Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Οι διεθνείς σχέσεις αποδεικνύονται, όλο και πιο πολύ, καθοριστικές για την εσωτερική διακυβέρνηση μιας χώρας, καθώς λειτουργούν ως κυρίαρχη κατεύθυνση που επηρεάζει καταλυτικά τα πράγματα στο εσωτερικό της χώρας. Γι’ αυτό και πρέπει, ως πολίτες και ως λαοί, να τοποθετηθούμε απέναντι στο θέμα των διεθνών σχέσεων με αξίες, αρχές και στόχους, έτσι ώστε οι διεθνείς σχέσεις να μην μας εξοβελίζουν από το πεδίο των πολιτικών εξελίξεων, αλλά να γίνουν αντικείμενο, τελικά, της καλής μας θέλησης και των δημιουργικών μας ιδεών.
περισσότερα…
Στην παρούσα περίοδο έχουμε αλλαγές γεωστρατηγικές, που θα είναι κοσμοϊστορικές για την ανθρωπότητα, γιατί εγκαινιάζουν μία νέα περίοδο κινδύνων αλλά και ριζικών αναγκών για μια νέα αντίληψη των ατομικών, εθνικών και διεθνών σχέσεων.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Σήμερα οι Βρυξέλλες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, ειδικά μετά την άρνηση του Γερμανό-Ολλανδικού άξονα, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, να εκδοθούν «κορωνοομολόγα».
Εδώ τίθεται και το βασικό ερώτημα: Αν είμαι ελεύθερος, τότε μπορώ να επιλέξω τη σκλαβιά σαν έκφραση της ελευθερίας αυτής; Ναι, μπορεί να την επιλέξει κανείς σαν άτομο, αλλά αυτό αναπόφευκτα θα κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις δυσαρμονίας και αυτοκαταστροφής της επιλογής του,
Στο βάθος όλων των αναζητήσεων του ανθρώπου υπάρχει σαν ένα από τα έσχατα οράματα η Ειρήνη. Όμως αυτή για τον άνθρωπο είναι ένα όραμα πολύ συγκεχυμένο, το οποίο στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων περιορίζεται και ταυτίζεται αποκλειστικά με την απουσία πολεμικών συγκρούσεων.
Κείμενο – μετάφραση: Ευθύμης Τσιλικίδης [1] Στο 12ο αιώνα το ανατολικό ημισφαίριο περιελάμβανε μια σειρά από αυτοκρατορίες και μικρούς κόσμους, πολλοί από τους οποίους συνδέονταν μεταξύ τους στα άκρα τους. Την εποχή εκείνη μια...
Παραθέτουμε παρακάτω ένα απόσπασμα από το έργο του Χρήστου Ρήγα, “Τότε που λειτουργούσε η δημοκρατία” (εκδ. Εντός, 1996). Το βιβλίο στο σύνολό του αποτελεί μια αξιόλογη μελέτη της δημοκρατικής εποχής της αρχαίας Αθήνας, ιδωμένης...
Παρίσι «Τι λένε οι επιβάτες σας γι΄αυτά που έγιναν;», ρωτάω τον ταξιτζή κι αυτός μου απαντάει με μόλις συγκαλυμμένη απελπισία: «με ρωτάνε τι σκέφτομαι εγώ!». Το χρώμα του προσώπου του δεν αφήνει αμφιβολίες. Γάλλος...
Ο Εθνικός ορίζοντας βαραίνει επικίνδυνα και οι Έλληνες πολίτες καλούνται να επωμιστούν το βάρος αποφάσεων τεράστιας σημασίας, χωρίς να γνωρίζουν ή να θυμούνται όσα χρειάζονται για να κρίνουν σωστά για το μέλλον της Πατρίδας...
Ο κόσμος παραπαίει ανάμεσα στο προβαλλόμενο όραμα της ενωμένης Ευρώπης των λαών και της αλληλεγγύης και στη στυγνή πραγματικότητα. Αυτά τα δύο είναι δύο πράγματα ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Το όραμα είναι...
Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε αφορμή για να καλλιεργηθεί το κατάλληλο πολιτικό κλίμα που θα ευνοούσε την προώθηση του Ευρωπαΐκού ιδεώδους, θέτοντας ως κεντρική του αφήγηση την ενοποίηση των ηπειρωτικών εθνών κρατών,...
