Για την Ελλάδα της κρίσης, τους οίκους αξιολόγησης, τη Goldman Sachs, την σχέση Ελλάδας- Τουρκίας και πολλά ακόμα θέματα μίλησε ο Νόαμ Τσόμσκι.
Ο Τσόμσκι έκανε την πρώτη ερώτηση: «Αλήθεια, τι γίνεται στην Ελλάδα; Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα».
Οι υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσµα των Ρεπουµπλικανών δίνουν νέα ρεσιτάλ γκάφας και ασχετοσύνης. Ο ένας πιστεύει ότι η Αφρική είναι χώρα, ο άλλος ότι οι Ταλιµπάν κυβερνούν τη Λιβύη, όλοι τους επιδεικνύουν ανεπίτρεπτη άγνοια σε θέµατα εξωτερικής πολιτικής. «Κλόουν», «περιπλανώµενο τσίρκο» και «νοσηρό ανέκδοτο» είναι µερικές από τις εκφράσεις που χρησιµοποιούν πολλά αµερικανικά µέσα ενηµέρωσης για να περιγράψουν συλλήβδην τους υποψηφίους για το χρίσµα του Ρεπουµπλικανικού Κόµµατος στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.
Η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την βαθύτατη οικονομική κρίση με πρωτόγνωρες κοινωνικές συνέπειες για τη χώρα, αλλά και μία πραγματική περιβαλλοντική καταστροφή δίχως τέλος με τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις καταστροφές λόγω της αλλαγής του κλίματος και της ασυδοσίας κάποιων εταιριών να αποτελούν πια καθημερινό φαινόμενο.
Οι ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ προσφέρονται για μια σειρά κατηγοριών και επικρίσεων. Κυρίως όμως προσφέρουν –στον υπόλοιπο πλανήτη– μια ευκαιρία να θυμηθεί ποιο είδος “δημοκρατίας” και οικονομικής ανάπτυξης θέλει η Ουάσινγκτον να επιβάλλει, όποτε και όπου το θεωρήσουν σκόπιμο τα οικονομικά συμφέροντά της.
Ομιλία του διευθυντή του ΕΛΙΑΜΕΠ Θάνου Ντόκου
Ο διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Θάνος Ντόκος παρουσιάζει τις βασικές παραμέτρους της αμερικανικής περιβαλλοντικής πολιτικής σε εισήγησή του με τίτλο «Από τον Μπους στον Ομπάμα: Η Εξέλιξη της Αμερικανικής Πολιτικής σε θέματα Κλιματικής Αλλαγής»
Ίσως αυτό που δεν έχει συνειδητοποιηθεί μέχρι τώρα περισσότερο απ΄ όλα είναι ότι βαδίζουμε στο τέλος της εποχής της διαχείρισης. Αυτό αναφορικά τόσο για αυτούς που κατευθύνουν τις εξελίξεις όσο και για αυτούς που κατευθύνονται από αυτές ή τοποθετούνται αυτοπεριοριστικά στα γεγονότα παρότι αγωνιούν ή αισθάνονται την αβέβαιη δυναμική των εξελίξεων.
Ολοένα και μεγαλύτερη μοιάζει πλέον η πιθανότητα να φτάσουν οι ΗΠΑ στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο χωρίς να είναι έτοιμες να αναλάβουν σαφείς δεσμεύσεις οι οποίες θα βοηθήσουν ζωτικά στην επίτευξη μιας παγκόσμιας συμφωνίας.
Οι ηγέτες των πλουσιότερων οικονομιών του πλανήτη, βρίσκονται στο Πίτσμουργκ των Ηνωμένων Πολιτειών για να μετάσχουν στη Σύνοδο του G-20 με την επιλογή της πόλης «πρώην πρωτεύουσας του ατσαλιού» που τώρα βυθίζεται στην ανεργία, να μοιάζει ειρωνική για τους συμμετέχοντες, θυμίζοντάς τους την παγκόσμια οικονομική και περιβαλλοντική κρίση.
