ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Όταν μιλάμε για ηγεσία, συνήθως, σκεπτόμαστε την οργανωμένη εξουσία, αυτήν που έχει δύναμη επιβολής. Κανένα άλλο στοιχείο της ηγεσίας δεν μας απασχολεί, παρά μόνον μία επιπλέον αόριστη προσδοκία ή ευχή ότι ο ηγέτης θα είναι αρκετά καλός ώστε να φροντίσει για το καλό του λαού.

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΤΟΥ 1543 (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

(3ο μέρος του άρθρου “Η σημερινή δυτική ελευθερία και η ελευθερία κατά Ρουσσώ") Ας δούμε τη "δημοκρατία" της Γενεύης που συγκρούστηκε ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΠΙΣΗ ΝΟΜΩΝ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

(2ο μέρος του άρθρου "Η σημερινή δυτική ελευθερία και η ελευθερία κατά Ρουσσώ") Από το άλλο μέρος αυτό που ζητούσε ο Ζ.Ζ.Ρουσσώ, τη συ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ; ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ Ή Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; (του Δημοσθένη Κυριαζή)

Με αφορμή το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Αγγλία,  με το οποίο αυτή η χώρα φεύγει από την ΕΕ, διατυπώθηκαν πολλές και αντιφατικές απόψεις.
Διατυπώθηκε η πίστη στη λογική και στην ηθική του θεσμού, που μόνο αυτός αποτελεί έμπρακτη απόδειξη  του δόγματος «αφέντης είναι ο Λαός». Υπενθυμίζεται ότι το δόγμα αυτό ενώ υιοθετείται και στηρίζεται με λόγια από όλα  ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα, με έργα ή απορρίπτεται ή στρεβλώνεται τόσο ώστε από όχημα άσκησης της εξουσίας των πολιτών, να γίνει όχημα εξουσίας των πολιτικών, των αντιπροσώπων των πολιτικών. Στο τελευταίο μάλιστα δημοψήφισμα που έγινε στην Ελλάδα η κυβέρνηση έλεγε με σαφήνεια ότι το δημοψήφισμα «Θα αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης και όχι την κορυφαία και αμετάκλητη εντολή των πολιτών προς τους κυβερνώντες αντιπροσώπους τους.

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)

Aναμφισβήτητα ο μετασχηματισμός της κοινωνίας σε κάτι (ενδεχομένως) καλύτερο, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, αλλά και σύνθετ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (του Δημήτρη Α. Δημητριάδη)

Παρακάμπτοντας το πρόβλημα ορισμού του πολιτισμού, μια και η πολυσύνθετη σημασία του όρου κάνει τα όριά του μεταβλητά και ακαθόριστα, στεκόμαστε στη σταθερή διαπίστωση πως ο πολιτισμός αποτελεί την πιο ουσιώδη μορφή των κοινωνικών συνειδήσεων.
Διευρύνοντας τον όρο, θεωρούμε ότι στον πολιτισμό περιλαμβάνουμε όχι μόνο την τέχνη, τη γνώση, το στοχασμό, αλλά την ίδια τη ζωή και την παράδοση σε όλες τις μορφές και τους τρόπους της. Ο πολιτισμός είναι θέμα λειτουργικό, αφού είναι πάντοτε τοποθετημένος στον κεντρικό άξονα της εθνικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των ανθρώπων.

Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΩΣ ΤΟΝ ΧΕΓΚΕΛ (του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου)

