Α.- Η Κρίση Αυτό είναι το θέμα των ημερών μας παγκόσμια, μόλις στις αρχές του 21ου αιώνα, μετά από εκείνες τις ανόητες γιορτές για το millenium το 2000. Τι ακριβώς όμως γιορταζόταν από την παρακμάζουσα...
Θεωρώντας το πλανητικό πεδίο ως πεδίο πνευματικής οντότητας και ενότητας είναι σημαντικό να κάνουμε δύο παρατηρήσεις: Πρώτον, η ανθρωπότητα μπήκε οριστικά σε μία οικονομική κρίση έχοντας δρομολογήσει και την περιβαλλοντική κρίση παράλληλα. ...
Έχουμε εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία να κοιτάμε “έξω” από μας. Μαζεύουμε εικόνες από την οικογένεια μας, την φύση, την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. Μαζεύουμε εικόνες από ανθρώπους, αγαπημένους και μη, εικόνες από αντικείμενα.
Είναι φανερό πλέον ότι ο άνθρωπος που προσδιορίζεται ή, μάλλον, οριοθετείται αποκλειστικά από την εργασία του, από τη σχέση του με το σπίτι του και την οικογένειά του, από τον πλούτο του και από την δημοτικότητά του είναι ένας άνθρωπος τελείως ανεπαρκής για τα νέα παγκόσμια δεδομένα που απαιτούν λύσεις συνεργατικών και ολιστικών προσεγγίσεων.
Θα επιχειρήσουμε στο παρόν άρθρο να δώσουμε μόνον την εικόνα τού κατά την άποψή μας βασικού προβλήματος, χωρίς αναλυτικότητα των επιμέρους μορφών της ισότητας όπως διαμορφώνονται με τις σημερινές αντιλήψεις.
Ο άνθρωπος εκ των πραγμάτων αδυνατεί να είναι αθάνατος και, ταυτόχρονα, για λόγους ηθικής και κοινωνικής συνοχής η όποια σωματική ταυτοποίηση και χρονική του διάρκεια δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι εξουσιαστικά ανεμπόδιστη...
