ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ TTIP – CETA – TISA (του Κώστα Νικολάου)
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΡΙΣΜΑΤΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ
VIDEO: Ο ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΣΩΣΕ
Ένας άνθρωπος με προβλήματα υγείας, κλεισμένος στον εαυτό του, αποκλεισμένος από την κοινωνία. Ένας σκύλος παραμελημένος, μόνος, παρατημένος σε άσυλο. Μοιράζονται παρελθόν με κοινά στοιχεία
Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ (του Γιώργη Παπανικολάου)
Σήμερα είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι το DNA διέπεται από ένα είδος νόησης, αφού εμπεριέχει το σχέδιο και τις γενετικές πληροφορίες που προσδιορίζουν την βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών μορφών ζωής.
ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ (του Γιάννη Σιώτου)
Πολλοί άνθρωποι αγαπούν τους αριθμούς: τους βοηθούν, όπως λένε, να αποκτήσουν μια πιο απτή και συγκεκριμένη εικόνα για τη… ζωή και την κοινωνία. Αυτή η «αγάπη» για τους αριθμούς στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού μετατράπηκε σε υστερία. Μπορεί να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από αριθμούς, που ο καθένας τους εκφράζει μια διαφορετική ανθρώπινη πραγματικότητα. Όμως αυτοί οι «αριθμοί του νεοφιλελευθερισμού» δεν είναι καθάριοι.
ΑΠΟ ΤΟΝ HOMO SAPIENS ΣΤΟΝ HOMO UNIVERSALIS (του Μάνου Δανέζη)
ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑ, ΕΝΑΣ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Η επωνυμία και το όνομα είναι λέξεις των οποίων το νόημα και η αξία θεωρούνται τόσο αυτονόητα, ώστε να μην απασχολούν κανέναν, και μόνον σε μια διαδικασία αληθινής αυτογνωσίας που συσχετίζει το άτομο με το περιβάλλον του (και όχι ομφαλοσκόπησης) μπορεί να διερευνηθεί το περιεχόμενό τους και η σχέσης τους.
“ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΜΕ” (της Ιωάννας Σωτήρχου)
ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
ΑΣΦΑΛΕΙΑ: ΑΝΑΓΚΗ Ή ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η βασική μέριμνα του ανθρώπου είναι η ασφάλεια, είναι το θεμέλιο της ζωής του και αφορά την επιβίωσή του. Όλα τα άλλα φαίνονται εποικοδομήματα – ακόμη κι αν δεν είναι. Είναι όμως μια έννοια που ο καθημερινός άνθρωπος χρησιμοποιεί ως αυτονόητη παραπλανητικά και χωρίς εμβάθυνση στο νόημά της.
ΑΝΤΙΟ «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» (του Γιώργου Κολέμπα)
ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (του Μάριου Διονέλλη)
ΠΩΣ Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΖΩΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΜΑΣ
Απ’ ό,τι φαίνεται, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Harvard μας δίνουν ακόμη ένα λόγο για να προσπεράσουμε τη πιατέλα με τα τυριά στα πάρτι και να προτιμήσουμε τα καροτάκια. Τα βακτήρια του εντέρου μας, θα μας ευγνωμονούν!
ΜΠΡΟΥΝΟ ΜΠΕΤΕΛΧΑΪΜ – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ (του Γιώργου Λιερού)
Σωματικά ξοδεύω το 93% του χρόνου μου στις ΗΠΑ και περιστασιακά σε άλλες βιομηχανικές χώρες και περίπου το 7% στη Νέα Γουινέα. Συναισθηματικά εξακολουθώ να ξοδεύω μεγάλο μέρος του χρόνου και των σκέψεών μου στη Νέα Γουινέα… Όταν βρίσκομαι στη Nέα Γουινέα είναι σαν να βλέπω για τον λίγο τον κόσμο με ζωηρά χρώματα, όταν οπουδήποτε αλλού ο κόσμος, συγκριτικά, μοιάζει γκρίζος. ~ Jaret Diamond
ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ~ Η ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ!
«ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (της Παναγιώτας Θεοδώρου)
Περί τα μέσα Δεκέμβρη 2015, το προσωπικό φύλαξης του Φορέα Διαχείρισης, διαπίστωσε ότι το αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν ευρείας κλίμακας, παράνομες χωματουργικές εργασίες στην περιοχή Φ1 (προστατευόμενο τοπίο) του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου.
ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΒΥΘΙΣΤΟΥΜΕ»
«Είναι ήδη πολύ αργά για να αποτρέψουμε την κλιματική αλλαγή. Όμως, δεν είναι αργά για να αποτρέψουμε το χειρότερο», γράφει στο νέο της βιβλίο η βραβευμένη δημοσιογράφος και συγγραφέας του παγκόσμιου μπεστ σέλερ «Το Δόγμα του Σοκ»
ΜΠΑΟΥΜΑΝ: ΖΟΥΜΕ Σ΄ΕΝΑ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ
«Βρισκόμαστε σ’ ένα μεσοδιάστημα, μεταξύ μιας εποχής που οι άνθρωποι είχαν βεβαιότητες και μιας άλλης, όπου οι παλιές μέθοδοι πλέον δεν λειτουργούν»
Έχετε περιγράψει την ανισότητα ως «μετάσταση». Βρίσκεται η δημοκρατία σε κίνδυνο; Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει αυτό τον καιρό ως κρίση της δημοκρατίας, ως κατάρρευση της εμπιστοσύνης· την πεποίθηση πως οι ηγέτες μας δεν είναι απλά διεφθαρμένοι ή ανόητοι, αλλά ανίκανοι. Οι πράξεις απαιτούν την εξουσία, τη δυνατότητα να κάνεις πράγματα, και χρειαζόμαστε και την πολιτική που είναι η ικανότητα να αποφασίσουμε τι πρέπει να γίνει. Όμως αυτός ο γάμος μεταξύ εξουσίας και πολιτικής στο πλαίσιο του εθνικού κράτους έχει τελειώσει. Η εξουσία έχει παγκοσμιοποιηθεί αλλά η πολιτική είναι όσο τοπική ήταν πάντα.