Είναι προφανές ότι ένα από τα πιο διαστροφικά στοιχεία στην εξέλιξη του ανθρώπου βρίσκεται στη θεσμοποίηση της βίας. Το κράτος, αφού «βρήκε» στοιχεία πολιτισμού στη χρήση της βίας, λειτουργεί πλέον σαν προνομιακό πεδίο αυτής,...
Μόλις πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο των ΗΠΑ (στις 26 Ιουνίου του 2008) λίγο πριν ενσκήψει η άγρια φάση της οικονομικής κρίσης διέγραψε από την λίστα των τρομοκρατών ποιον νομίζετε; Έναν εγγυητή...
Μια συνέντευξη του κου Δημήτρη Λαμπρέλη, καθηγητή Φιλοσοφίας του τμήματος κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, συγγραφέα και φωτογράφου, στον Γιάννη Ζήση, με θέμα τη φωτογραφία και τη ματιά του φωτογράφου της φύσης.
Ο κόσμος καίγεται, το αίμα ρέει στην χέρσα και άνυδρη γη και κείνος ατάραχος στις διακοπές του και στο υδροβόρο γκαζόν του γκολφ αφού επιτέλεσε τον θρίαμβο να βγει απ’ την «καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά» και να γίνει Πλανητάρχης. «O tempora o mores»*.
Όπως το καθ’ ημάς Βατοπαίδι μας αποκάλυψε τη βέβηλη ή τη διεφθαρμένη σχέση του με τον κόσμο. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι και τα τελευταία γεγονότα στη Γάζα όπως και μια μεγάλη σειρά γεγονότων...
Ένα από τα δύσκολα θέματα που πρέπει πλέον να προσεγγιστούν με έναν πιο καθαρό τρόπο στις διεθνείς σχέσεις είναι η αντιμετώπιση της Ρωσίας υπό τους Πούτιν και Μεντβέντεφ.
Η εντύπωση που δημιουργείται όλο και πιο πολύ είναι ότι φτιάχνουμε τον διάκοσμο χωρίς να πειράζουμε τα αίτια. Προσπαθούμε να περιορίζουμε την οχληρότητα χωρίς να αγγίζουμε την νοσηρότητα στο οικονομικό σύστημα, στην οικονομική πραγματικότητα και την πολιτική. Εκεί βρίσκεται ένα μέρος της ίδιας της νοσηρότητας. Τελικά καταλαβαίνουμε όλο και πιο πολύ ότι πρόκειται για μια Λερναία Ύδρα που μεταμορφώνεται και αναγεννάται σε κάθε αποσπασματική εναντίωσή μας απέναντί της.
Μήπως πρέπει να δικάσουμε και εκ των υστέρων μερικούς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και μετά θάνατον; Πρόκειται για τον Edward Bernays τον άνθρωπο που προώθησε την αγορά των τσιγάρων στον μισό πληθυσμό της γης. Πρόκειται για τον άνθρωπο που διαμόρφωσε αυτή την καταναλωτική φαντασίωση.
Η βασική επιφυλακτικότητα απέναντι στην διαμόρφωση του πολιτικού γίγνεσθαι της Αμερικής είναι ότι παρά την οποιαδήποτε συμβολική εκλογή στο όνομα της αλλαγής, είναι τέτοια η εσωτερική δυναμική του συστήματος που αυτό λειτουργεί ως Λερναία Ύδρα ικανή να χρησιμοποιεί την οποιαδήποτε ηγεσία
Καταρχήν, οφείλουμε να διαχωρίσουμε τον όρο πραγματισμός από τον όρο ρεαλισμός. Ο πραγματισμός έχει την καταγωγή του στον Γουΐλιαμ Τζέιμς και κατ’ ουσίαν αποτελεί μια πιο φιλική, συγκαταβατική και γόνιμη έκφραση του ωφελιμισμού. Στο...
Τόσο τα κράτη όπως και οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να δώσουν αναλυτικό λογαριασμό για τα χρήματα.
