1

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ SLOW FOOD; ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ

Το κίνημα  Slow Food είναι μια αντίδραση στις εταιρείες fast food που με την αλματώδη ανάπτυξη τους και τις σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας οι οποίες εξαρτώνται κυρίως από τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα και απειλούν με εξαφάνιση τις παραδοσιακές μεθόδους  καλλιέργειας .Το  Slow Food προσδιορίζει ότι τα τρόφιμα πρέπει να παράγονται με μεθόδους που προστατεύουν τη βιοποικιλότητα. Ενθαρρύνει τους αγρότες να αναβιώσουν τις παλιές μεθόδους καλλιέργειας  φιλικές προς το περιβάλλον και να παράγουν φυσικά και βιολογικά τρόφιμα επίσης υποστηρίζει την προώθηση της εγχώριας παραγωγής τροφίμων.

Το κίνημα Slow Food ξεκίνησε το 1986 από έναν Ιταλό δημοσιογράφο για το φαγητό και το κρασί, τον Carlo Petrini.

Όταν άνοιξε το πρώτο fast food στην Ιταλία, στην ιστορική πλατεία της Ρώμης, Piazza di Spagna, ο Carlo Petrini  σκέφτηκε ότι η μόδα του fast food θα διάβρωνε την παλιά γαστρονομική κουλτούρα της Ιταλίας. Η εξάπλωση των fast food θα μπορούσε να διαβρώσει τον τρόπο ζωής που περιστρέφεται γύρω από την παραγωγή και το καλό φαγητό με ένα χαλαρό, κοινωνικό τρόπο. Έτσι δημιούργησε μια οργάνωση που ονομάστηκε Arcigola, και ήταν ο πρόδρομος του κινήματος Slow Food.  Σκοπός της  Arcigola ήταν να προστατεύσει  τα συμφέροντα των μικρών παραγωγών τροφίμων και να προωθήσει την ευχαρίστηση για  τη γεύση του καλού φαγητού και κρασιού.

Η φιλοσοφία του Slow Food είναι “καλό, καθαρό και δίκαιο φαγητό.” Αυτό σημαίνει:

– Τρόφιμα πού να  ευχαριστούν τις αισθήσεις και να δίνουν περισσότερα από απλή “ενέργεια”.
– Τα τρόφιμα θα πρέπει  να φτάνουν στο πιάτο μας με τον πιο καθαρό και πιο περιβαλλοντικά υπεύθυνο τρόπο, και γι αυτό θα πρέπει να στηρίζεται η τοπική παραγωγή.
– Οι παραγωγοί τροφίμων πρέπει να αμείβονται  δίκαια για τη δουλειά τους.

Η εκπαίδευση στη γεύση

Μια άλλη σημαντική πτυχή του κινήματος Slow Food είναι η εκπαίδευση στη γεύση. Εάν μπορέσουμε να κατανοήσουμε όλες τις πτυχές της διατροφής μας και από πού προέρχεται, τότε είναι πιο ευχάριστη όταν τη καταναλώνουμε. Η εκπαίδευση στη γεύση βοηθά τους ανθρώπους να ενδιαφέρονται πιο βαθιά σχετικά με το πού προέρχονται τα τρόφιμά τους.  Στα σχολεία, η εκπαίδευση στη γεύση γίνεται με τη μορφή σχολικών κήπων, και βελτιωμένα σχολικά γεύματα .

Η Κιβωτός της Γεύσης

Η Κιβωτός της Γεύσης είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ο στόχος αυτού του τεράστιου έργου είναι να εντοπίσει τον  κατάλογο εκείνων των τροφών, που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. “Ο κόσμος χάνει πολλά είδη φρούτων και λαχανικών κάθε μέρα. Και κανείς δεν μπορεί να είναι εκτιμήσει το φαγητό και την γεύση του χωρίς να είναι οικολόγος.δηλαδή να γνωρίζει για το περιβάλλον και την οικολογική κατάσταση κατά την οποία καλιεργείται η τροφή του .», Λέει ο Petrini.

Σήμερα η πρόκληση είναι να επιστρέψουμε στην μικρή κλίμακα, στο χειροποίητο, στην τοπική διανομή – διότι σήμερα αυτό που αποκαλούμε «σύγχρονο» είναι ξεπερασμένο. Η κρίση που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλώς μια οικονομική κρίση, αλλά και κρίση των συστημάτων και των αξιών και για  να ξεπεραστεί πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας »…


Πηγή/φωτογραφίες
: Απέναντι Όχθη, apenantioxthi.com