Αυτό που η λογική προειδοποιούσε, ότι δηλαδή η σπατάλη των οικονομικών και ζωτικών πόρων του πλανήτη, η οικονομική ανισότητα και η φούσκα της διαρκούς μεγέθυνσης των οικονομικών μεγεθών μέσα από μία διαρκή κατασκευή νέων αναγκών (σχεδόν στο σύνολό τους πλασματικών) θα οδηγήσουν σε μία κρίση άνευ προηγουμένου, ήδη σαλεύει καταστρέφοντας αρχικά τις αυταπάτες μας και κατά δεύτερο τις θεωρήσεις μας.