Εδώ έχει ξαπλωθεί το σώμα αυτού του κόσμου,
Που η ψυχή του αλίμονο στην κόλαση έχει ριχθεί.
Τούτη η χρυσή γενιά έχει παρέλθει τώρα από παλιά,
Η αργυρή του ανθρωπότητα το ίδιο έφυγε γοργά,
Μια εποχή σιδήρου ζύγωσε τελικά·
Το υπέροχο αυτό κείμενο για τη ζωή του Μπετόβεν κρυβόταν μέσα σε σκονισμένα αρχεία παλαιών εντύπων. Από το 1927 που δημοσιεύτηκε, αποτελεί μία ιδιαίτερη και ευαίσθητη πινελιά πάνω στη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού και αξίζει της προσοχής μας.
Είναι μια ταινία που είδα κάποτε, τυχαία, και δεν θέλω να την ξαναδώ. Προτιμώ να τη θυμάμαι έτσι όπως θέλω να τη θυμάμαι.
ΠΗΡΕ ΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΖΕΙ. Πλήθυναν οι άδειες καρέκλες γύρω μου. Έχω πιάσει γωνιά και πίνω καφέδες, φουμέρνοντας αντικρύ στο πέλαγος. Θα μπορούσα να περάσω έτσι μια ζωή ολόκληρη, αν δεν την έχω κιόλας περάσει.
Κάπου ανάμεσα στα γερασμένα δέντρα ενός δάσους ζούσαν δυο λουλούδια…
ο Ανάγερτος και η Ευθαλία. Ήταν μεγέθους πολύ μικρού και είχαν ένα κλωνί που το χρώμα του θύμιζε εκείνο της θάλασσας κοντά στα βράχια και τέσσερις φορές το χρόνο άλλαζε χροιά των φύλλων τους το κίτρινο.
Τα παιδικά του χρόνια, η μαθητεία, η κατάταξη στο στρατό, οι ναυμαχίες, τα χρόνια της σκλαβιάς και της αιχμαλωσίας από τους Αλγερινούς κουρσάρους, η ελευθερία, η μάχη της επιβίωσης, η δημιουργία.
ΕΙΣΗΛΘΑΜΕ ΑΙΣΙΩΣ στην εβδομάδα των παθών που διαρκεί δυστυχώς πέντε συναπτά έτη. Ας είναι! Χαραμάδα ελευθερίας στη συμπαγή συνοχή των αιώνων απελευθερώνει η βυζαντινή μουσική καλλικέλαδο φως
Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε σαν σήμερα 2 Φεβρουαρίου του 1853, στη Σύρο και καταγόταν από τη μεριά του πατέρα του από τα Κύθηρα και από τη μεριά της μητέρας του από τη Χίο. Η οικογένειά του φιλοδοξούσε να σπουδάσει ο Γεώργιος θεολογία, οι οικονομικές συνθήκες ζωής τους όμως δεν το επέτρεψαν.
«Γόνιμος είναι κι ο έρωτας: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος. Έρωτας του ανθρώπου για τον άνθρωπο: ίσως αυτό να “ναι το δυσκολότερο απ” όσα μας έταξεν η μοίρα, το πιο απόμακρο, η τελευταία δοκιμασία, το έργο που όλα τ” άλλα δεν είναι παρά προετοιμασία και προπαρασκευή του»
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι αδελφοί Ράιτ πραγματοποιούν την πρώτη πτήση στους ουρανούς. Την ίδια εποχή γεννιέται ένα παιδί στη Λυών της Γαλλίας που έμελλε να μαγευτεί από τα αεροπλάνα απογειώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους με τα ταξίδια της αναζήτησης του «μικρού πρίγκιπα».
« …Εκτός από το πήγαινε-έλα πίσω από τα καΐκια, υπάρχει και κάποια άλλη αιτία για να ζούμε. Μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμάθεια, να γίνουμε πλάσματα έξυπνα, ικανά και αριστοκρατικά. Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Μπορούμε να μάθουμε ακόμα και να πετάμε… »
Θεέ των χαμένων ψυχών, εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, άκουσέ με! Εσύ, μοίρα γλυκιά που μας παραστέκεις, κι εσείς τρελά περιπλανώμενα πνεύματα, ακούστε με: Εγώ, ο πιο ατελής, κατοικώ ανάμεσα σε μια τέλεια φυλή.
Όλα ξεκίνησαν εκεί στη σελίδα με τα αραδιασμένα γράμματα.
Γράμματα καλλιγραφικά, ολοστρόγγυλα, καμωμένα με τάξη.
Δεμένα σφιχτά στο λευκό χαρτί μιας και η μαύρη τους μελάνη τα ‘δενε με τους καλύτερούς της κόμπους.
Κάπου εκεί λοιπόν στο ξέφωτο μιας συστάδας λέξεων ζούσε ένα μικρούλι κόμμα, ένα… κομματάκι.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
