Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε στους καιρούς της κρίσης; Στη δυνατότητα μιας «μεταμόρφωσης», απαντάει ο Εντγκάρ Μορέν. Όταν ένα σύστημα είναι ανίκανο να θεραπεύσει τα ζωτικά του προβλήματα φθείρεται, διαλύεται ή καταφέρνει να δημιουργήσει...
Η διάλεξη «Ανατομία Ήθους & Πολιτικής», είναι η δεύτερη εκ των τριών, που έδωσε ο Καθηγητής Θεοδόσης Π. Τάσιος, η οποία αφορά σε μια σειρά ομιλιών του Κύκλου «Φιλοσοφία & Κοινωνία», στα πλαίσια του προγράμματος Megaron Plus του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
Είμαι ένας από τους πολλούς που προσυπέγραψαν τη διακήρυξη της 24ης Ιουλίου 2008 και πιστεύω ότι πράγματι «Είναι ώρα ευθύνης για τους Έλληνες πολίτες. Είναι ώρα για μια ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος».
Παρατηρώντας τον κύκλο των εξελίξεων που ξεκίνησε με το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα μπορούμε να πούμε ότι σηματοδοτήθηκε από μια νέα φάση, διαπραγματευτική αρχικά, του Μεσανατολικού με τις διαπραγματεύσεις του Καμπ Ντέιβιντ. Στην συνέχεια σηματοδοτήθηκε από την ανάπτυξη του νέο – συντηρητισμού και του νέο – «φιλελευθερισμού» αρχικά στη χούντα του Πινοσέτ και ύστερα στις αναπτυγμένες οικονομίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας πρωταρχικά με τους Ρήγκαν και Θάτσερ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος μέσα από τον οποίο η ηθική επανέρχεται στο προσκήνιο, αποκτώντας μια υποστηρικτική προσέγγιση, στη λογική της συστημικής αναγκαιότητας και εκτίμησης της έλλειψής της. Η έννοια της ηθικής είναι θεμελιωδώς...
Τελικά η πολυθρύλητη συνάντηση των G20 ως ένα ορόσημο στήριξης και ανασυγκρότησης των οικονομιών και των αγορών φαίνεται υπερβολικά φτωχή, και η φτωχικότητά της ξεκινάει από την συστημική μονοκαλλιέργεια της πολιτικής που διαπλέκεται με την αγορά και που δεν μπορεί να απελευθερώσει τις δημιουργικές της δυνάμεις.
Εσωτερικότητα και Επικοινωνία.
Το μεγάλο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή αποτυπώνεται στη συνείδηση και στο ότι η συνείδηση την κάνει να είναι επικοινωνιακή και συνάμα εσωτερική.
Αντιμέτωποι με τον Συστημικό Ολοκληρωτισμό Η βάση του κακού έχει δύο πόλους: τον συστημικό πόλο και τον χαρακτηριολογικό ή υποκειμενικό πόλο – τον υποκειμενικό, δηλαδή, και τον συστημικό χαρακτήρα. Πάνω σε αυτήν τη διπολικότητα...
Με αφορμή τις Αμερικάνικες εκλογές και τα debates που στήνονται στο επίπεδο ενός επιφανειακού καθωσπρεπισμού μέσα από τον οποίο δεν αναδεικνύεται το επίπεδο της σκέψης, της γνώσης και των ιδεών αλλά ένα επικοινωνιακό ύφος, κατ’ επίφασην πολιτισμένου, χρειάζεται ξανά και είναι ακριβές να ειπωθεί ότι το επίκεντρο στην επίκαιρη πολιτική ζωή, δεν βρίσκεται στη σκέψη αλλά στην εικόνα.
Η Ψυχοσύνθεση προϋποθέτει ψυχανάλυση, ή μάλλον την περιλαμβάνει ως πρώτο και απαραίτητο στάδιο. Από αυτή την άποψη υπάρχει μια στενή αναλογία μεταξύ εκείνων των χημικών διαδικασιών, οι οποίες παράγονται στο επιστημονικό εργαστήριο και εκείνων,...
Ο Νέος Άνθρωπος Η λειτουργία της νέας κοινωνίας είναι να ενθαρρύνει την εμφάνιση του νέου ανθρώπου, ενός ατόμου που η χαρακτηροδομή του θα έχει τις ακόλουθες ιδιότητες: Ασφάλεια, αίσθηση ταυτότητας κι εμπιστοσύνη που βασίζονται...
Θεωρώντας το πλανητικό πεδίο ως πεδίο πνευματικής οντότητας και ενότητας είναι σημαντικό να κάνουμε δύο παρατηρήσεις: Πρώτον, η ανθρωπότητα μπήκε οριστικά σε μία οικονομική κρίση έχοντας δρομολογήσει και την περιβαλλοντική κρίση παράλληλα. ...
(Συνέχεια του 6ου μέρους του δοκιμίου «Έθνη και Παγκοσμιοποίηση») Ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονιστεί στο ζήτημα της ιδιαιτερότητας είναι ότι δεν υπάρχει διαφοροποίηση χωρίς σχέση, όπως δεν υπάρχει και αυτοσυνείδηση χωρίς αναγνώριση...
