Έκθεση-κόλαφος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ε.Ε.
Κόλαφο για τη δράση και τις πολιτικές της τρόικας στα υπό «μνημονιακή κατοχή» κράτη, ως προς τον κοινωνικό τομέα, αποτελεί το σχέδιο γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ε.Ε., που θα συμπεριληφθεί στην έκθεση αξιολόγησης των δανειστών μας.
Συνολικά η έκθεση της Επιτροπής δίνει 15 ηχηρά ραπίσματα στην τρόικα, ενώ δεν παραβλέπει τις ευθύνες των θεσμικών οργάνων, όπως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Επιτροπής και της Ευρωομάδας, ως «πλήρως συνυπεύθυνα για τους όρους που επιβάλλονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής και, συνεπώς, για τις κοινωνικές τους συνέπειες».
Στη συγκεκριμένη Επιτροπή, που επισείει περαιτέρω τον κίνδυνο κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος, γιατί δεν ελήφθησαν υπόψη τα δραματικά ποσοστά της ανεργίας στα οποία οδήγησαν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μετέχουν από την πλευρά της χώρας μας ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Πουπάκης και από το ΠΑΣΟΚ η Συλβάνα Ράπτη. Το σχέδιο αποτελεί μια πρώτη γνωμοδότηση, το οποίο, εφόσον ψηφιστεί από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, θα συμπεριληφθεί στη συνολική έκθεση αξιολόγησης της τρόικας. Διαπιστώνονται τα εξής:
1.Είναι πλήρως συνυπεύθυνα τα ευρωπαϊκά όργανα για τους όρους που επιβάλλονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής.
2.Εκφράζεται η λύπη για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο βρέθηκε στο περιθώριο σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος: τόσο κατά το προπαρασκευαστικό στάδιο όσο και κατά το στάδιο ανάπτυξης από τα προγράμματα και τα συναφή μέτρα.
3.Εκφράζεται η λύπη για το γεγονός ότι τα εν λόγω προγράμματα σχεδιάστηκαν χωρίς καμία εκτίμηση των συνεπειών μέσω μελετών αντίκτυπου ή συντονισμού με τις διάφορες επιτροπές.
4.Διαπιστώνει ότι οι πολιτικές προσαρμογής και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις τέσσερις χώρες είχαν αποτέλεσμα δραματικά ποσοστά ανεργίας, ιστορικά υψηλά ποσοστά απώλειας θέσεων εργασίας και υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας. Επισημαίνει ότι οι συνέπειες για τα ποσοστά απασχόλησης, ιδίως σε σχέση με τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας και συνταξιοδότησης, είναι ακόμα πιο σοβαρές, διότι το χάσμα μεταξύ των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και της πραγματικότητας διευρύνεται συνεχώς και με ταχείς ρυθμούς.
5.Διαπιστώνει ότι οι νέοι είναι εκείνοι που πλήττονται από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, με την κατάσταση σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου το σχετικό ποσοστό υπερβαίνει το 50%, ή η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, όπου υπερβαίνει το 30%, να είναι απελπιστική.
6.Διαπιστώνει ότι οι πλέον ευπαθείς ομάδες -οι μακροχρόνια άνεργοι, οι γυναίκες, οι διακινούμενοι εργαζόμενοι και τα άτομα με αναπηρία- έχουν πληγεί έντονα και παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο.
7.Προειδοποιεί ότι οι τεράστιες αποκλίσεις, εάν δεν αντιμετωπιστούν στην περίπτωση της νεότερης γενιάς, θα προκαλέσουν διαρθρωτικές ζημιές στην αγορά εργασίας των τεσσάρων χωρών, θα περιορίσουν την ικανότητα των εν λόγω χωρών για ανάκαμψη και θα προκαλέσουν τεράστια αναγκαστική μετανάστευση.
8.Υπενθυμίζει ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» αναφέρει ορθώς ότι το αριθμητικό στοιχείο το οποίο πρέπει να παρακολουθείται με προσοχή είναι το ποσοστό απασχόλησης, το οποίο υποδεικνύει τη διαθεσιμότητα ανθρώπινων και οικονομικών πόρων για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου μας.
9.Εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η επιβράδυνση της φθίνουσας πορείας που ακολουθεί το ποσοστό ανεργίας συγχέεται με ανάκτηση των θέσεων εργασίας που έχουν απολεσθεί.
10.Υπενθυμίζει ότι την τελευταία τετραετία οι απώλειες θέσεων εργασίας ανήλθαν σε 2 εκατ. στις τέσσερις χώρες, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 15% των υφιστάμενων θέσεων εργασίας.
11.Εκφράζει την ανησυχία της διότι, μεταξύ των όρων για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής, τα προγράμματα περιλαμβάνουν συστάσεις για συγκεκριμένες περικοπές σε θεμελιώδεις τομείς που άπτονται της καταπολέμησης της φτώχειας, όπως οι συντάξεις, οι βασικές υπηρεσίες, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα φάρμακα για τη βασική προστασία των πλέον ευπαθών ομάδων.
12.Διαπιστώνει ότι μεταξύ του 2008 και του 2012 η ανισότητα όσον αφορά την κατανομή του εισοδήματος αυξήθηκε στις τέσσερις χώρες. Επισημαίνει, ακόμη, τις περικοπές των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων ανεργίας που προέκυψαν από τα μέτρα λιτότητας.
13.Εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι το επίπεδο όσων απειλούνται από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό έχει αυξηθεί στις τέσσερις χώρες. Επισημαίνει ότι τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι, μόνο κατά τα τρία τελευταία έτη, το ποσοστό όσων απειλούνται από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό έχει αυξηθεί σε ποσοστό 26% στην Πορτογαλία και 15% στην Ιρλανδία.
14.Εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι, τουλάχιστον για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τα προγράμματα περιλάμβαναν σειρά λεπτομερών όρων σχετικά με τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας και τις περικοπές των δαπανών για την υγεία, παρά το γεγονός ότι το άρθρο 168 απαγορεύει τέτοιου είδους παρεμβάσεις.
15.Υπενθυμίζει ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ήδη καταδικάσει τις περικοπές στο δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας, θεωρώντας ότι συνιστούν παράβαση του άρθρου 12 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του 1961 και του άρθρου 4 του Πρωτοκόλλου του.
Δημήτρης Μαλτης
Πηγή/φωτό: Ελευθεροτυπία
