Περί τα μέσα Δεκέμβρη 2015, το προσωπικό φύλαξης του Φορέα Διαχείρισης, διαπίστωσε ότι το αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν ευρείας κλίμακας, παράνομες χωματουργικές εργασίες στην περιοχή Φ1 (προστατευόμενο τοπίο) του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
Παρά το γεγονός ότι η αναγκαιότητα για ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων αποτελεί πλέον κοινό τόπο, στη χώρα μας σημειώνεται αναλογικά μεγαλύτερη κατανάλωση νερού σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. To γεγονός αυτό συνδέεται άρρηκτα με μια σειρά παραγόντων όπως είναι οι συνήθειες, η περιβαλλοντική μας συνείδηση, οι υποδομές στα κτίρια και στην πόλη, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο κ.ά.
Η κρίση του κόσμου μας είναι κρίση διαμεσολάβησης και αντιπροσώπευσης. Αυτή η κρίση είναι όχι μόνο συστημική αλλά και εσωτερική, μέσα μας. Είναι μια ανθρωπολογική κρίση και απαιτεί την αλλαγή του αφετηριακού υποκειμένου. Η...
Ο αυξανόμενος όγκος των σκουπιδιών έχει να κάνει με την παραγωγή ‘πραγμάτων μιας χρήσης’ (χαρτομάντιλα, σακούλες, συσκευασίες κλπ). Αυτή η αντίληψη προωθήθηκε αμέσως μετά το Β. Π. Πόλεμο σαν κάτι που διευκολύνει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων από τη μια μεριά...
Δέκα ερωτήσεις για το πρόβλημα του νερού και την αντιμετώπισή του Γιάννης Α. Μυλόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ. Πολυτεχνική Σχολή -Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Τομέας Υδραυλικής & Τεχνικής Περιβάλλοντος Η λύση στο σημερινό πρόβλημα του νερού...
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Η Ιδεολογία είναι ένα σύνολο νοοτροπίας κατευθυντικής μέσω αρχών και σκοπών. Είναι ένα διαρθρωμένο σύστημα κατεύθυνσης, σχέσης, ερμηνειών και εννοιών με κατανόηση της πραγματικότητας μέσα από συνειδησιακές αποδοχές και όρια.
Η Ειρήνη είναι ένα ισχυρότατο κέντρο ενδιαφέροντος του ανθρώπου, ταυτόσημο με την ασφάλεια. Σχετικά επιπόλαια ο άνθρωπος την έχει ταυτίσει ολοκληρωτικά με την απουσία στρατιωτικών συγκρούσεων, χωρίς να έχει εμβαθύνει στη φύση και τα αίτιά της, παρακολουθώντας έτσι σαν απλός θεατής και όχι σαν υπεύθυνος και αληθινός συμμέτοχος τα γεγονότα στον κόσμο.
Είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει και στο οποίο είδαμε ότι οι πολιτικοί όχι μόνον δεν παίζουν κανέναν ρόλο στην ορθή διακυβέρνηση μιας χώρας, αλλά, όπως αποκαλύπτεται από τις περιπτώσεις της διαφθοράς, είναι και επιζήμιοι. Επιπροσθέτως, μαζί με τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, επηρεάζουν και τη ροή πληροφορίας (δημοσιογράφους, δίκτυα κ.ά.).
