ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΦΙΛΟΖΩΪΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΣΕ ΖΩΑ (του Αλέξανδρου Μπέλεση)

skylaki solon.org .gr foto giannis zisis 300 - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

skylaki solon.org .gr foto giannis zisis 300 - Σόλων ΜΚΟΤιμή,
Στη χαρά που κρύβει
το βλέμμα το άδολο,
που σχίζει της ζωής τους σκοτεινούς ίσκιους
και φτιάχνει νέους κόσμους στοργικούς, 
όπου τα σύνορα συντρίβονται
και τα ψεύδη της ευτυχίας ταπεινώνονται.
Στο άγνωστο αυτό ζώο
που κατοικεί στης κάθε καρδιάς την ελπίδα
και περιμένει την ημέρα 
που οι μάσκες θα πέσουν
κι οι κόσμοι θα γίνουν ένα.

Ιωάννα Μουτσοπούλου, από την ποιητική συλλογή 
 «Ψυχές της Φύσης»

Η θεσμοθέτηση και μόνο της παγκόσμιας ημέρας κατάργησης των πειραμάτων  σε ζώα, αποτελεί ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι  ο άνθρωπος είναι έτοιμος  να κάνει ακόμη ένα βήμα απελευθέρωσης από τον αρχέγονο φόβο απέναντι  στο άλλο.

Κατά κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να γραφτεί η ανθρώπινη ιστορία, ως μια πορεία προοδευτικής ταύτισης με μεγαλύτερες συνθέσεις ζωής. Ο άνθρωπος ξεκίνησε ως μια ύπαρξη που ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την ατομική τροφή του, κατόπιν  την πρόοδο της οικογένειάς του και κατόπιν του έθνους του. Ένα υγιές ρεύμα ανθρωπισμού που δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους  σύμφωνα με το χρώμα, την καταγωγή  ή  την πίστη, παλεύει να ισορροπήσει απέναντι στο κύμα του φόβου. Ακόμη όμως και αυτός ο διεθνιστικός ανθρωπισμός,  για πολλούς υποστηρικτές του, δεν αποτελεί παρά μια αντίδραση στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης του ανθρώπου. Απλούστατα, δίχως την επικράτηση της  διεθνούς σκέψης και άποψης για τα οικονομικά, πολιτικά, στρατηγικά, πολιτιστικά κλπ τεκταινόμενα, από κάποιο έθνος,  το τρένο της εξέλιξης είναι χαμένο μέσα σε ένα πεδίο βάναυσου οικονομικού ανταγωνισμού.

          Ακόμη και η ενασχόληση του ανθρώπου με τις επιπτώσεις και τα αίτια των κλιματικών αλλαγών  και την εξαφάνιση των ειδών,  συνήθως προσεγγίζεται  από την σκοπιά των κινδύνων  κατάρρευσης του οικοσυστήματος άρα και της ίδιας της ανθρώπινης παρουσίας στη Γη.

         Το γεγονός όμως ότι το μοναδικό καθολικό όργανο των κρατών του πλανήτη, μέσα από τις όποιες αντιφάσεις και  λάθη του, υιοθετεί μια παγκόσμια ημέρα για την κατάργηση των πειραμάτων σε ζώα, είναι ενδεικτικό ότι είναι υπολογίσιμος πλέον ο αριθμός των ανθρώπων που αντιλαμβάνονται ότι όχι μόνο η ανθρωπότητα δεν είναι το επίκεντρο της πλανητικής ζωής (αλλά απλώς ένας σημαντικός κρίκος της) αλλά και ότι οι  μυριάδες εξελισσόμενες μορφές ζωής  αξίζουν προσοχής και έχουν αξία ανεξάρτητη από αυτή που τους προσδίδει ο εκάστοτε πολιτισμός.   Είναι ελπιδοφόρο, χωρίς να είμαστε αφελείς στις πολιτικές σκοπιμότητες, το γεγονός της θεσμοθέτησης μια ημέρας ανάμνησης και παγκόσμιας ταυτόχρονης διαβούλευσης, μεταξύ των ανθρώπων, στο θέμα της ανθρωπογενούς πρόκλησης πόνου σε άλλα όντα και συνεπώς στην αναζήτηση τρόπων εφαρμογής της αβλάβειας, σε κάτι από το οποίο δε προκύπτει φανερή απειλή  για το ανθρώπινο είδος.

        Το ότι αυτό το παγκόσμιο ενδιαφέρον από ένα αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων, δεν είναι  ακόμη άλλο ένα αντανακλαστικό αυτοσυντήρησης,  μπορεί να ερμηνευτεί ως  μια ένδειξη  σταδιακής ενηλικίωσης  της ανθρώπινης συνείδησης. Με τον όρο ενηλικίωση εννοείτε η βίωση ενός δρόμου πειραματισμού νέων στάσεων ζωής και καλών πρακτικών συμπληρωματικής συνέργειας από αγάπη και θαυμασμό για το  Όλο, όπως αυτό κάθε φορά γίνεται αντιληπτό, αφήνοντας σταδιακά μακριά την συνήθεια της απώθησης των επιλογών ζωής που γίνονταν σε καθεστώς παράδοσης απέναντι στην πίεση του ένστικτου της αυτοσυντήρησης και του ατομικού και συλλογικού  φόβου του θανάτου.

24 Απριλίου 2009, 

Μπέλεσης Αλέξανδρος,
Μέλος της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ.

Σχετικά άρθρα