§1 ~~ Η καταγωγή της λέξης διαλεκτική είναι ελληνική. Συνδέεται ουσιωδώς με τον Λόγο τον διά-λογο και το δια-λέγεσθαι. Σε μια πρώτη, επ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗ ~ MΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Συντάκτες: Βασίλης Τακτικός & Γιάννος Παπαϊωάννου Ένα νέο μοντέλο οικοανάπτυξης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης με τη συμμετ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ 5+1 ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συντάκτες: Αφροδίτη Τζιαντζή, Δημήτρης Τερζής
«Τι τα θέλετε τα βιβλία; Το κουτόχορτο που σας ταΐζουμε δεν είναι αρκετό;» Έτσι είχε σχολιάσει ένας παλιός εκδότης την απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα να κλείσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την πολιτική στον χώρο να αναλάβει η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού.
Η ελληνική πολιτεία ουδέποτε αγάπησε πραγματικά το βιβλίο. Ουσιαστική εθνική πολιτική βιβλίου δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο αποσπασματικές κινήσεις, οι οποίες πολλές φορές προκαλούσαν κατά κύριο λόγο αρνητικά σχόλια απ’ τη μια ή την άλλη μεριά, ανάλογα με το ποιος ήταν πρόεδρος στο ΕΚΕΒΙ και ποιους είχε γύρω του.

Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ • Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ (του Δημοσθένη Κυριαζή)

Τι σημαίνει κοινωνία της πληροφορίας Η κοινωνία στην οποία ο κάθε πολίτης μπορεί, με τη χρήση των μέσων της Πληροφορικής και των Τηλεπ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Η ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ (του Νίκου Ζυγογιάννη)

Το όραμα για τη δημιουργία μιας “ιδανικής κοινωνίας” στηρίζεται στις πανανθρώπινες αξίες που η κλασική Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. και ο ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ – ΤΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ: ΝΕΑ Ή ΠΑΛΙΑ ΤΑΞΗ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)

Οι λέξεις «νέο» και «τάξη» έχουν τόσο διαφθαρεί από την κακή και παραπλανητική χρήση τους, που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεράσει κανείς το αρνητικό νόημα που τους έχει αποδοθεί στη σημερινή εποχή.

Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ ~ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ο Rousseau, η εκπροσώπηση και ο κυρίαρχος ~ Stuart Mill, η αρχαία δημοκρατία και ο κύκλος της δημιουργίας: η δημοκρατία προϋποθέτει...

Διαβάστε περισσότερα...

ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ ~ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ / Από το βιβλίο “Δύο ώρες διαύγειας”

Συμφωνείτε με το επιχείρημα πως το λιγότερο κακό σύστημα είναι η δημοκρατία;

Είναι το καλύτερο σύστημα, όχι το λιγότερο κακό. Η παρακάτω διάσημη έκφραση αποδίδεται στον Μαχάτμα Γκάντι, όταν τον ρώτησαν κάποτε τι σκεφτόταν για τον δυτικό πολιτισμό

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)

Στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η αποχή διαμορφώθηκε στο 36,13%.  Η αποχή είναι εμμέσως, πλην σαφώς, μια έκφραση δυσ...

Διαβάστε περισσότερα...

B. BRECHT: ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΓΕΣ ΤΟΥΣ (του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου)

Μπέρτολτ  Μπρεχτ ~ 1898–1956 «Oι κρατούντες κατασκευάζουν τον όμοιό τους: τον μεγάλο παλιάνθρωπο» §1 ~ Εισαγωγικές παρατηρήσεις Ι. Ο...

Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ~ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΑΣΟΣ

Το "Μικρό Δέντρο που θα γίνει δάσος", είναι ένα παιδαγωγικό εγχείρημα που δημιουργήθηκε με σκοπό να προάγει την ελευθερία και τη βιωματ...

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (του Γιώργου Ν. Οικονόμου)

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ της γενικευμένης χρεοκοπίας έγινε πολύς λόγος για την ανάγκη μιας σημερινής «σεισάχθειας», κατά τα πρότυπα των μεταρρυθμίσεων του Αθηναίου νομοθέτη Σόλωνα, όταν στις αρχές του 6ου π.Χ. διαγράφηκαν τα χρέη και απαγορεύτηκε εφεξής η υποδούλωση των ανθρώπων ένεκα χρεών. Αυτό όμως που δεν συζητήθηκε ήταν το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου έγιναν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, καθώς επίσης το σύνολο των μεταρρυθμίσεων αυτών. Χωρίς αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, η «σεισάχθεια» μένει μετέωρη, όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα, ακόμη και η ίδια η χώρα.

Διαβάστε περισσότερα...