ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Οι όροι που χαρακτηρίζουν τις διαφορετικές προσεγγίσεις στην θεραπεία του ανθρώπου είναι κυρίως τρεις: Η Εναλλακτική Ιατρική, η Εναλλακτική – Αφάρμακη Θεραπευτική και η Εσωτερική Θεραπευτική ή Χειροπλαστική Ασκληπιακή Θεραπευτική.
Εάν μάλιστα επιχειρούσαμε μια πρόχειρη (πρώτη) ταξινόμηση θα λέγαμε ότι σ’ ένα ποσοστό υπάρχει μία αλληλοδιείσδυση των θεραπειών που κατατάσσονται στους παραπάνω γενικούς τίτλους.
Αλλά ας δούμε τι περίπου θεραπευτικά συστήματα περιλαμβάνουν οι παραπάνω όροι:
Οι κυριότεροι λοιπόν τρόποι μη συμβατικής ή αλλιώς εναλλακτικής ιατρικής είναι, ο Κινέζικος Βελονισμός (εξασκείται ως επίσημη θεραπευτική μέθοδος σ’ όλη σχεδόν την Ασία στα νοσοκομεία από ειδικευμένους ιατρούς και από χρόνια πλέον και στην Δύση), η Οστεοπαθητική(εξασκείται με μασάζ και φθάνει σε ισχυρούς χειρισμούς των περιοχών που υπάρχει το πρόβλημα), η Χειροπρακτική (υποστηρίζει ότι οι παθήσεις δεν προέρχονται από κακή διάταξη των οστών, αλλά από κακή λειτουργία του νευρικού συστήματος, ακόμα οι θεραπευτές στρέφουν την προσοχή τους σ’ ένα μόνο μέρος του σώματος, άρθρωση, μυ, οστό, η Ομοιοπαθητική(βασίζει την θεραπεία στην χορήγηση μικρών δόσεων ποικίλων ουσιών, που αν χορηγηθούν σε μεγάλες δόσεις σε υγιή άτομα θα προκαλέσουν τα συμπτώματα της νόσου, επίσης η ουσία που θα χορηγηθεί επιλέγεται με βάση την σωματική και ψυχική «φύση» του αρρώστου, όπως αυτή προσδιορίζεται με κατάλληλη εξέταση), η Φυσιοπαθητική (θεραπευτική χωρίς φάρμακα που βασίζεται στην ιδέα ότι κάθε πάθηση προκαλείται από κακή δίαιτα ή λανθασμένο τρόπο ζωής, και επιβάλλει διόρθωσή τους – μασάζ κ.λ.π.), η θεραπευτική με βότανα (είναι πανάρχαια και αρκετά φάρμακα της Ορθόδοξης Ιατρικής έχουν προέλθει απ’ αυτή, αντίθετα όμως με την Ορθόδοξη Ιατρική τα βότανα χρησιμοποιούνται εδώ στην φυσική τους μορφή και όχι ως καθαρές και ενισχυμένες ουσίες και έχουν λιγότερες παρενέργειες -τα βότανα χρησιμοποιούνται ως αφεψήματα, διαλύματα, χάπια ή κρέμες-), η Αρωματοθεραπεία, η Μουσικοθεραπεία, η Χρωμοθεραπεία, η Αγιουρβέδα (είναι η «επιστήμη της ζωής» για θεραπεία, πρόληψη και μακροζωία. Η επιστήμη αυτή περιλαμβάνει σαν επιμέρους θεραπευτικές μεθόδους την σωστή διατροφή, την βοτανοθεραπεία, την αρωματοθεραπεία, την χρωμοθεραπεία, την θεραπεία με κρυστάλλους, την γιόγκα, το μασάζ και την προσευχή), η Συγκινησιακή ή Θρησκευτική παράκληση ή ακόμα και προσευχή δίπλα στον ασθενή για ενδυνάμωση της Πίστης του στην θεραπεία, η Ιαπωνική Σιάτσου (είναι η πιο διαδεδομένη μέθοδος θεραπείας παγκοσμίως και βασίζεται στην δακτυλοπίεση επί συγκεκριμένων σημείων για ξεμπλοκάρισμα της βιοενέργειας), το Ρέικι (βασίζεται στην βιοενεργειακή επίσης θεωρία), η Υποβολή, η Αρχαία Ελληνική Ασκληπιακή Μάλαξη, η Στατική Θεραπευτική, η Κινητική Θεραπευτική, η Δακτυλοκτύπηση, η Γλωσσοθεραπεία, ο Υπνωτισμός, η Ρεφλεξολογία, η Εικονοπλαστική, η Κρίγια Γιόγκα (μέθοδος σωματικής και νοητικής θεραπείας), η Ράτζα Γιόγκα (περιέχει 8 στάδια – αναβαθμίδες θεραπείας σώματος και Νου), η μίξη πολλών από τις παραπάνω μεθόδους, καθώς και άλλες πολλές που είναι αδύνατον να καταγραφούν όλες σε ένα εισαγωγικό άρθρο.
