Ένα μεγάλο πρόβλημα στη σκέψη είναι η διάκριση μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων (που αποτελούν τον κορμό του φιλελευθερισμού) και λαϊκής κυριαρχίας με την ισότητα και την κοινωνικότητα (που αποτελεί τον κορμό της δημοκρατίας). Δηλαδή, το...
Περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δηλώνουν χορτοφάγοι και ο αριθμός αυξάνεται καθημερινά με έναν ρυθμό που μόνο ελπιδοφόρο βρίσκω. Κάτι συμβαίνει. Φταίει το γεγονός ότι τα καρότα έγιναν ξαφνικά πιο νόστιμα από το σνίτσελ...
Οι μεγάλοι στοχαστές έχουν διαχρονικότητα και, αντί να προκαλούν τον ανταγωνισμό στο πεδίο της διανόησης, θα έπρεπε να αποτελούν πηγή τροφής για σκέψη και για καλλιέργεια της αίσθησης αναλογίας και προσαρμογής της σκέψης τους...
Πολλοί αναρωτιόμαστε: «Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γεγονός το οποίο μπορεί να αποτελέσει κριτήριο κατάρρευσης ενός Πολιτισμού»; Στο ερώτημα αυτό μπορούμε να διατυπώσουμε μιαν απάντηση. Η ύπαρξη «λησμονημένων» βασικών «γνώσεων» και «πληροφοριών», τις οποίες οι κοινωνίες...
Όταν μια βιομηχανία εκατομμυρίων δολαρίων βρίσκεται αντιμέτωπη με ακράδαντα ιατρικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα προϊόντα της είναι δηλητήρια, η πρόγνωση για τη βιωσιμότητα της βιομηχανίας δεν είναι καλή. Όταν όμως έρχονται στο προσκήνιο στοιχεία που δείχνουν ότι οι παραγωγοί προϊόντων καπνού γνώριζαν τους κινδύνους και συνέχιζαν να διαφημίζουν και να εμπορεύονται τα προϊόντα τους, το θέμα εμφανίζεται μελανότερο.
Παρακάμπτοντας το πρόβλημα ορισμού του πολιτισμού, μια και η πολυσύνθετη σημασία του όρου κάνει τα όριά του μεταβλητά και ακαθόριστα, στεκόμαστε στη σταθερή διαπίστωση πως ο πολιτισμός αποτελεί την πιο ουσιώδη μορφή των κοινωνικών συνειδήσεων.
Διευρύνοντας τον όρο, θεωρούμε ότι στον πολιτισμό περιλαμβάνουμε όχι μόνο την τέχνη, τη γνώση, το στοχασμό, αλλά την ίδια τη ζωή και την παράδοση σε όλες τις μορφές και τους τρόπους της. Ο πολιτισμός είναι θέμα λειτουργικό, αφού είναι πάντοτε τοποθετημένος στον κεντρικό άξονα της εθνικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των ανθρώπων.
§1 ~~ Η καταγωγή της λέξης διαλεκτική είναι ελληνική. Συνδέεται ουσιωδώς με τον Λόγο τον διά-λογο και το δια-λέγεσθαι. Σε μια πρώτη, επομένως, σπερματική κατανόηση στοιχειοθετεί διάλογο ή ακόμη και αντίλογο. Και τούτο συμβαίνει...
Εκδηλώνεται τον τελευταίο καιρό μεγάλη ανησυχία «αποκλειστικά για πρόσφυγες», λες και ο μετανάστης κινδυνεύει για την πλάκα του. Λες και πρέπει ο άλλος να έχει τρύπες από σφαίρες στην πλάτη του, για να καταλάβουμε γιατί φεύγει. Η ακαταμάχητη αλήθεια της σημερινής συνθήκης είναι πως όταν η ανισότητα είναι τόσο συντριπτική, θα έρθει η στιγμή που όσο ψηλά και αν είναι τα τείχη, ο άλλος θα θελήσει να τα περάσει και να αναζητήσει καλύτερη μοίρα.
Η ζωή μας κινείται στην αέναη ταλάντωση ενός εκκρεμούς με ακραίες θέσεις το πριν και το μετά. Ένα πριν που έχει απολέσει την ιστορική μνήμη ή την εκθέτει περιστασιακά ως απολίθωμα, ένα μετά μην έχοντας πού να σταθεί, απεκδυόμενο το όραμα. Σε αυτές τις συνθήκες, ανάμεσα στις κενές νοήματος ακραίες θέσεις, άφευκτα, διαγράφεται το τόξο της ρηχότητος του παρόντος
Το όραμα για τη δημιουργία μιας “ιδανικής κοινωνίας” στηρίζεται στις πανανθρώπινες αξίες που η κλασική Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. και ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός του 18ου αιώνα δημιούργησαν. Είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα-ατομικά, κοινωνικά, πολιτικά....
