Στο θέμα αυτό ο συγγραφέας του βιβλίου “Η Μεγάλη Επανεκκίνηση”, Κλάους Σβαμπ, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνα ασαφής, γιατί το πεδίο, στο οποίο θα εφαρμοστούν όσα προτείνει για την προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος
Έχουν έρθει σημαντικές αλλαγές, αλλά καμία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η προοπτική μιας πιθανής ρήξης στο ανθρώπινο είδος στο μέλλον.
Φαίνεται σαν να κάνει από το σήμερα ένα άλμα στο μέλλον όπου απλώς ορισμένα μέτρα πολιτειακά και η αποδοχή εκ μέρους των ανθρώπων να αλλάξουν την καταναλωτική ζωή τους θα είναι αρκετή για να επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και να σωθεί ο πλανήτης… όμως το ερώτημα είναι: θα σωθεί και η ανθρωπότητα μαζί με το περιβάλλον;
Η Ε.Ε παράτεινε την χρήση του γνωστού ζιζανιοκτόνου, ανανέωσε δηλαδή τον αργό θάνατό μας από αυτό, την ώρα που απαιτεί να είμαστε “υγιείς” απέναντι στον κορωνοϊό..
Οι ερινύες, Αληκτώ (της οργής), Μέγαιρα (του μίσους), Τισιφόνη (της εκδίκησης) ήταν χθόνιες θεές με αποκρουστικά χαρακτηριστικά, που κατοικούσαν στον Άδη και η αποστολή τους ήταν η τιμωρία όσων είχαν διαπράξει ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής τάξης και αρμονίας του κόσμου.
Οι ταραχές, οι εξεγέρσεις και άλλες μορφές εξεγέρσεων είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης ιστορίας. Αλλά οι επαναστάσεις είναι κάτι διαφορετικό.
Η ιδέα της ελευθερίας (που είναι ουσιαστικά η κυριότερη ιδέα για την ανθρωπότητα) και η ανεξαρτησία είναι όροι σχεδόν ταυτόσημοι, αλλά η ελευθερία είναι πολύ ευρύτερη και πιο περιεκτική, περιέχοντας όχι μόνον την απελευθέρωση από τα εμπόδια (ελευθερία από κάτι), αλλά και ένα νόημα περισσότερο αυθύπαρκτο και σχετικό με τη φύση του όντος.
Η αντίθεση μεταξύ «φύσης» και «πολιτισμού» είναι προβληματική για πολλούς λόγους, αλλά υπάρχει ένας που σπάνια συζητάμε. Ο δυϊσμός «φύση εναντίον πολιτισμού» αφήνει έξω έναν ολόκληρο τομέα που δεν ανήκει σωστά σε κανένα από τα δύο: τον κόσμο των απορριμμάτων.
Στην αναζήτηση της ελεύθερης βούλησης (για την οποία τόσο πασχίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, τουλάχιστον ο δυτικός) συναντάμε ένα επόμενο δύσκολο σημείο, που δεν καταλαβαίνουν αυτοί που αναζητούν ριζοσπαστικές ή άμεσες λύσεις (κατά φαντασίαν, βέβαια).
Ο ωκεανός έχει προσβληθεί από σκουπίδια. Ενώ ομάδες ανθρώπων είναι εκεί έξω προσπαθώντας ενεργά να καθαρίσουν τα κάποτε παρθένα νερά, δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα με τα μικροπλαστικά.
Το metaverse (μετασύμπαν) είναι ένας εικονικός κόσμος στον οποίο οι χρήστες, που αντιπροσωπεύονται από ένα avatar, μπορούν να ψωνίσουν, να συναναστρέφονται με άλλους, να λάβουν μέρος σε δραστηριότητες αναψυχής – και να μάθουν
Εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της Συμμαχίας Aukus, η οποία στοχεύει να αντιμετωπίσει την Κίνα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μια σύνοδο κορυφής για τη δημοκρατία, με στόχο την ένωση των χωρών της περιοχής και την οικοδόμηση περισσότερων στρατιωτικών συμμαχιών, οι οποίες πρέπει να βασίζονται σε ιδεολογική κάλυψη που τους δίνει νομιμότητα.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν μπορούμε να βρούμε καλούς πολιτικούς, που να ενδιαφέρονται για τη χώρα και τον λαό της. Αυτό είναι σαφώς παγκόσμιο φαινόμενο, που σημαίνει ότι δεν έχουμε κριτήρια σύγκρισης στην πράξη και ότι μερικά πράγματα ως ανθρωπότητα τα εκλαμβάνουμε ως αυτονόητα, όπως το ποιοι είμαστε και πού πάμε.
