Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

Η εντύπωση που δημιουργείται όλο και πιο πολύ είναι ότι φτιάχνουμε τον διάκοσμο χωρίς να πειράζουμε τα αίτια. Προσπαθούμε να περιορίζουμε την οχληρότητα χωρίς να αγγίζουμε την νοσηρότητα στο οικονομικό σύστημα, στην οικονομική πραγματικότητα και την πολιτική. Εκεί βρίσκεται ένα μέρος της ίδιας της νοσηρότητας. Τελικά καταλαβαίνουμε όλο και πιο πολύ ότι πρόκειται για μια Λερναία Ύδρα που μεταμορφώνεται και αναγεννάται σε κάθε αποσπασματική εναντίωσή μας απέναντί της.

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΓΑΛΗ «ΆΣΠΡΗ ΜΕΡΑ» ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

Μετά από βδομάδες βαρύτατης χρηματιστηριακής νέφωσης βγήκε ξανά ο ήλιος της αισιοδοξίας και το εκκρεμές των δεικτών άγγιξε τα αντίπερα όριά του. Δεν μπορεί να ξέρει βέβαια κανείς για πόσο καιρό θα παραμείνει αυτή η αισιοδοξία και πόσο βιώσιμη είναι. Ξέρουμε όμως ότι σ’ αυτή την αλλαγή τον ρυθμιστικό ρόλο δεν τον έπαιξε η αίσθηση της υποτίμησης των μετοχών για να ανακτήσουν το έδαφος το οποίο δικαιούνται, αλλά συγκεκριμένες ρυθμιστικές παρεμβάσεις ή πολιτικές ειδήσεις.

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΟΠΤΕΥΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ (του Γιάννη Ζήση)

Βγαίνουνε τώρα φορείς και λένε ότι έχουμε μπροστά μας ένα χρόνο για εξομάλυνση ή πχ εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αυτό ή ο τάδε οργανισμός εκτιμά κάτι διαφορετικό ή Υπουργοί και Πρωθυπουργοί λένε κάτι άλλο. Καλά μιλάνε τώρα για την εξομάλυνση, όταν δεν έχει φανεί όλο το τοπίο και οι πραγματικές αποκρίσεις. 

Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ, ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΚΕΫΝΣΙΑΝΙΣΜΟΥ (του Γιάννη Ζήση)

Είναι ανάγκη να δούμε τη διαφορετικότητα των ιστορικών περιόδων ανάμεσα στο κραχ του ΄29 και στο παρ’ ολίγον κραχ  της σημερινής οικονομίας

Διαβάστε περισσότερα...