Όσο τα οράματα είναι για την ανθρωπότητα απλές λέξεις με περιεχόμενο που να ικανοποιεί την επιθυμία της να έχει μια εύκολη καθημερινότητα και να ικανοποιεί το πνεύμα της με απλοϊκή διατύπωση μεγαλόπνοων αλλά απροσέγγιστων στόχων, τόσο οι έννοιες θα διαστρεβλώνονται και η ανθρωπότητα θα μένει χωρίς πνευματικό στήριγμα
Το τραγικό είναι ένα προϊόν του στοχασμού και της τέχνης των αρχαίων ελλήνων. Είναι μία κατάκτηση πολιτισμού, που σημαδεύει πνευματικά την υψηλότερη στιγμή της παγκόσμιας ιστορίας. Ποτέ ο άνθρωπος δεν έφτασε ψηλότερα. Με την...
Όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες δηλώσεις, η ελληνική κοινωνία, εδώ και αρκετά χρόνια, βρίσκεται χαμένη στα νήματα μιας κοινωνικοπολιτικής κρίσης ταυτότητας. Η κρίση αυτή πιθανότατα θα πάρει στο μέλλον δραματικές διαστάσεις αν οι ελληνικές πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες δεν εγκαταλείψουν την αλαζονεία και τη διγλωσσία ενημερώνοντας τον ελληνικό λαό για όσα ερήμην του έχουν αποφασιστεί για το παρόν και το μέλλον του.
«Το κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι πώς να παραμείνει καλλιτέχνης όταν ενηλικιώνεται» είχε πει ο Πικάσο. Και η πικρή αλήθεια είναι ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καυτηριάσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο...
«Η φιλοσοφική σκέψη δεν ήταν μόνο προνόμιο των ανδρών» Η χώρα μας, από τους κλασικούς χρόνους ακόμη πέρασε στη συνείδηση των λαών ως η πατρίδα των γραμμάτων, των τεχνών και της φιλοσοφίας. Δεν είναι...
Παιχνιδιάρικη διάθεση και αποκλίνουσα σκέψη: το αντίθετο της «σοβαρότητας» και της αποτελμάτωσης «Το παιχνίδι είναι αρχαιότερο από τον πολιτισμό, διότι ο πολιτισμός, όσο ανεπαρκώς κι αν ορισθεί….
Σ’ όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής, κατά κύριο δε λόγο στα προφητικά, απαντούν συμβολικές εκφράσεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν επίσης και τα αποκαλυπτικά κείμενα. Η αφθονία συμβολικών εκφράσεων στα προφητικά βιβλία οφείλεται στο γεγονός...
Η λέξη σωφροσύνη έχει σχεδόν εξαφανιστεί από το σημερινό λεξιλόγιο, αλλά στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν μια από τις σπουδαιότερες αρετές που μπορούσε κάποιος να αποκτήσει. Η σωφροσύνη συνδέεται με τις έννοιες σύνεση, εγκράτεια, αυτοκυριαρχία,...
Συνέχεια από το άρθρο “Εθνικοί μύθοι και αλήθεια (Μέρος 1ο)“ Στη συνέχεια, παίρνω ως δεδομένο ότι ζούμε με εθνικούς -και άλλους- μύθους, χωρίς να σημαίνει ότι όπως σε όλα τα ζητήματα δεν χωράει αντίλογος....
Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθινό. Διονύσιος Σολωμός Γνωστή φράση και χρησιμοποιημένη κατά κόρον. Αναφέρομαι σε αυτήν γιατί είναι σχετική με την ιδέα της Αλήθειας και όχι γιατί θέλω...
Όπως είναι κοινώς αποδεκτό στη Μακροβιοτική Σκέψη, το φαγητό μεταβολίζεται και μετατρέπεται σε σωματικά κύτταρα. Ακόμη πιο συγκεκριμένα, πρώτα μετασχηματίζεται σε ερυθρά αιμοσφαίρια και εν συνεχεία σε σωματικά κύτταρα. Η γνωστή φράση «Ότι τρως είσαι…» έχει...
Τρεις είναι οι θεμελιώδεις μορφές κοινωνικής πραγματικότητας που αποτελούν αντίθεση στην ειρήνη: α) ο φασισμός, β) ο καταναλωτικός κύκλος της αστικής κοινωνίας και γ) η εκκεντρική σύλληψη του πλουραλισμού που αναιρεί το ανθρωπολογικό συμβόλαιο στη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπο, τη φύση και τον κόσμο.
Η ανοιχτή κοινωνία πρέπει να είναι αποτέλεσμα και όχι αίτιο της αδελφοσύνης, γιατί ο ανθρωπισμός είναι ενδιάθετος, όχι οργάνωση.
Στη μεγαλύτερη παγκόσμια κρίση της εποχής μας οι περισσότεροι αναφέρονται στο έλλειμμα της παιδείας και την αρνητική επίδραση που έχει αυτό στην κατάσταση των ανθρώπων ατομικά και κοινωνικά. Τι όμως αντιλαμβάνονται υπό τον όρο...
