ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
Σύμφωνα με τον προβληματισμό που θα παραθέσω πιο κάτω, δηλαδή το εύρος του ορθολογισμού, δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο να δώσω και την απάντηση. Οπότε κυρίως θα θέσω ερωτήματα και θα προσπαθήσω να αφαιρέσω στάσεις και θεωρήσεις, που σε μια πιο προσεκτική εξέταση αναδεικνύονται ανορθολογικές και παντοτινή υπονόμευση της λογικής.
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Το νόημα της προόδου εκφράζεται με δύο τρόπους ανάλογα με το πώς ανταποκρίνεται ο άνθρωπος σε αυτό: είτε μέσω της επιθυμίας είτε μέσω μιας βαθιάς ανάγκης του.
ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: ΑΤΕΛΕΙΑ Ή ΨΕΥΔΟΣ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Επιχειρώντας να ολοκληρώσουμε την παρούσα, προφανώς επίσης ατελή, προσπάθειά μας να ανιχνεύσουμε τη φύση της Θεμελιώδους Σχέσης και των επιμέρους σχέσεων που λειτουργούν παντού στον κόσμο, θα πρέπει να αναφερθούμε στη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην ατελή αυτή συνείδηση και στην ψευδή συνείδηση.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η Ελευθερία ως Ιδέα έχει αναπόφευκτα μία καθολικότητα, δηλαδή ισχύει για τα πάντα, έστω και αν αυτό θα επιτευχθεί σε ένα μακρινό μέλλον. Ο,τιδήποτε δεν έχει αυτή την καθολικότητα δεν αποτελεί ιδέα αλλά μία επιθυμία που για να επιβληθεί ως ορθή προσπαθεί να περιβληθεί με το κύρος μίας μεγάλης Ιδέας, όπως κάνει ο ολοκληρωτισμός υπό το πρόσχημα της ελευθερίας ή της ασφάλειας ή άλλης δικαιολογίας.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (του Θανάση Μπαντέ)
«ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ» (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Αυτή η φράση απεικονίζει μια βαθιά πεποίθηση των ανθρώπων, ότι οι ίδιοι δεν έχουν ευθύνη για όσα δεινά συμβαίνουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά ότι υπάρχει πάντοτε ένα αίτιο εξωγενές, έστω και αν αυτό δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά κοινωνικό. Αυτή η τάση οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως στο ότι ο άνθρωπος:
ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ – ΤΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ: ΝΕΑ Ή ΠΑΛΙΑ ΤΑΞΗ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
(Μέρος του κειμένου «Μεγάλες Ιδέες: Όμοιες λέξεις, αντίθετα οράματα»)
Οι λέξεις «νέο» και «τάξη» έχουν τόσο διαφθαρεί από την κακή και παραπλανητική χρήση τους, που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεράσει κανείς το αρνητικό νόημα που τους έχει αποδοθεί στη σημερινή εποχή.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ~ ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ (του Γιώργου Βασιλορεΐζη)
ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ~ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΚΑΛΟΣ Ή ΚΑΚΟΣ;
O άνθρωπος, καλός ή κακός;
H θέση πού παίρνει ή ουμανιστική ηθική ότι o άνθρωπος είναι σε θέση να γνωρίζει τi είναι καλό και να ενεργεί ανάλογα με τη δύναμη των φυσικών δυνατοτήτων του και της λογικής του θα ήταν αβάσιμη, αν αλήθευε ή θεωρία σχετικά με την έμφυτη κακία τού ανθρώπου