(3ο μέρος του άρθρου “Η σημερινή δυτική ελευθερία και η ελευθερία κατά Ρουσσώ“) Ας δούμε τη “δημοκρατία” της Γενεύης που συγκρούστηκε τελικά με τον Ρουσσώ, πριν από 2,5 αιώνες περίπου, για να καταλάβουμε πόσο...
(2ο μέρος του άρθρου “Η σημερινή δυτική ελευθερία και η ελευθερία κατά Ρουσσώ“) Από το άλλο μέρος αυτό που ζητούσε ο Ζ.Ζ.Ρουσσώ, τη συμμετοχή του πολίτη στην κυριαρχία του κράτους και κυρίως στη θέσπιση...
(1ο μέρος) Ο Maurice Cranston, μελετητής του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, γράφει στο έργο του “The early life and work of Jean-Jacques Rousseau” όπως αναφέρεται στην εισαγωγή του βιβλίου “Γράμματα από το Βουνό”, σελ. 47, εκδόσεις...
Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ο πρώτος ανιδιοτελής εθελοντής ήταν ο Προμηθέας, ο τιτάνας που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους και μαζί, τους χάρισε τη γνώση και τις τέχνες. Ο...
Με αφορμή το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Αγγλία, με το οποίο αυτή η χώρα φεύγει από την ΕΕ, διατυπώθηκαν πολλές και αντιφατικές απόψεις.
Διατυπώθηκε η πίστη στη λογική και στην ηθική του θεσμού, που μόνο αυτός αποτελεί έμπρακτη απόδειξη του δόγματος «αφέντης είναι ο Λαός». Υπενθυμίζεται ότι το δόγμα αυτό ενώ υιοθετείται και στηρίζεται με λόγια από όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα, με έργα ή απορρίπτεται ή στρεβλώνεται τόσο ώστε από όχημα άσκησης της εξουσίας των πολιτών, να γίνει όχημα εξουσίας των πολιτικών, των αντιπροσώπων των πολιτικών. Στο τελευταίο μάλιστα δημοψήφισμα που έγινε στην Ελλάδα η κυβέρνηση έλεγε με σαφήνεια ότι το δημοψήφισμα «Θα αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης και όχι την κορυφαία και αμετάκλητη εντολή των πολιτών προς τους κυβερνώντες αντιπροσώπους τους.
Aναμφισβήτητα ο μετασχηματισμός της κοινωνίας σε κάτι (ενδεχομένως) καλύτερο, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, αλλά και σύνθετα ζητήματα. Ο «καλύτερος κόσμος» από τον Τ. Λοκ μέχρι τον Κ. Μαρξ και από τον Α....
Παρακάμπτοντας το πρόβλημα ορισμού του πολιτισμού, μια και η πολυσύνθετη σημασία του όρου κάνει τα όριά του μεταβλητά και ακαθόριστα, στεκόμαστε στη σταθερή διαπίστωση πως ο πολιτισμός αποτελεί την πιο ουσιώδη μορφή των κοινωνικών συνειδήσεων.
Διευρύνοντας τον όρο, θεωρούμε ότι στον πολιτισμό περιλαμβάνουμε όχι μόνο την τέχνη, τη γνώση, το στοχασμό, αλλά την ίδια τη ζωή και την παράδοση σε όλες τις μορφές και τους τρόπους της. Ο πολιτισμός είναι θέμα λειτουργικό, αφού είναι πάντοτε τοποθετημένος στον κεντρικό άξονα της εθνικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των ανθρώπων.
§1 ~~ Η καταγωγή της λέξης διαλεκτική είναι ελληνική. Συνδέεται ουσιωδώς με τον Λόγο τον διά-λογο και το δια-λέγεσθαι. Σε μια πρώτη, επομένως, σπερματική κατανόηση στοιχειοθετεί διάλογο ή ακόμη και αντίλογο. Και τούτο συμβαίνει...
Συντάκτες: Βασίλης Τακτικός & Γιάννος Παπαϊωάννου Ένα νέο μοντέλο οικοανάπτυξης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης με τη συμμετοχή συλλογικών οργανώσεων και πολιτών, έρχεται να φέρει λύσεις για την αντιμετώπιση της τοπικής απασχόλησης και την ανάπτυξη προϊόντων...
Συντάκτες: Αφροδίτη Τζιαντζή, Δημήτρης Τερζής
«Τι τα θέλετε τα βιβλία; Το κουτόχορτο που σας ταΐζουμε δεν είναι αρκετό;» Έτσι είχε σχολιάσει ένας παλιός εκδότης την απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα να κλείσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την πολιτική στον χώρο να αναλάβει η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού.
Η ελληνική πολιτεία ουδέποτε αγάπησε πραγματικά το βιβλίο. Ουσιαστική εθνική πολιτική βιβλίου δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο αποσπασματικές κινήσεις, οι οποίες πολλές φορές προκαλούσαν κατά κύριο λόγο αρνητικά σχόλια απ’ τη μια ή την άλλη μεριά, ανάλογα με το ποιος ήταν πρόεδρος στο ΕΚΕΒΙ και ποιους είχε γύρω του.