Ας κάνουμε τώρα μία απαραίτητη, όχι όμως και υποχρεωτική, διάκριση μεταξύ των τριών όρων που αναφέραμε παραπάνω, ώστε να παρακολουθήσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια και κατανόηση τα κυριότερα θεραπευτικά συστήματα και τον τρόπο που εξασκούνται. Δηλαδή της Εναλλακτικής Ιατρικής, της Αφάρμακης Θεραπευτικής και της Εσωτερικής Θεραπευτικής.
Η Εναλλακτική Ιατρική βασίζεται σε πρακτική γνώση που ακολούθησε τελείως διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του ανθρώπου και των παθήσεων που τον καταβάλλουν, με τη μόνη διαφορά ότι στον τρόπο εξάσκησής της παρεμβαίνει συνήθως ένας τρίτος παράγοντας, όπως είναι η βελόνα για τον βελονισμό, οι συσκευές ηλεκτροβελονισμού, το αραιωμένο φάρμακο για τους ομοιοπαθητικούς, κ.λ.π. Γενικά -χωρίς να αποτελεί απαραβίαστο κανόνα- στην Εναλλακτική Ιατρική θα μπορούσαμε να κατατάξουμε κάθε παρέμβαση που δεν είναι εξ’ ολοκλήρου «κατά φύση» και χρησιμοποιεί ενδιάμεσα μέσα (συσκευές, βελόνες, ομοιοπαθητικά σκευάσματα κ.λ.π.).
Η Αφάρμακη Θεραπευτική στηρίζεται -όπως λέει και η λέξη- στην απόλυτη απομάκρυνση από οποιοδήποτε είδος φαρμάκου. Περιορίζεται λοιπόν στην φυσιοπαθητική, στην βοτανοθεραπεία, στους χειρισμούς των οστεοπαθητικών και χειροπρακτών και στις πρακτικές μεθόδους χειροπλαστικής θεραπευτικής. Έρχεται δηλαδή ακόμα πιο κοντά στην φύση και στους φυσικούς τρόπους επαφής και αντιμετώπισης των θεμάτων υγείας, σε μια περισσότερο «κατά φύση» αντιμετώπιση και δια φυσικής επαφής παρέμβαση.
Τέλος η Εσωτερική Θεραπευτική βασίζεται εξολοκλήρου στην Εσωτερική Δύναμη -εξ’ ού και η λέξη- του ανθρώπου κι αυτήν προσπαθεί να ενεργοποιήσει. Πιο απλά βασίζεται στον αμεταχείριστο ενεργειακό δυναμισμό που όλοι έχουμε μέσα μας. Αυτό γίνεται είτε με την μορφή της ετεροθεραπείας, είτε πιο ολοκληρωμένα και δημιουργικά για τον καθένα μας με την αυτοθεραπεία. Εδώ συναντούμε τα περισσότερα φυσικά συστήματα θεραπευτικής όπως την Σιάτσου, την Ρεφλεξολογία, την Υποβολή, την αρχαία Ασκληπιακή Εγκοίμηση (σύγχρονος υπνωτισμός), την Εικονοπλαστική, την Στατική Θεραπευτική, την Γιόγκα και πολλά άλλα.
Μια απαραίτητη σημείωση που πρέπει να γίνει είναι ότι όλα αυτά τα εναλλακτικά συστήματα ετεροΐασης ή ακόμα και αυτοΐασης του ανθρώπου δεν λειτουργούν ενάντια στην ορθόδοξη ιατρική αντιμετώπιση, αλλά έρχονται να συμπληρώσουν και να βοηθήσουν την ανθρώπινη φύση που τα έχει ανάγκη.
Για παράδειγμα γνωρίζουμε πολύ καλά από την ψυχολογία ότι υπάρχουν δύο βασικές φύσεις ανθρώπων. Η εξωστρεφική και η εσωστρεφική. Η μεν εξωστρεφική βρίσκει πιο άμεσα και αποτελεσματικά την θεραπεία της με την επίσημη ιατρική μέθοδο. Αντίθετα η εσωστρεφική ευθυγραμμίζεται πάρα πολύ καλά με τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας. Είναι δηλαδή και ζήτημα ιδιοσυγκρασίας που κάποιος -βάσει της φύσης του- συνεργάζεται καλύτερα, ανοίγεται περισσότερο και εμπιστεύεται τον εαυτό του στην μία ή την άλλη πλευρά.
