Δυο νέα στοιχεία υφίστανται για την νεολαία του 21ου αιώνα: 1. Mια βιωματική κενότητα στον τρόπο της ανθρωπιστικής και της κοινωνικής μάθησης. Αυτή η κενότητα στην καλύτερη των περιπτώσεων προβάλλει ως ημιμάθεια και στη χειρότερη ως ομιλία μιας νέας...
Η απελευθέρωσή μας από τη Λερναία Ύδρα του συστήματος της διαμεσολάβησης, της εξουσίας, της αυταπάτης και της χωριστικότητας εν μέσω κλιμακούμενων παγκόσμιων οικονομικών, γεωπολιτικών, ενεργειακών, περιβαλλοντικών κτλ. κρίσεων έχει γίνει πλέον θέμα επιβίωσης. Για...
Η γοητεία της εξουσίας αποτελεί από μόνη της ένα παγκόσμιο πρόβλημα καθώς υπονομεύει εκ των έσω το κοινωνικό συμβόλαιο. Η «πειστικότητα» του συστήματος βασίζεται στην ψυχολογική καθήλωση του ανθρώπου σε ένα πεδίο αυταπάτης γύρω...
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου είναι συνυφασμένο με την κοινωνική του συγκρότηση. Παρά τις θεωρίες που έχουν διατυπωθεί και τις βίαιες επαναστάσεις, η παραχώρηση της ελευθερίας με αντάλλαγμα την ασφάλεια στη βάση της ισότητας παραμένει, ακόμα, ένα ιδεατό
Σχεδόν όλοι «θέλουμε» να βελτιώσουμε την κατάσταση τόσο προσωπικά όσο και συλλογικά. Τι είναι όμως αυτό που τελικά μας ανακυκλώνει μέσα στη διαιώνιση των προβλημάτων; Ο καλύτερος τρόπος να το καταλάβουμε είναι να αρχίσουμε από τον εαυτό μας.
Τι μας εμποδίζει τόσο αποτελεσματικά; Αυτό που μας εμποδίζει βρίσκεται μέσα μας, στο περιβάλλον ή και στα δύο; Μήπως υπάρχει κάποιο επίκεντρο, κάτι σαν την κρυφή «ιερή» κεφαλή της Λερναίας Ύδρας και ποιο είναι αυτό το επίκεντρο;
Έχουμε εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία να κοιτάμε “έξω” από μας. Μαζεύουμε εικόνες από την οικογένεια μας, την φύση, την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. Μαζεύουμε εικόνες από ανθρώπους, αγαπημένους και μη, εικόνες από αντικείμενα.
Είναι φανερό πλέον ότι ο άνθρωπος που προσδιορίζεται ή, μάλλον, οριοθετείται αποκλειστικά από την εργασία του, από τη σχέση του με το σπίτι του και την οικογένειά του, από τον πλούτο του και από την δημοτικότητά του είναι ένας άνθρωπος τελείως ανεπαρκής για τα νέα παγκόσμια δεδομένα που απαιτούν λύσεις συνεργατικών και ολιστικών προσεγγίσεων.
Θα επιχειρήσουμε στο παρόν άρθρο να δώσουμε μόνον την εικόνα τού κατά την άποψή μας βασικού προβλήματος, χωρίς αναλυτικότητα των επιμέρους μορφών της ισότητας όπως διαμορφώνονται με τις σημερινές αντιλήψεις.
Ο άνθρωπος εκ των πραγμάτων αδυνατεί να είναι αθάνατος και, ταυτόχρονα, για λόγους ηθικής και κοινωνικής συνοχής η όποια σωματική ταυτοποίηση και χρονική του διάρκεια δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι εξουσιαστικά ανεμπόδιστη...
