Σε μια εποχή, που υποτίθεται ότι απολαμβάνουμε απρόσκοπτα τα αγαθά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, είμαστε έρμαια του πιο σκληρού και, κυρίως, ανεπίγνωστου ολοκληρωτισμού. Του ύπουλου ολοκληρωτισμού της τηλεόρασης.
Οι τηλεοράσεις είναι πανταχού παρούσες. Σε όλους τους χώρους, δημόσιους και ιδιωτικούς. Όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Κι εμείς, την εποχή της αποθέωσης της επικοινωνίας, να συνομιλούμε όλο και λιγότερο. Να παρακολουθούμε τηλεοπτικά προγράμματα όλο και περισσότερο.
μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης
Ένας άγνωστος μέχρι τώρα όρος στον κοινωνικοπολιτικό λόγο, μη καταγεγραμμένος ακόμα στα λεξικά που διατίθενται στα βιβλιοπωλεία, η «ασφαλειοποίηση» (securitization) εμφανίστηκε πρόσφατα σε συζητήσεις σχετικά με μια άλλη «αντιστάθμιση κινδύνων»[1] και γρήγορα υιοθετήθηκε στο λεξιλόγιο της πολιτικής και των μέσων ενημέρωσης.
Αυτό που επιδιώκει να συλλάβει και υποδηλώσει αυτός ο νεοεισαγόμενος όρος, είναι η ολοένα και πιο συχνή αναταξινόμηση μιας κατάστασης λόγω της «ανασφάλειάς του», με σχεδόν αυτόματο αποτέλεσμα τη μεταφορά της στον τομέα, την ευθύνη και την εποπτεία των οργάνων ασφαλείας.
Στη σημερινή κοινωνία, την κοινωνία του 21ου αιώνα οι τράπεζες και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες κατέχουν κραταιά θέση στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Η οικονομία όχι απλά δεν βασίζεται και δεν υπακούει στην πολιτική αλλά είναι αυτή που διαμορφώνει τον τρόπο διακυβέρνησης των κρατών παγκοσμίως.
Διανύουμε ένα πρωτόγνωρο στάδιο διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης της οικονομίας.
Όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες δηλώσεις, η ελληνική κοινωνία, εδώ και αρκετά χρόνια, βρίσκεται χαμένη στα νήματα μιας κοινωνικοπολιτικής κρίσης ταυτότητας. Η κρίση αυτή πιθανότατα θα πάρει στο μέλλον δραματικές διαστάσεις αν οι ελληνικές πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες δεν εγκαταλείψουν την αλαζονεία και τη διγλωσσία ενημερώνοντας τον ελληνικό λαό για όσα ερήμην του έχουν αποφασιστεί για το παρόν και το μέλλον του.
Είναι πραγματικά πολύπλοκο, ακόμη και τώρα, να προσδιορίσει κανείς τι πραγματικά συνέβη στην Ευρώπη την άνοιξη του 2010. Τις ημέρες εκείνες, μόλις ενάμιση χρόνο από τον σεισμό του Δεκέμβρη στην Ελλάδα, σηματοδοτείται όχι μόνο το τέλος μιας παλιάς και η αρχή μιας νέας εποχής για τους πληθυσμούς της γηραιάς Ηπείρου, αλλά και το ξέσπασμα μιας αλυσιδωτής έκρηξης, η οποία δεν φαίνεται να έχει ξεπεραστεί, παρά τις συνεχόμενες και απελπισμένες προσπάθειες.
Πώς θα ήταν ο κόσμος εάν ο πιο πλούσιος άνθρωπος σε κάθε χώρα μοίραζε την περιουσία του στους πιο φτωχούς;
Το Bloomberg έφτιαξε ένα γράφημα 42 χωρών με τεράστιες δημογραφικές και οικονομικές διαφορές, και συνέκρινε τους πιο πλούσιους με το ποσοστό του πληθυσμού που ζει υπό το όριο της φτώχειας. Παρεμπιπτόντως, ο πλουσιότερος άνθρωπος είναι γένους θηλυκού μόνο στη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Χιλή και την Αυστραλία.
Ο όρος «κοινωνική δικτύωση» όπως προβάλλεται μέσα από τα social media είναι εν πολλοίς απατηλός. Βγάζοντας φωτογραφίες του εαυτού μας και των φίλων μας, αυτές τις άτεχνες smile φωτογραφίες, οι κοινωνικές συναλλαγές μας είναι λιγότερο απαιτητικές και πιο επιφανειακές από τις συναλλαγές πρόσωπο με πρόσωπο. Κατά συνέπεια, η περιέργεια με την ευκολία συνδυάζονται καταπληκτικά.
Amphitheatrum Caesareum και το δικαίωμα στην πολυτέλεια
Αν θα μπορούσαμε να καταδείξουμε το Κολοσσαίο της Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας, τότε δίχως αμφιβολία πρόκειται για τη Μεσόγειο. Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός πως ο τρόπος με τον οποίο θα πατήσει κάποιος στη στεριά της, αποδεικνύει με μεγάλη ακρίβεια τη θέση και τον ρόλο του μέσα στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.
Συγκλονίζει η συνέντευξη που έδωσε ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρος Γιάνναρος στη διαδικτυακή έκδοση της “Corriere della Sera” (Vid)
Βίντεο-συνέντευξη με τον διοικητή του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρο Γιάνναρο, αναρτήθηκε στη διαδικτυακή έκδοση της «Corriere della Sera» με τίτλο «Δέκα χιλιάδες αυτοκτονίες σε πέντε χρόνια, η τελευταία ήταν του παιδιού μου».
Οι κοινότητες του ελεύθερου λογισμικού, οι κολλεκτίβες των “hackerspace” και οι ομάδες “κάντο-μόνος-σου”, οι εναλλακτικές οικοκοινότητες, τα κινήματα για ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, για ελεύθερο διαδίκτυο αλλά για δημιουργική ανακατάληψη του δημοσίου χώρου…
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