Ακόμα -κατά κανόνα- κανένας σωστός εναλλακτικός θεραπευτής δεν αναλαμβάνει την αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος υγείας εάν πρώτα δεν έχει στα «χέρια του» μια ξεκάθαρη επίσημη ιατρική διάγνωση για το πρόβλημα ή τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ασθενής, ώστε να οδηγηθεί στον καλύτερο δυνατό τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσει τον πάσχοντα.
Υγεία κατά τον πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη είναι η ισορροπία και αρμονία των χυμών του σώματος (μην ξεχνάμε ότι κατά 70% και πλέον αποτελούμαστε από νερό, ούρα, χολή μαύρη και κίτρινη, σάλιο, ιδρώτα κ.λ.π.) και φυσικά αρρώστια είναι η διατάραξη της ισορροπίας των εσωτερικών χυμών.
Κατά την Εσωτερική Θεραπευτική -σε μια γενική προσέγγιση- θα λέγαμε ότι υγεία είναι η αρμονική ισορροπία και συνύπαρξη των δύο αντίθετων, αλλά συμπληρωματικών ενεργειακών συστημάτων του οργανισμού, του συμπαθητικού (θετικού μαγνητισμού, 55% περιεκτικότητα σε θετική ενέργεια που κυριαρχεί στο πίσω μέρος του σώματος και έχει μία έξοδο – παρατηρητή μπροστά στο μέτωπό μας), και του παρασυμπαθητικού (αρνητικού μαγνητισμού με 45% περιεκτικότητα σε αρνητική ενέργεια, που κυριαρχεί στο εμπρόσθιο μέρος του ανθρώπου και έχει σαν παρατηρητή – έξοδο στο πίσω μέρος τον προμήκη – σβέρκο).
Όταν αυτή η αναλογία της δύναμης – πράνας – ενέργειας διατηρείται μέσα στο σώμα μας στα ποσοστά 55% θετικού μαγνητισμού και 45% αρνητικού μαγνητισμού, τότε υπάρχει υγεία, δύναμη και ζωή. Όταν αυτά τα ποσοστά διαταραχθούν, και το ένα υπερσκελίσει το άλλο, αυτόματα πέφτουμε σε αρρώστια -ό,τι όνομα και να της δώσουμε- η οποία δεν παύει να είναι μια διαταραχή της ισορροπημένης αναλογίας της Ουσίας της Ζωής, της Πράνας, της Βιοενέργειας η οποία μας ζωογονεί και μας διατηρεί στη ζωή.
Η ανισορροπία αυτή των αναλογουσών και θεσπισμένων από τη φύση δυνάμεων μπορεί να προέλθει από άπειρες αιτίες φυσικές (ορατές) και «μη φυσικές» (μη ορατές).
Αρρώστια λοιπόν είναι η αφύσικη λειτουργία ενός μέρους του οργανισμού μας που είναι αποτέλεσμα της ανώμαλης διακίνησης των δυναμοενεργειών μέσα στον οργανισμό μας.
Για παράδειγμα η όποια ασθένεια μπορεί να προέλθει από κακή διατροφή (λανθασμένη, υπερβολική ή ελάχιστη), από εξωτερικά κρυώματα, από ιούς, από μικρόβια, από κακουχίες, από υποσιτισμό, από μη καλή καύση των τροφών, από ετεροϋποβολή ή αυθυποβολή, από ακατάλληλη ή λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή, από τον ίδιο τον συνεχή ανταγωνισμό των δύο μεγάλων ενεργειακών συστημάτων του οργανισμού μας (θετικού και αρνητικού) κ.α.
Όπως γίνεται νοητό, κάθε φυσικό στοιχείο ύλης, τροφής, νερού, φαρμάκου, αέρα, περιέχει μέσα του ποσοστά θετικής ή αρνητικής δυναμοενέργειας (ηλεκτρομαγνητισμού), που όταν το παίρνουμε, την διοχετεύουμε στον οργανισμό μας και επιδρά ανάλογα και κατά περίπτωση.