Τι σημαίνει κοινωνία της πληροφορίας Η κοινωνία στην οποία ο κάθε πολίτης μπορεί, με τη χρήση των μέσων της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, να συμμετέχει στην επιλογή των στόχων της και στις πολιτικές, οικονομικές,...
Το όραμα για τη δημιουργία μιας “ιδανικής κοινωνίας” στηρίζεται στις πανανθρώπινες αξίες που η κλασική Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. και ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός του 18ου αιώνα δημιούργησαν. Είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα-ατομικά, κοινωνικά, πολιτικά....
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Οι λέξεις «νέο» και «τάξη» έχουν τόσο διαφθαρεί από την κακή και παραπλανητική χρήση τους, που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεράσει κανείς το αρνητικό νόημα που τους έχει αποδοθεί στη σημερινή εποχή.
Ο Rousseau, η εκπροσώπηση και ο κυρίαρχος ~ Stuart Mill, η αρχαία δημοκρατία και ο κύκλος της δημιουργίας: η δημοκρατία προϋποθέτει ενεργούς πολίτες· αυτή η ενεργός συμμετοχή είναι αποτέλεσμα της δημοκρατίας ~Άλλες πλευρές της...
Συμφωνείτε με το επιχείρημα πως το λιγότερο κακό σύστημα είναι η δημοκρατία;
Είναι το καλύτερο σύστημα, όχι το λιγότερο κακό. Η παρακάτω διάσημη έκφραση αποδίδεται στον Μαχάτμα Γκάντι, όταν τον ρώτησαν κάποτε τι σκεφτόταν για τον δυτικό πολιτισμό
Στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η αποχή διαμορφώθηκε στο 36,13%. Η αποχή είναι εμμέσως, πλην σαφώς, μια έκφραση δυσπιστίας που αντανακλά την αίσθηση ότι στα πλαίσια αυτού του πολιτικού συστήματος ουσιαστικά δεν...
Μπέρτολτ Μπρεχτ ~ 1898–1956 «Oι κρατούντες κατασκευάζουν τον όμοιό τους: τον μεγάλο παλιάνθρωπο» §1 ~ Εισαγωγικές παρατηρήσεις Ι. Ο ποιητικός λόγος έχει μια ιδιαίτερη φύση: από τη μια πλευρά αποτελεί ανάλαφρη ηχώ για πράγματα και καταστάσεις, που...
Το “Μικρό Δέντρο που θα γίνει δάσος”, είναι ένα παιδαγωγικό εγχείρημα που δημιουργήθηκε με σκοπό να προάγει την ελευθερία και τη βιωματική μάθηση. Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Ιανουάριο του 2014 και το “δάσος”...
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ της γενικευμένης χρεοκοπίας έγινε πολύς λόγος για την ανάγκη μιας σημερινής «σεισάχθειας», κατά τα πρότυπα των μεταρρυθμίσεων του Αθηναίου νομοθέτη Σόλωνα, όταν στις αρχές του 6ου π.Χ. διαγράφηκαν τα χρέη και απαγορεύτηκε εφεξής η υποδούλωση των ανθρώπων ένεκα χρεών. Αυτό όμως που δεν συζητήθηκε ήταν το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου έγιναν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, καθώς επίσης το σύνολο των μεταρρυθμίσεων αυτών. Χωρίς αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, η «σεισάχθεια» μένει μετέωρη, όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα, ακόμη και η ίδια η χώρα.
Σε καιρούς κρίσης, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, σε καιρούς επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις, στο βιός και στη ζωή μας την ίδια, η αλληλεγγύη είναι προϋπόθεση επιβίωσης όσων πληττόμαστε από τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, η αντίσταση...
Έχουμε εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία να κοιτάμε “έξω” από μας. Μαζεύουμε εικόνες από την οικογένεια μας, την φύση, την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. Μαζεύουμε εικόνες από ανθρώπους, αγαπημένους και μη, εικόνες από αντικείμενα.
Είναι φανερό πλέον ότι ο άνθρωπος που προσδιορίζεται ή, μάλλον, οριοθετείται αποκλειστικά από την εργασία του, από τη σχέση του με το σπίτι του και την οικογένειά του, από τον πλούτο του και από την δημοτικότητά του είναι ένας άνθρωπος τελείως ανεπαρκής για τα νέα παγκόσμια δεδομένα που απαιτούν λύσεις συνεργατικών και ολιστικών προσεγγίσεων.
Θα επιχειρήσουμε στο παρόν άρθρο να δώσουμε μόνον την εικόνα τού κατά την άποψή μας βασικού προβλήματος, χωρίς αναλυτικότητα των επιμέρους μορφών της ισότητας όπως διαμορφώνονται με τις σημερινές αντιλήψεις.
Ο άνθρωπος εκ των πραγμάτων αδυνατεί να είναι αθάνατος και, ταυτόχρονα, για λόγους ηθικής και κοινωνικής συνοχής η όποια σωματική ταυτοποίηση και χρονική του διάρκεια δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι εξουσιαστικά ανεμπόδιστη...
