Είναι φανερό από την πρώτη προφανή λειτουργία της σεξουαλικότητας ως πράξης διαιώνισης ότι συνδέεται με το φόβο του θανάτου ως πόλος αντίθεσης προς αυτόν. Έτσι η σεξουαλικότητα χρησιμοποιείται ασυνείδητα ως μέσον για αντιμετώπιση του φόβου είτε με την γέννηση απογόνων είτε και καθαυτή ως αισθαντικότητα της ζωής και της επαφής με άλλους ανθρώπους.
Έστω και σε καιρούς προβλημάτων κατεξοχήν ανθρωποκεντρικών, δεν θα έβλαφτε να επανέλθουμε σ΄ ένα παλαιό ερώτημα που θα μπορούσε να αμβλύνει τη «ζωώδη» περί Ζώων αντίληψή μας- με την ελπίδα οτι θα νοιώσουμε σεβαστικότερα (άρα παρηγορητικότερα) τη ροή του ποταμού της Ζωής, μέσα σ΄ ένα κρύο και άβιο Σύμπαν.
Μέχρι σήμερα η ευτυχία συνήθως παρουσιάζεται ως μία συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου εξαρτημένη από τις συνθήκες ζωής του. Συχνά γίνεται αντικείμενο «έρευνας» με μια επιφανειακή, αβαθή και κορεσμένη αντίληψη για τη ζωή, την ανθρώπινη φύση και τον κόσμο.
Το πέρασμα από τη βιωσιμότητα του πολιτισμού στην βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, είναι εξαιρετικά προφανές στην σύγχρονη επιστημονική κοινότητα και την κοινή γνώμη. Όμως κάτω από το προφανές, υπάρχουν πολλές πτυχές των θεμάτων της βιωσιμότητας του πολιτισμού και του περιβάλλοντος, που χρειάζεται να αναδειχθούν…
H σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και πρόεδρος της διακρατικής εταιρίας “Σύνθεση – ο κύκλος των εφευρετικών εκπαιδευτικών”, Χρυσούλα Κοσμίδου, δίνει συνέντευξη στον Γιάννη Ζήση στον τηλεοπτικό σταθμό Star Κεντρικής Ελλάδας με θέμα τη σημασία της παιδείας για την Ελλάδα και τον κόσμο.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
