Για να δοθεί μια κατανοητή απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε σε ένα γενικής αποδοχής ορισμό των όρων ορθολογισμός και αποδοχή των αποφάσεων· πρέπει να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε. Στην αντίθετη περίπτωση δημιουργούνται αντιφατικά και παράλογα συμπεράσματα αφού ο κάθε ένας εννοεί τα δικά του για αυτούς τους δύο όρους.
Οι ευρωπαϊκές ελίτ στιγματίζουν ως λαϊκίστικη οποιαδήποτε εναλλακτική πολιτική, ενώ λιπαίνουν το έδαφος στην Aκροδεξιά.
«Οποιος καυτηριάζει τα προνόμια της ολιγαρχίας, την αυξανόμενη αισχροκέρδεια των ηγετικών τάξεων, τα δώρα στις τράπεζες, την απελευθέρωση των αγορών, τον ακρωτηριασμό των μισθών με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα, καταγγέλλεται ως “λαϊκιστής”, που “παίζει το παιχνίδι της ακροδεξιάς”».
Το 73% των Ευρωπαίων θεωρεί ότι η φτώχεια είναι διαδεδομένο πρόβλημα στη χώρα του, ενώ το 89% ζητεί από την κυβέρνησή του να λάβει επειγόντως μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα αποτελέσματα της νέας έρευνας του ευρωβαρόμετρου σχετικά με τη στάση απέναντι στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η έρευνα αυτή παρουσιάζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενόψει του 2010, που έχει ανακηρυχτεί ευρωπαϊκό έτος κατά της φτώχειας.
Σε μια Ευρώπη που οι φιλελεύθερες πολιτικές της έχουν καταδικάσει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της στην φτώχεια, την ανεργία και σε φαινόμενα πρωτοφανή για αυτό που πριν από μερικά χρόνια φιλοδοξούσε να καταστεί η «πιο ανταγωνιστική οικονομία του πλανήτη», υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη και ενεργότερη συμμετοχή των ΜΚΟ και της κοινωνίας των πολιτών αλλά και η επαναχάραξη των πολιτικών εργασιακής/κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Στην 2η Ενότητα της Ημερίδας «Άνεργοι και εργαζόμενοι φτωχοί την εποχή της κρίσης. Η Ευρωπαϊκή στρατηγική της κοινωνικής ενσωμάτωσης» παρουσιάστηκε και συζητήθηκε η ελληνική εμπειρία όσον αφορά την Ανοιχτή Μέθοδο Ενσωμάτωσης
Στις ΗΠΑ, και όχι μόνον, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης κατάλληλου νόμου για την αντιμετώπιση των μπόνους που δίνονται εν μέσω οικονομικής κρίσης στα μεγαλοστελέχη των πτωχευμένων επιχειρήσεων. Όμως σε μία κοινωνία δικαίου δεν υπάρχει κενό δικαίου. Υπάρχουν οι γενικές ποινικές, αστικές και διοικητικές διατάξεις καθώς και το σύνταγμα και επιπλέον ορισμένες αρχές δικαίου που μπορούν να βοηθήσουν στην έρευνα της νομιμότητας ή μη ορισμένων δράσεων. Στις δημοκρατίες πάντοτε υπάρχουν τέτοιες αρχές και είναι ζήτημα της πολιτικής βούλησης να τις εφαρμόσει.
Είναι φανερό ότι οι εταιρείες παραγωγής μεταλλαγμένων σπόρων επιμένουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, επικαλούμενες οτιδήποτε θα τις διευκόλυνε (νόμους, επιστημονικές έρευνες, την παγκόσμια φτώχεια και την κατάσταση της γεωργίας), για να επιτραπεί στην Ε.Ε. η είσοδος ορισμένων μεταλλαγμένων προϊόντων, όπως ο σπόρος καλαμποκιού, για καλλιέργεια. Οι επιμέρους χώρες της Ευρώπης διατηρούν τη δική τους εθνική πολιτική, ενώ παράλληλα η ΕΕ υποκύπτοντας στις πιέσεις των ευρωπαίων πολιτών διατηρούσε ώς τώρα μία αρνητική στάση.
Μήπως χρειαζόμαστε ένα Νιου Ντιλ και πρέπει η κρατική βοήθεια να διοχετευθεί στην κατευθείαν στήριξη της κοινωνίας;
Θα ήταν βέβαια υπερβολή να περιμένει κανείς να αποδώσουν άμεσα τα σοβαρά οικονομικά μέτρα που έχουν λάβει οι κυβερνήσεις για την οικονομική κρίση.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