Περισσότερες από 300 οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών ζητούν τη βελτίωση του προς ψήφιση νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των οργανώσεων, το οποίο όπως τονίζουν αποτυγχάνει να λάβει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες λειτουργίας τους, οδηγώντας πολλές από αυτές σε κλείσιμο.
Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι – το ένα τρίτο του πληθυσμού του πλανήτη – δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια υγιεινή διατροφή. Αυτός ο σκληρός αριθμός είναι που οδηγεί τον Πάτρικ στο έργο του να μεταμορφώσει τα συστήματα τροφίμων για να εξασφαλίσει ότι όλοι στον πλανήτη έχουν αρκετή θρεπτική τροφή να φάνε.
Η κλασσική μορφή δημαγωγού και δημαγωγίας περιλαμβάνει την απεύθυνση από ισχυρούς ανθρώπους προς το πλήθος με εργαλείο τα συμφέροντά τους ή τα συναισθήματά τους (φόβους, μίση, προτιμήσεις, ελπίδες κλπ) προκειμένου να κάνουν αυτό το πλήθος όργανό τους και να το πειθαναγκάσουν να συμπεριφερθεί όπως αυτοί θέλουν.
Κατά τους τελευταίους 18 μήνες, συνέβησαν ορισμένα σημαντικά γεγονότα που ερμηνεύτηκαν μέσω δύο εντελώς διαφορετικών κοσμοθεωριών: lockdowns COVID-19. άνοδος του κινήματος BLM (black lives matter), οι ταραχές και η βία στις μεγάλες πόλεις, η εκλογική διαδικασία των ΗΠΑ και οι συνέπειές της, και ασφάλεια των εμβολίων.
Θέλουμε τη δημοκρατία για να μας λύσει τα προβλήματα και να είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτό φαίνεται τόσο φυσιολογικό και αυτονόητο, που συνήθως δεν σκεπτόμαστε το βαθύτερο νόημα που αποδίδουμε σε αυτούς τους όρους και, γι’ αυτό, δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θεωρούμε αυτονόητο δεν είναι καθόλου αυτονόητο.
Ο υπουργός Παιδείας του Εμμανουέλ Μακρόν έσπευσε να υπερασπιστεί τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά μετά από τις απίθανες προτάσεις από πανεπιστήμια των ΗΠΑ ότι η προώθηση της μελέτης των κλασικών γλωσσών θα μπορούσε να προωθήσει τον θεσμικό ρατσισμό.
Η παραπάνω φράση έχει μία αναμφισβήτητη αξία και θα έλεγα ότι την γνωρίζουν όλοι όσοι σκέπτονται για τα κοινωνικά πράγματα. Όμως είναι τόσο απλό το νόημά της; Μήπως στην απλότητά του μπορεί να καταντήσει ένα εργαλείο καταπίεσης και παραλογισμού; Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η απλότητα δεν είναι αυτό που είναι ευκολονόητο.
Η ηγεσία της κλιματικής αλλαγής απαιτεί κάτι περισσότερο από συγκλονιστικές ομιλίες. Σημαίνει να αντιμετωπίζεις σκληρές αλήθειες. Μια αλήθεια με την οποία παλεύουν οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο είναι η τεράστια συμβολή των στρατευμάτων τους στην κλιματική κρίση.
Η οικονομική επιστήμη μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση στο βαθμό που αποτινάξει τον εναγκαλισμό της από την φιλελεύθερη ατομικιστική ιδεολογία, αλλά και την τουλάχιστον αφελή πίστη περί της καλοκάγαθης ανθρώπινης φύσης και να συνεισφέρει στην δημιουργία μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας
Η ελπίδα παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη ζωή και μπορεί να συντηρήσει αυτή τη ζωή και τους όποιους συνειδητούς σκοπούς της σε δύσκολες καταστάσεις. Μπορεί να την αναγνώσει κανείς υπό διάφορες οπτικές γωνίες.