Επίσης, ως επί το πλείστον, οι περισσότερες αρρώστιες έχουν ως αιτία ακατάσχετες συναισθηματικές φορτίσεις και ψυχικές (νοητικές) αναστατώσεις, που προκαλούν ακαθόριστες ανακατανομές και ανακατατάξεις στην ενεργειακή υπόσταση του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να διασαλεύεται η ισορροπημένη αναλογία των δυναμοενεργειών μέσα μας.παλίρρο
Κατά τον ίδιο τρόπο μια ακόμα πιο βαθιά προσέγγιση είναι ότι κάθε ανωμαλία στο φυσικό μας κόσμο και στο φυσικό μας σώμα προέρχεται από την παλίρροια (την πλημμυρίδα, που σημαίνει την υπερβολική λήψη Ουσίας Ζωής ή την αμπώτιδα που σημαίνει την ελαττωμένη λήψη Ουσίας Ζωής) των αιθερικών – ενεργειακών δυνάμεων – πράνας – ζωτικής δύναμης – βιοενέργειας, που εισέρχονται συνεχώς στον οργανισμό μας και δημιουργούν το φαινόμενο ή της υπερκάλυψης του οργανισμού με πράνα (πλημμυρίδα) ή της έλλειψης του οργανισμού από πράνα (αμπώτιδα), που οδηγεί δια του ορμονικού συστήματος των έσω εκκρίσεων σε συγκεκριμένα οργανικά προβλήματα.
Ένας ακόμη πιο εσωτερικός λόγος της αρρώστιας και κάθε πράγματος στη ζωή, είναι οιπροσωπικές δραστηριότητες και επιλογές που κάναμε στο παρελθόν για διάφορα θέματα που μας αφορούν, δηλαδή με μια λέξη το προσωπικό μας κάρμα (ο νόμος της ανταποδοτικής δικαιοσύνης ή αλλιώς ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος).
Εμείς λοιπόν οι ίδιοι με τις ενέργειές μας (βάσει της ελεύθερης βούλησης, των επιλογών μας) βάλαμε σε κίνηση κάποιες δυνάμεις, επιτρέψαμε να εκτεθεί ο εαυτός μας σε σχέση με την διατροφή, με την συναισθηματική μας υπερδιέγερση, ή την νοητική μας υπερφόρτωση, πράγμα που σιγά σιγά δημιούργησε οργανικά και ψυχικά προβλήματα. Τίποτε δεν είναι ανεξάρτητο από τις ενέργειές μας και τις επιλογές μας σε σκέψη, λόγο και πράξη που επηρεάζουν ανάλογα και διαμορφώνουν όλες τις ψυχοσωματικές συνθήκες και τα γεγονότα – παθήσεις του μέλλοντος.
Η πιθανή θεραπεία μας με κάποιον από τους προσφερόμενους τρόπους εσωθεραπείας είναι το αντίβαρο που θα μας λυτρώσει από το πρόβλημά μας, από μια ασθένεια. Σημειωτέον ότι δεν επιτυγχάνεται πάντα η ίαση. Αν και το ποσοστό που εκτιμάται ότι θεραπεύεται είναι μεγάλο (περί το 70%), δεν παύουν να υπάρχουν κι αποτυχίες ή μη ολοκληρωμένες θεραπείες.
Πέραν όμως από τις επιλογές μας που αφορούν την από τώρα δόμηση του καλού ή κακού μέλλοντός μας κύριος υπεύθυνος και καθοδηγητής είναι η ίδια μας η ψυχή (πνεύμα), που γνωρίζει επακριβώς όλες τις απαραίτητες (καρμικές) αντισταθμίσεις σε εμπειρίες (δοκιμασίες)Νου και σώματος που ενεργοποιήθηκαν από παρελθούσες ενέργειές μας και που τώρα τις πληρώνουμε και είναι αυτή η οποία επιβλέπει και κατευθύνει την είσοδο ροής της δυναμοενέργειας μέσα μας, ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες μας και όχι με τις φαινομενικές.
Βεβαίως θεμιτό και πρέπον είναι να μάθουμε να συνυπάρχουμε με τα προβλήματά μας, τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις αρρώστιες, τις κακίες των άλλων και της κοινωνίας και να προσπαθούμε διδασκόμενοι να εξελιχθούμε μέσω αυτών που μας συμβαίνουν. Οι τεχνικές, οι θεραπευτικές μέθοδοι βοηθούνε εξαιρετικά και κλείνουνε, με την βοήθεια του θεραπευτή (εξωτερικού ή εσωτερικού) και την συνεργασία του θεραπευομένου, παλαιούς λογαριασμούς και υποχρεώσεις του ανθρώπου.
Το είδαμε/φωτογραφία: Απέναντι Όχθη, apenantioxthi.com