Σε υποσχέσεις για το μέλλον και επιβεβαιώσεις για την επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης, περιορίστηκαν ΗΠΑ, Κίνα και άλλα κράτη στην πρώτη ημέρα της 64ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, μονοήμερη Διάσκεψη του ΟΗΕ η οποία αφορούσε στις κλιματικές αλλαγές
1215 μ.Χ.: Απαράδεκτο χάος και φόβος για την διατήρηση της θεϊκά καθορισμένης τάξης, στο βασίλειο της Αγγλίας μετά την εξωφρενική απαίτηση των βαρόνων να αποκηρύξει, ο νόμιμος βασιλιάς μας ο Ιωάννης του Ακτήμωνα κάποια δικαιώματα που του παραχώρησε ο θεός, και να περιορίσει την ευεργετική δίκαιη και σπλαχνική βούλησή του υποτάσσοντάς την σε έγγραφες νομικές διαδικασίες ακόμη και για υπηκόους που σύμφωνα με τα διατάγματά του πρέπει να οδηγούνται στη φυλακή.
Έστω και με εφτά ψήφους διαφορά το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψήφισε το αμφιλεγόμενο Νομοσχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για το περιβάλλον, το οποίο θεωρείται από πολλούς η σημαντικότερη πολιτική πρωτοβουλία που έχει λάβει χώρα στην περιβαλλοντική ιστορία των ΗΠΑ.
Όταν αναφερόμαστε στην παγκόσμια διατροφική κρίση, οι περισσότερες ειδήσεις αφορούν περιοχές της Αφρικής ή της Ασίας. Κάτι φυσιολογικό αφού αυτές πληρώνουν και το επαχθέστερο τίμημα της κρίσης λόγω της φτώχειας των τοπικών πληθυσμών.
Καθώς όμως η διατροφική κρίση εξαπλώνεται παράλληλα και ως αποτέλεσμα της ατιμωρησίας αυτών που την προκάλεσαν, περιοχές που θεωρούνταν “υπόδειγμα ανάπτυξης” για τον δυτικό κόσμο αρχίζουν να βιώνουν την κρίση με επιπτώσεις που μέχρι τώρα τις γνώριζαν μόνο από τα μέσα ενημέρωσης για άλλες περιοχές του πλανήτη.
Πέρα από τον εμφανή ρόλο των λόμπι, πέρα από την τεχνοκρατική στελέχωση και επίσης σ’ ένα βαθμό την στελέχωση από πρόσωπα της κυβέρνησης του Κλίντον, πέρα από την κομφορμιστική συνέχεια οφείλουμε να δούμε και κάποιες θετικές πλευρές και δυνατότητες (που θα δοκιμαστούν σε μήκος χρόνου από τις συνθήκες) σχετικά με το πρότυπο και το σχεδιασμό διακυβέρνησης των ΗΠΑ από τον Μπαράκ Ομπάμα.
Καθημερινά όλο και περισσότερες ειδήσεις από ολόκληρο τον κόσμο φανερώνουν ότι η αρχική υποψία πολλών -πως η οικονομία δεν μπορεί να κάνει παραχωρήσεις για το περιβάλλον- είναι πια πραγματικότητα.
Στις πρώτες δεκαπέντε ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα βρίσκεται αντιμέτωπος καθημερινά και με ένα νέο πρόβλημα.
Τα αμερικανικά και παγκόσμια μέσα ενημέρωσης έχουν βάλει στο «στόχαστρο» τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου και ένας από τους τομείς που του ασκείται η μεγαλύτερη πίεση, είναι η περιβαλλοντική του πολιτική, για την οποία ο ίδιος και το επιτελείο του έχουν δημιουργήσει εδώ και αρκετούς μήνες τεράστιες προσδοκίες
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