Η εθνική στρατηγική λειτουργεί κυρίως στο πεδίο του υπαρκτού ρεαλισμού, ενώ ο πολιτισμός στο πεδίο των ποιοτήτων και της ταυτότητας. Λέγοντας «υπαρκτού» εννοώ ότι ο ρεαλισμός θα μπορούσε να έχει και μία άλλη έκφραση, αλλά μένω στο πεδίο του ρεαλισμού όπως αυτός γίνεται κατανοητός σήμερα.
Μαζί με την εξάπλωση του ιού Covid-19, ένας αυξανόμενος φόβος διαδίδεται σε όλες τις κοινωνίες μας. Το Conversation ζήτησε από πέντε ειδικούς να εξηγήσουν την τρέχουσα κρίση όπως φαίνεται από το πεδίο της έρευνάς τους.
Η συζήτηση για τον ορισμό, τον προσδιορισμό και τη θέση του δούλου μέσα στην πολιτική κοινωνία από τον Αριστοτέλη είναι μακρά και πολυσύνθετη. Ειδικά στην εποχή μας υπερτονίζεται στρεβλά, ιδιαίτερα στους κόλπους ορισμένων [παρα]μορφωτικών ιδρυμάτων ή και μεμονωμένων μελετητών
Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι η κοινή γνώμη είναι στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Η προπαγάνδα απευθύνεται στο πλήθος των ανθρώπων, ώστε να πείθεται για την αλήθεια αυτών που ισχυρίζεται η εκάστοτε εξουσία και να μην αντιδρά.
Ενώ πολλοί κηπουροί πιστεύουν ότι το να μιλάνε στα φυτά τους βοηθάει στην ανάπτυξή τους, υπάρχει μια αντιγνωμία στον επιστημονικό κόσμο για το αν τα φυτά ακούνε, ή ακόμα και ανταπαντούν.
Πώς όμως θα ερμηνευτεί και θα επιτευχθεί αυτή η ισορροπία πολιτικών και προτεραιοτήτων; Εδώ βλέπουμε ξανά την ανάγκη για ενεργό ωριμότητα του λαού. Η ισορροπία πρέπει να έχει κατεύθυνση, αλλιώς θα μιλάμε για το ανέφικτο, δηλαδή για ισορροπία μέσα στο χάος.
Αν το σκυρόδεμα ήταν χώρα, θα ήταν τρίτη παγκοσμίως στην εκπομπή αερίων θερμοκηπίου μετά την Κίνα και τις Ην. Πολιτείες.
Πως μπορεί αυτό το υλικό που είναι ουσιώδες για την παγκόσμια στέγαση, τις κατασκευές και τις υποδομές, να γίνει λιγότερο καταστροφικό για τον πλανήτη;
Έχουμε φθάσει πια στην εποχή που η ανθρωπότητα βρίσκεται πάλι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά με πολύ χειρότερους όρους από εκείνους που υπήρχαν πριν από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Ποια γεγονότα στην ιστορία του εργατικού κινήματος στο παρελθόν καθορίζουν τον σημερινό τρόπο θέασης του κόσμου; Το εργατικό κίνημα προσπάθησε να απαντήσει στον οικονομικό ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου. Τί εκτρέπει όμως τα επαναστατικά προγράμματα προς τον ολοκληρωτισμό...
Όπως συνέχεια βλέπουμε, έχουμε φθάσει στο σημείο μιας τεράστιας κρίσης, στην οποία διακυβεύεται όχι μόνον η ανθρώπινη, αλλά και η πλανητική επιβίωση από τις ανθρώπινες ενέργειες. Ακόμη και αν η κλιματική αλλαγή οφειλόταν στην...
(Μέρος 2o του δοκιμίου «Έθνη και Παγκοσμιοποίηση») Είναι άραγε το έθνος κατασκευή και άρα μπορεί να αναιρεθεί οποιαδήποτε στιγμή αζημίως ή έχει κάποια υποκειμενική αξία (απόλυτη ή σχετική στο παρόν); Θα ήταν χρήσιμο να...
