Ο νομπελίστας οικονομολόγος Robert Lucas, θιασώτης της Νεοφιλελεύθερης σχολής σκέψης του Σικάγο, και συνεχιστής του έργου του Μίλτον Φρίντμαν, ανέφερε ότι «…από τη στιγμή που κάποιος αρχίζει να σκέπτεται γύρω από το φαινόμενο της...
«Ξεχάστε όσα νομίζατε ότι γνωρίζετε για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Δεν ευθύνεται ο άνθρακας, αλλά ο καπιταλισμός» επιχειρηματολογεί η Ναόμι Κλάιν στο 700 σελίδων βιβλίο της, αποκαλύπτοντας τους μύθους που συσκοτίζουν τον δημόσιο διάλογο για το κλίμα, έπειτα από έρευνα σε περισσότερες από 20 χώρες.
Θέλουμε η εκπαίδευση να διαπλάθει ολοκληρωμένους και δημοκρατικούς πολίτες, ικανούς να ζουν μια ζωή με νόημα, να σκέφτονται αυτόνομα και να ασκούν κριτική στην εξουσία και την παράδοση; Τότε θα πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά,...
Η αλόγιστη οικονομική ανάπτυξη και μεγέθυνση συνεπάγεται συνήθως αύξηση των ανισοτήτων και κατασπατάληση των φυσικών πόρων. Τα στοιχεία της έρευνας που δημοσιοποίησε η οργάνωση Oxfam αφορούν τις 20 μεγαλύτερες οικονομίες, το γνωστό G-20, το οποίο υποβάλλει και πολλές φορές επιβάλλει σε παγκόσμιο επίπεδο τον τρόπο ανάπτυξης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε σήμερα τις προτάσεις της σχετικά με νέα, συνολική και φιλόδοξη, παγκόσμια συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και με τον τρόπο χρηματοδότησής της. Το νέο σύμφωνο, αναμένεται να συναφθεί...
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Η Ιδεολογία είναι ένα σύνολο νοοτροπίας κατευθυντικής μέσω αρχών και σκοπών. Είναι ένα διαρθρωμένο σύστημα κατεύθυνσης, σχέσης, ερμηνειών και εννοιών με κατανόηση της πραγματικότητας μέσα από συνειδησιακές αποδοχές και όρια.
Η Ειρήνη είναι ένα ισχυρότατο κέντρο ενδιαφέροντος του ανθρώπου, ταυτόσημο με την ασφάλεια. Σχετικά επιπόλαια ο άνθρωπος την έχει ταυτίσει ολοκληρωτικά με την απουσία στρατιωτικών συγκρούσεων, χωρίς να έχει εμβαθύνει στη φύση και τα αίτιά της, παρακολουθώντας έτσι σαν απλός θεατής και όχι σαν υπεύθυνος και αληθινός συμμέτοχος τα γεγονότα στον κόσμο.
Είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει και στο οποίο είδαμε ότι οι πολιτικοί όχι μόνον δεν παίζουν κανέναν ρόλο στην ορθή διακυβέρνηση μιας χώρας, αλλά, όπως αποκαλύπτεται από τις περιπτώσεις της διαφθοράς, είναι και επιζήμιοι. Επιπροσθέτως, μαζί με τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, επηρεάζουν και τη ροή πληροφορίας (δημοσιογράφους, δίκτυα κ.ά.).