Πρέπει να αποδώσουν λογαριασμό για την άντληση των χρημάτων, για το αναλυτικό κόστος, οπωσδήποτε και για τη διαχείριση και για τη προέλευση των πόρων. Να αποδώσουν λογαριασμό και απ’ το παρελθόν, υπό την έννοια των αποθεματοποιημένων και για την περαιτέρω εφαρμογή.
Κάποιοι λένε ότι η Ρωσία βαδίζει στα χνάρια της ΕΣΣΔ, θέλοντας να πουν εμμέσως ότι όποιος δεν είναι καλός είναι ή ήταν κομμουνιστής (δηλαδή όλα τα κακά προέρχονται από τον οικείο μας παλιό εχθρό, τον κομμουνισμό).
Είναι ανάγκη να δούμε τη διαφορετικότητα των ιστορικών περιόδων ανάμεσα στο κραχ του ΄29 και στο παρ’ ολίγον κραχ της σημερινής οικονομίας
Η εκλογή ενός μαύρου, του Ομπάμα, στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, από μόνη της σημειολογικά ανοίγει ένα νέο ορίζοντα. Αυτή η εκλογή είναι σημειολογική παρά το γεγονός ότι: είχαμε εξοικειωθεί με δύο μαύρες υψηλότατες ρεπουμπλικανικές πολιτικές παρουσίες στο κυβερνητικό επίπεδο αυτή του Κόλιν Πάουελ και της Κοντολίζα Ράϊζ και απ’ τις οποίες δεν μπορούμε να έχουμε και τις καλύτερες δυνατές αναμνήσεις.
Είναι γελοίο να σημειώνεται ανάκαμψη της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen από την επιλογή της Porsche να αυξήσει τη συμμετοχή της στο Γερμανικό Όμιλο. Είναι γελοίο να ψάχνουμε να βρούμε αίτια γι’ αυτή την άνοδο της Γερμανίας, του Hang Seng και της Wall Street όπου σημειώθηκαν τρεις μεγαλύτερες κορυφαίες άνοδοι των χρηματιστηρίων.
H ανθρωπότητα και οι λαοί, οι κοινωνίες και οι οικονομίες μετά τα σχέδια Πόλσον και Μπράουν είναι αντιμέτωπες με τα επόμενα προβλήματα
Δεν είναι μόνο η γοητεία του τίποτε και ο πολιτικός μηδενισμός αλλά ήρθε να προστεθεί και η επικοινωνιακή τρομοκρατία στα αδύνατα μυαλά με τη σαγήνη των ανθρώπων που θέλουν να……..πουλήσουν και να κάνουν τη μεγάλη καριέρα στα μέσα ενημέρωσης και που παρακολουθώντας την εικονοποιημένη πολιτική
Μετά από το τέλος του Ρηγκανισμού ή τα Σεπτεμβιανά των Ηνωμένων Πολιτειών που αν τα θεσμοθετούσαν οι ευρωπαίοι όπως λένε οι ίδιοι οι Αμερικάνοι, κάποιοι θα έλεγαν ότι αυτά που ακολουθούν ή που και έχουν προηγηθεί και του σχεδίου Πόλσον είναι προϊόντα γαλλικού σοσιαλισμού
Η οικονομική πραγματικότητα όταν βρίσκεται σε «ομαλές» ή σε αισιόδοξες χρηματιστηριακές συνθήκες μοιάζει να ναι τελείως ξένη από ψυχολογικές δυναμικές παρ’ ότι είναι ακριβώς εξαρτημένη.
Με αφορμή τις Αμερικάνικες εκλογές και τα debates που στήνονται στο επίπεδο ενός επιφανειακού καθωσπρεπισμού μέσα από τον οποίο δεν αναδεικνύεται το επίπεδο της σκέψης, της γνώσης και των ιδεών αλλά ένα επικοινωνιακό ύφος, κατ’ επίφασην πολιτισμένου, χρειάζεται ξανά και είναι ακριβές να ειπωθεί ότι το επίκεντρο στην επίκαιρη πολιτική ζωή, δεν βρίσκεται στη σκέψη αλλά στην εικόνα.
