωποκεντρικός – Πολιτισμός & καταστροφικότητα Η κρίση της ποιότητας και η επάρκεια του νερού στον 21ο αιώνα αναμένεται ως μια κύρια έκφραση της Νέμεσης, του αιτιατού, του πολιτισμού η της οικονομίας μας. Η μυθολογία, μας έχει προειδοποιήσει επαρκώς. Μας έχει υπαινιχθεί ότι ο κόσμος, υπό ποικίλες διαστάσεις, είναι ένα ενυδρείο μέσα στο οποίο ζούμε κινούμαστε και υπάρχουμε. Πότε θα γίνουμε επιτέλους αλληλέγγυοι κομιστές του νερού της ζωής, θα σηκώσουμε την υδρία των ευθυνών μας και θα δούμε το υγρό στοιχείο ως πεδίο συμβιωτικότητας, συμπάθειας, και βαθειάς εξελικτικής αλληλεγγύης με τη ζωή; «Σήμερα, γνωρίζουμε ότι η Γη όντως αυτορυθμίζεται, όμως εξαιτίας του χρόνου που χρειάστηκε μέχρι να το αποδείξουμε, διαπιστώσαμε πολύ αργά ότι η αυτορύθμιση δεν λειτουργεί πλέον και ότι το σύστημα της Γης πλησιάζει πολύ γρήγορα στην κρίσιμη κατάσταση όπου κινδυνεύουν όλες οι μορφές ζωής που υπάρχουν σε αυτό”. |
10 Ιουνίου 2009 Γιάννης Ζήσης, Μέλος της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ |