ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ

E.E: ΚΑΜΙΑ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

shelgas 1 - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

shelgas 1 - Σόλων ΜΚΟΌσο σφίγγουν τα λουριά τόσο… πέφτουν οι μάσκες. Εντάξει, το ξέρουμε εδώ και καιρό ότι από την αρχή της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη δόθηκε η ευκαιρία στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο να πετάξουν μια και καλή ό,τι πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό κεκτημένο είχε υποτίθεται κατακτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Φυσικά και – όπως το έχουμε καταγράψει επανειλημμένα – τα περιβόητα περιβαλλοντικά ζητήματα βρέθηκαν και αυτά στο στόχαστρο της νεοφιλελεύθερης αντεπίθεσης.

Όσο περνάει ο καιρός, όμως, και η ατελείωτη κρίση συνεχίζει να προσφέρει το τέλειο άλλοθι στα απανταχού κοράκια, ολοένα και περισσότεροι αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο και τα πραγματικά τους σχέδια. Με πρώτες και καλύτερες τις ίδιες τις Βρυξέλλες, οι οποίες πριν από λίγες ημέρες παρουσίασαν τη νέα «στρατηγική για το περιβάλλον της Ε.Ε.», που καλύπτει την περίοδο μέχρι το 2030. Τι θα γίνει μέχρι τότε για το περιβάλλον; Απολύτως τίποτα.

Εκτός από τη διατήρηση του στόχου για τις εκπομπές αερίων, που πλέον έχουν καταντήσει το «ξεκάρφωμα» της κάθε κυβέρνησης, όλοι οι υπόλοιποι στόχοι που αφορούν την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές έχουν ως διά μαγείας εξαφανιστεί από τα ευρωπαϊκά σχέδια.

Οι ΑΠΕ είναι «ρομαντισμοί», σου λέει. Τώρα δεν είναι ώρα για τέτοιες πολυτέλειες, τώρα είναι η ώρα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας (μέχρι τελικής πτώσεως του ίδιου του πλανήτη απ’ ό,τι φαίνεται), της εξοικονόμησης (μέσω διαιώνισης της δηλητηρίασης) και της εκμετάλλευσης κάθε νέας μεθόδου εξόντωσης του περιβάλλοντος και των πολιτών, περιλαμβανομένης της άκρως αμφιλεγόμενης εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου.

Πλέον, οι Βρυξέλλες δεν θα «απαιτούν» την τήρηση συγκεκριμένων στόχων για τις ΑΠΕ από κάθε κράτος – μέλος, αλλά θα γίνεται μια γενική «σούμα» να το πούμε έτσι. Πάνω κάτω, δηλαδή, θα βγαίνει ένας «μέσος όρος» (με μια εντελώς ασαφή υπολογιστική μέθοδο) και θα κρίνεται εάν αυτός συνάδει με την «κατεύθυνση» που πρέπει να ακολουθήσει η ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε. Χαιρέτα μου τον πλάτανο με άλλα λόγια.

Εν τω μεταξύ, ένας ένας τα κυβερνητικά στελέχη χωρών που μέχρι πρότινος αντιστέκονταν (τουλάχιστον δημοσίως) στην εκμετάλλευση του σχιστολιθικού αερίου έχουν αρχίσει τις κωλοτούμπες.

Στη Γαλλία, όπου ο Φρανσουά Ολάντ είχε δεσμευτεί στην προεκλογική του εκστρατεία να μην δώσει το πράσινο φως για εξορύξεις σχιστολιθικού αερίου με τη λεγόμενη μέθοδο fracking, οι «σοσιαλιστές» υπουργοί τα μασάνε.

Ορισμένοι, μάλιστα, όπως ο Λοράν Φαμπιούς, δεν διστάζουν πλέον τα τοποθετούνται δημοσίως υπέρ της εκμετάλλευσης του σχιστολιθικού αερίου, υποστηρίζοντας πως δεν γίνεται η Γαλλία να παρακολουθεί με σταυρωμένα τα χέρια τους «υπόλοιπους» (βλέπε ΗΠΑ, Βρετανία, Πολωνία κ.λπ.) να αποκτούν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα εις βάρος της και αυτή να το παίζει «ευαίσθητη».

Πηγή/φωτό: Το Ποντίκι