«ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΗΘΟΥΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ»_Διάλεξη του καθηγητή Θεοδόση Π. Τάσιου
Η διάλεξη «Ανατομία Ήθους & Πολιτικής», είναι η δεύτερη εκ των τριών, που έδωσε ο Καθηγητής Θεοδόσης Π. Τάσιος, η οποία αφορά σε μια σειρά ομιλιών του Κύκλου «Φιλοσοφία & Κοινωνία», στα πλαίσια του προγράμματος Megaron Plus του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ
Είμαι ένας από τους πολλούς που προσυπέγραψαν τη διακήρυξη της 24ης Ιουλίου 2008 και πιστεύω ότι πράγματι «Είναι ώρα ευθύνης για τους Έλληνες πολίτες. Είναι ώρα για μια ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος».
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ (του Γιάννη Ζήση)
Παρατηρώντας τον κύκλο των εξελίξεων που ξεκίνησε με το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα μπορούμε να πούμε ότι σηματοδοτήθηκε από μια νέα φάση, διαπραγματευτική αρχικά, του Μεσανατολικού με τις διαπραγματεύσεις του Καμπ Ντέιβιντ. Στην συνέχεια σηματοδοτήθηκε από την ανάπτυξη του νέο – συντηρητισμού και του νέο – «φιλελευθερισμού» αρχικά στη χούντα του Πινοσέτ και ύστερα στις αναπτυγμένες οικονομίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας πρωταρχικά με τους Ρήγκαν και Θάτσερ.
Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ (του Γιάννη Ζήση)
Η ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (του Γιάννη Ζήση)
Τελικά η πολυθρύλητη συνάντηση των G20 ως ένα ορόσημο στήριξης και ανασυγκρότησης των οικονομιών και των αγορών φαίνεται υπερβολικά φτωχή, και η φτωχικότητά της ξεκινάει από την συστημική μονοκαλλιέργεια της πολιτικής που διαπλέκεται με την αγορά και που δεν μπορεί να απελευθερώσει τις δημιουργικές της δυνάμεις.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (του Γιάννη Ζήση)
Εσωτερικότητα και Επικοινωνία.
Το μεγάλο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή αποτυπώνεται στη συνείδηση και στο ότι η συνείδηση την κάνει να είναι επικοινωνιακή και συνάμα εσωτερική.
Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ, Η ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΛΗΣΗ — Β’ ΜΕΡΟΣ (του Γιάννη Ζήση)
Η ΕΙΚΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (του Γιάννη Ζήση)
Με αφορμή τις Αμερικάνικες εκλογές και τα debates που στήνονται στο επίπεδο ενός επιφανειακού καθωσπρεπισμού μέσα από τον οποίο δεν αναδεικνύεται το επίπεδο της σκέψης, της γνώσης και των ιδεών αλλά ένα επικοινωνιακό ύφος, κατ’ επίφασην πολιτισμένου, χρειάζεται ξανά και είναι ακριβές να ειπωθεί ότι το επίκεντρο στην επίκαιρη πολιτική ζωή, δεν βρίσκεται στη σκέψη αλλά στην εικόνα.