Επαιρόμεθα οι περισσότεροι ότι διανύουμε το ανώτατο στάδιο του πολιτισμού, ότι είμαστε μάλιστα οι εκπρόσωποί του, αδιαφορώντας παγερά για τις βαρβαρότητες που συμβαίνουν δίπλα μας και υποδαυλίζουν μια επιστροφή στο υπανάπτυκτο (;) παρελθόν της...
Στο 5ο βιβλίο των Ιστοριών του Θουκυδίδη, έχει καταγραφεί ο αξιομνημόνευτος και πάντα επίκαιρος διάλογος μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων στα 416 π.Χ., δηλαδή στο 15ο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, του εμφυλίου πολέμου που ισοπέδωσε...
Κάνοντας ένα βήμα πίσω μπορούμε να βρεθούμε στην κατάλληλη προοπτική γωνία, ώστε να αντιληφθούμε πως ο εικοστός υπήρξε ένας αιώνας επανειλημμένων προσπαθειών «να τοποθετηθεί ξανά το τζίνι πίσω στο λυχνάρι». Η φιλελεύθερη (μετεξελισσόμενη σε...
Από τον 20ο στον 21ο αιώνα. Τομές στην πλανητική πολιτική περί το 2000* Σύμφωνα με τον μύθο, ο οποίος τροφοδοτεί τους πανηγυρικούς λόγους των Ευρωπαίων πολιτικών, οι λαοί της ευρωπαϊκής ηπείρου, διδαγμένοι από πικρές εμπειρίες,...
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι για τον τίτλο που ίσως φαίνεται λίγο πομπώδης. Αλήθεια τι είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος? Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, είναι μία σύγκρουση που...
Ο Επενδυτικός Ομιλος της Κίνας έχει στη διάθεσή του 140 δισ. δολάρια. Διευθύνεται από τον κ. Τζιν Λικούν, ο οποίος έχει μια φιλοσοφική αντίληψη για τη ζωή που θα τη ζήλευε και η Θάτσερ....
Είναι φορές που μία επέτειος, όπως αυτή των 100 χρόνων από την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προκαλεί μεγαλύτερες αναταράξεις από οποιαδήποτε άλλη. Ειδικά για την Ελλάδα, όπου ο Μεγάλος Πόλεμος δεν έχει περάσει...
Η λίστα της αντι-ειρήνης Η Συρία εκτόπισε το Αφγανιστάν από την κορυφή της θλιβερής λίστας του λιγότερο ειρηνικού έθνους στην πρόσφατη Παγκόσμια έκθεση Δείκτη Ειρήνης. Στην τρίτη θέση βρέθηκε το Νότιο Σουδάν, ενώ στις...
Το εύθραυστο «θαύμα» Η Ινδία, δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου πίσω μόνο από την Κίνα, βίωσε την τελευταία δεκαετία μία αλματώδη οικονομική ανάπτυξη, η οποία μπορεί σε αριθμούς να φαίνεται και να είναι εντυπωσιακή,...
Έχουμε εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία να κοιτάμε “έξω” από μας. Μαζεύουμε εικόνες από την οικογένεια μας, την φύση, την κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε. Μαζεύουμε εικόνες από ανθρώπους, αγαπημένους και μη, εικόνες από αντικείμενα.
Είναι φανερό πλέον ότι ο άνθρωπος που προσδιορίζεται ή, μάλλον, οριοθετείται αποκλειστικά από την εργασία του, από τη σχέση του με το σπίτι του και την οικογένειά του, από τον πλούτο του και από την δημοτικότητά του είναι ένας άνθρωπος τελείως ανεπαρκής για τα νέα παγκόσμια δεδομένα που απαιτούν λύσεις συνεργατικών και ολιστικών προσεγγίσεων.
Θα επιχειρήσουμε στο παρόν άρθρο να δώσουμε μόνον την εικόνα τού κατά την άποψή μας βασικού προβλήματος, χωρίς αναλυτικότητα των επιμέρους μορφών της ισότητας όπως διαμορφώνονται με τις σημερινές αντιλήψεις.
Ο άνθρωπος εκ των πραγμάτων αδυνατεί να είναι αθάνατος και, ταυτόχρονα, για λόγους ηθικής και κοινωνικής συνοχής η όποια σωματική ταυτοποίηση και χρονική του διάρκεια δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι εξουσιαστικά ανεμπόδιστη...
