Eπιμ.-μτφρ.: Γιώργος Κουτσαντώνης
Το ινστιτούτο Initiative and Referendum Institute Europe2 πραγματοποίησε μια ενδιαφέρουσα συγκριτική έρευνα με αντικείμενο την ποιότητα της νομοθεσίας που διέπει του θεσμούς άμεσης δημοκρατίας στις χώρες της ΕΕ, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών ΕΖΕΣ (Ελβετία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία και Ισλανδία) και στην Τουρκία, με αυτή την τελευταία ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρείχαν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συγκριτική αξιολόγηση των 31 ευρωπαϊκών χωρών. Η έρευνα αυτή επικεντρώθηκε στα ακόλουθα τρία βασικά ερωτήματα3:
Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο για την παραμονή ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το τελικό αποτέλεσμα αυτού, έχει ανακινήσει απόψεις και θεωρήσεις που είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, όχι μόνο από την οπτική μιας στενής πολιτικής αντίληψης, αλλά και υπό την έποψη της πολιτικής φιλοσοφικής θεώρησης.
Για την αξιοπιστία και τη σκοπιμότητα λήψεως αποφάσεων από το Σύνολο των πολιτών με Δημοψηφίσματα, έχουν διατυπωθεί αντιφατικές απόψεις. Άλλοι τα θεωρούν ως την πεμπτουσία της Αληθινής Δημοκρατίας και άλλοι έναν παράλογο και επικίνδυνο για τα συμφέροντα των πολιτών θεσμό. Μία εξήγηση για αυτές τις αντιφατικές και παράλογες απόψεις, υπάρχει στις γραμμές που ακολουθούν…
Για να δοθεί μια κατανοητή απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε σε ένα γενικής αποδοχής ορισμό των όρων ορθολογισμός και αποδοχή των αποφάσεων· πρέπει να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε. Στην αντίθετη περίπτωση δημιουργούνται αντιφατικά και παράλογα συμπεράσματα αφού ο κάθε ένας εννοεί τα δικά του για αυτούς τους δύο όρους.
Από αυτά που καθημερινά ακούμε και βλέπουμε για το πολιτικό μας σύστημα, έχει δημιουργηθεί, στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ένα τεκμηριωμένο συμπέρασμα και ένα δικαιολογημένο συναίσθημα.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
