ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΡΧΕΣ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
Η ΕΛΠΙΔΑ ΩΣ ΦΥΓΟΜΑΧΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η ελπίδα παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη ζωή και μπορεί να συντηρήσει αυτή τη ζωή και τους όποιους συνειδητούς σκοπούς της σε δύσκολες καταστάσεις. Μπορεί να την αναγνώσει κανείς υπό διάφορες οπτικές γωνίες.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ – Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΟΡΙΣ ΜΠΛΑΝΣΟ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Οι ιδέες και η σύνθεσή τους αποτελούσαν ανέκαθεν ένα από τα σπουδαιότερα προβλήματα της ανθρωπότητας. Παίρνοντας, λοιπόν, ερέθισμα από δύο αποσπάσματα της σκέψης του Μορίς Μπλανσό, θέλησα να παραθέσω μερικούς προβληματισμούς μου
ΟΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Κάθε γνώση είναι δύναμη και η δύναμη είναι ουδέτερη, το πρόσημό της εξαρτάται από τους δικούς μας σκοπούς που τη χρησιμοποιούμε.
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η τεχνολογία είναι η εφαρμογή των επιστημονικών γνώσεων και, επομένως, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιστήμη. Το θεωρητικό όμως βάρος και την σε κάποιο βάθος κατανόηση του κόσμου φέρει η επιστήμη.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ : ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Το “θαύμα” του δυτικού κυρίως πολιτισμού είναι η τεχνολογία με τις ανέσεις που παρέχει στον άνθρωπο αλλά και τα μέσα καταστροφής του.
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ (της Μαρίας Χονδρουδάκη)
Η αξιοπρέπεια ως βασική έννοια και αξία τείνει να κυριαρχήσει στον δημόσιο λόγο των κοινωνικών κινημάτων από τη δεκαετία του 1990 και μετά, με διάφορους όρους. Ως αξιοπρέπεια, λοιπόν, χαρακτηρίζουμε τη συναίσθηση της προσωπικής μας αξίας και την εξασφάλισή της με έντιμες πράξεις, συμπεριφορά που ταιριάζει στην αξία μας. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έχει σχέση με την αξία του ανθρώπου ως ελεύθερου και λογικού όντος.
Η ΓΕΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΟΛΩΝ ΣΤΟΝ ROUSSEAU (του Παναγιώτη Πέρρου)
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ (του Χρήστου Τσαντή)
Ο «πολιτισμός» των στρατοπέδων συγκέντρωσης
«Προφανώς, κανείς δεν θέλει να ξέρει ότι η σύγχρονη ιστορία έχει δημιουργήσει ένα καινούργιο είδος ανθρώπινων όντων – αυτό το είδος που κλείνεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους εχθρούς του και στα στρατόπεδα εγκλεισμού από τους φίλους του…» Χάνα Άρεντ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚ…
Από τη μέρα που γεννήθηκε έμαθε να ζει χωρίς τα δύο του χέρια. Κι όμως, αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για τον Mark Goffeney ώστε να χτίσει την καριέρα που είχε ονειρευτεί.
ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΝΤ
Κίνητρα
Ο Εμμανουήλ Καντ έβρισκε ενδιαφέρον το ερώτημα «Τι είναι ηθική πράξη;». Η απάντηση που έδωσε έχει παίξει σημαντικότατο ρόλο στη φιλοσοφία. Εδώ θα δώσω σε γενικές γραμμές τα κυριότερα χαρακτηριστικά της.
ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ – ΤΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ: ΝΕΑ Ή ΠΑΛΙΑ ΤΑΞΗ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Οι λέξεις «νέο» και «τάξη» έχουν τόσο διαφθαρεί από την κακή και παραπλανητική χρήση τους, που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεράσει κανείς το αρνητικό νόημα που τους έχει αποδοθεί στη σημερινή εποχή.
ΟΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ (της Φερενίκης Κανταρτζή)
Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
Με […] πιο γενικό τρόπο, ο ενεργητικός χαρακτήρας της αγάπης μπορεί να καθοριστεί αν πούμε ότι αγάπη πρωταρχικά σημαίνει δόσιμο και όχι απολαβή.
Τι σημαίνει όμως δόσιμο; Όσο κι αν φαίνεται απλή η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, ωστόσο είναι γεμάτη από αμφισβητήσεις και περιπλοκές. Η πιο διαδομένη παρεξήγηση είναι εκείνη σύμφωνα με την οποία υποτίθεται ότι δόσιμο σημαίνει χάσιμο, παραχώρηση, να στερείσαι κάτι, να θυσιάζεις κάτι […]
Ο πάνθηρας του Ρίλκε στην ελληνική γλώσσα
Μέσα στα κάγκελα καθώς στριφογυρίζει,
απόκαμε το βλέμμα του, εικόνα δεν κρατά.
Τον περιζώνουν χίλια κάγκελα νομίζει,
και παραπέρα τίποτε, ο κόσμος σταματά.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΔΕΜ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
ΛΟΚ: Η ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ
ΤI ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΑΤΤΕΙΝ; Μετά από επανεξέταση του ζητήματος, είμαι σε θέση να υποθέσω ότι η θέληση δεν καθορίζεται, όπως γενικώς θεωρείται, από το μέγιστο αγαθό στο οποίο αποβλέπει κανείς μελλοντικά, αλλά μάλλον από μια (και δη την πλέον επείγουσα τις περισσότερες φορές) ανησυχία, από την οποία κυριαρχείται κανείς σε παρόντα χρόνο. Αυτή η ανησυχία είναι που καθορίζει αποτελεσματικά τη θέληση και μας θέτει στην τροχιά των τελούμενων από μας πράξεων.