Οι επιπτώσεις του σεισμού στην Ιαπωνία – ιδίως η συνεχιζόμενη κρίση στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα – έχουν θλιβερά μαθήματα να διδάξουν για όσους μελετούν το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό Κραχ του 1929 πριν από την μεγάλη ύφεση. Και τα δύο γεγονότα αποκαλύπτουν πόσο άσχημα μπορούν οι αγορές και οι κοινωνίες να διαχειριστούν υπαρκτούς κινδύνους.
Διαβάσαμε στην εφημερίδα Realnews –realplanet, Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009 ότι το Υπουργείο Ανάπτυξης επιβάλλει στους βιοκαλλιεργητές να εκδίδουν πολλαπλές άδειες, δηλαδή μία για κάθε προϊόν χωριστά, οι οποίες να ανανεώνονται ανά εξάμηνο και πλην τούτου να πωλούνται τα προϊόντα τους στην περιφέρεια μίας μόνον Νομαρχίας
Ο διεθνής οικονομικός τύπος, με «έγκυρα» οικονομικά έντυπα όπως οι FINANCIAL TIMES κλπ, τελευταία κοινοποίησε και προεξόφλησε επικοινωνιακά, αξιολογήσεις για την ελληνική οικονομία που θα την δυσχεράνουν στον δανεισμό της και στα πλαίσια των οικονομικών ελιγμών της. Εδώ καλούμαστε να είμαστε συστηματικοί. Να ζητήσουμε και από τα «έγκυρα» οικονομικά έντυπα αλλά και από τους αντίστοιχους «έγκυρους» οργανισμούς να μας πουν πόσο προβλεπτικοί αποδείχθηκαν ότι ήταν στην αξιολόγηση της οικονομικής πραγματικότητας της αλληλόχρεης φούσκας πριν αυτή ξεσπάσει.
Παρατηρώντας τον κύκλο των εξελίξεων που ξεκίνησε με το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα μπορούμε να πούμε ότι σηματοδοτήθηκε από μια νέα φάση, διαπραγματευτική αρχικά, του Μεσανατολικού με τις διαπραγματεύσεις του Καμπ Ντέιβιντ. Στην συνέχεια σηματοδοτήθηκε από την ανάπτυξη του νέο – συντηρητισμού και του νέο – «φιλελευθερισμού» αρχικά στη χούντα του Πινοσέτ και ύστερα στις αναπτυγμένες οικονομίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας πρωταρχικά με τους Ρήγκαν και Θάτσερ.
Μήπως χρειαζόμαστε ένα Νιου Ντιλ και πρέπει η κρατική βοήθεια να διοχετευθεί στην κατευθείαν στήριξη της κοινωνίας;
Θα ήταν βέβαια υπερβολή να περιμένει κανείς να αποδώσουν άμεσα τα σοβαρά οικονομικά μέτρα που έχουν λάβει οι κυβερνήσεις για την οικονομική κρίση.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
