ΟΙ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ (του Steve Best)
Ο ζωολογικός κήπος είναι ένας τέλειος μικρόκοσμος του μεταμοντέρνου κόσμου. Κολυμπώντας σε μια θάλασσα προσομοίωσης, ψεύτικης πραγματικότητας του Εθνικού Κράτους Διασκέδασης, όπου τα πάντα, από τα ανθρώπινα σώματα μέχρι την εθνική πολιτική είναι πλαστά και σκηνοθετημένα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΙΑ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (του Χριστόδουλου Φερεντίνου)
Στη σημερινή κοινωνία, την κοινωνία του 21ου αιώνα οι τράπεζες και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες κατέχουν κραταιά θέση στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Η οικονομία όχι απλά δεν βασίζεται και δεν υπακούει στην πολιτική αλλά είναι αυτή που διαμορφώνει τον τρόπο διακυβέρνησης των κρατών παγκοσμίως.
Διανύουμε ένα πρωτόγνωρο στάδιο διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης της οικονομίας.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (του Μάνου Δανέζη)
Όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες δηλώσεις, η ελληνική κοινωνία, εδώ και αρκετά χρόνια, βρίσκεται χαμένη στα νήματα μιας κοινωνικοπολιτικής κρίσης ταυτότητας. Η κρίση αυτή πιθανότατα θα πάρει στο μέλλον δραματικές διαστάσεις αν οι ελληνικές πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες δεν εγκαταλείψουν την αλαζονεία και τη διγλωσσία ενημερώνοντας τον ελληνικό λαό για όσα ερήμην του έχουν αποφασιστεί για το παρόν και το μέλλον του.
Η ΑΥΤΟΫΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΗΣΗΣ (του Γιώργου Μαυρουλέα)
ΜΙΑ ΠΑΡΑΒΟΛΗ (του Δημήτρη Μάρκου)
Ωραίες που είναι οι παραβολές. Ακούγονται από τους μεγάλους όπως τα παραμύθια από τους μικρούς. Κι ενώ οι γιαγιάδες και οι παππούδες λένε στα εγγόνια τα παραμύθια για να περνάει ευχάριστα η ώρα, δεν είναι το ίδιο για τις παραβολές.
Ο ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ (του Γιάννη Ζήση)
ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (του Πωλ Κρούγκμαν)
Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Οι κρίσεις δεν ξεπερνιούνται με τις οργίλες ή παθητικές αντιδράσεις, αλλά με ορθή αντίληψη της πραγματικότητας και με μόνο κριτή την αλήθεια και τις θεμελιώδεις αρχές της ζωής. Πιστεύουμε ότι αυτές οι αρχές για την εποχή μας είναι οι Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη που ως τρίπτυχο αλληλοσυμπληρούμενων ιδεών μπορεί να στηρίξει τόσο έναν καλύτερο κόσμο όσο και τη δημοκρατία και την εθνική ακεραιότητα, εφόσον βέβαια αυτές δεν χρησιμοποιούνται για να συγκαλύψουν αλαζονεία και επιθετικότητα.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ: ΚΑΣΤΡΟ Ή ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; (του Δημοσθένη Κυριαζή)
ΟΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ (του Γιώργου Μαυρουλέα)
Η Σύνοδος στην Κοπεγχάγη χαρακτηρίστηκε ως αποτυχία και πράγματι τέτοια ήταν. Ας τη δούμε όμως στα επιμέρους:
1) Ήταν μια αποτυχία γενικά του πολιτικού συστήματος (και κυρίως των περισσοτέρων ηγετών) να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κατέδειξε περισσότερο παρά ποτέ πόσο αδυνατούν να συλλάβουν ένα όραμα και να σχεδιάσουν πάνω σ’ αυτό
«ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ» — Συγγραφέας: James Bruges (του Γιάννη Ζήση)
«Το Μικρό Βιβλίο για τη Γη» είναι ένα θαυμάσιο πληροφοριακά βιβλίο, που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τον κόσμο σφαιρικά, με όρους μιας οικουμενικής αντίληψης και δικαίου, με όρους που συνθέτουν τα ζητήματα της οικονομίας με τα ζητήματα του περιβάλλοντος και της δημοκρατίας και που απογυμνώνουν με ιστορική πληροφορία και γνώση την αλαζονεία και το θεσμικό εξωραϊσμό των ισχυρών.
ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ: ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, Α’ ΜΕΡΟΣ, του Roberto Assagioli
ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΗ… ΣΕΛΗΝΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Δεν μιλάμε για μία οπισθοδρομική κοινωνία, όπου δεν μπαίνει η πληροφορία, όπου δεν υπάρχει σχετική ελευθερία και γενικά αυτά τα στοιχεία που μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο οικουμενικό συγκριτικά με το παρελθόν. Μιλάμε για την Τσεχία (και δυστυχώς όχι μόνον), της οποίας ο Πρόεδρος πρόσφατα
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΖΟΥΜΕ…
Εμείς δεν θα ζούμε όταν οι άλλοι θα πεθαίνουν. Εμείς δεν θα ζούμε όταν το νερό θα έχει χαθεί. Εμείς δεν θα ζούμε όταν η ατμόσφαιρα θα είναι τοξική, όταν τα δάση δεν θα υπάρχουν και όταν οι πιο πολλοί οργανισμοί θα έχουν εξαφανιστεί