Μετά το αίσιο τέλος στην εμπορική συμφωνία με τον Καναδά έφτασε «η ώρα της αλήθειας» για την Ε.Ε., που επεξεργάζεται ανάλογη συμφωνία και με τις ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να καταλήξει στη μεγαλύτερη ζώνη ελευθέρων συναλλαγών στον κόσμο. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις με τη Ουάσιγκτον είναι ακόμη πιο περίπλοκες από ό,τι εκείνες με τον Καναδά και καθοριστικές, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η καναδική οικονομία αντιπροσωπεύει το ένα δέκατο της ευρωπαϊκής οικονομίας, ενώ η αμερικανική φτάνει σχεδόν σε μέγεθος την ευρωπαϊκή οικονομία.
Τα εμπόδια για την εξεύρεση λύσης είναι πολλά. Mετά την εκκρεμότητα με την εξαίρεση στον τομέα του πολιτισμού η Γαλλία εξέφρασε νέες ανησυχίες για την ΚΑΠ, κυρίως όσον αφορά τις επιπτώσεις της συμφωνίας για τα δίκτυα εμπορίου κρεάτων, τα οποία, σήμερα στην Ευρώπη, βρίσκονται σε κρίση. Υπολογίζεται ότι περίπου 30.000 επιπρόσθετοι τόνοι μοσχαρίσιου κρέατος θα εισαχθούν στην ευρωπαϊκή αγορά και θα πρέπει να προβλεφθούν άμεσα -ως αντισταθμιστικά μέτρα- αποζημιώσεις στον αγροτικό τομέα. Ενα άλλο πρόβλημα αφορά τη βιομηχανία φαρμάκων.
Οι προδιαγραφές για την κυκλοφορία φαρμάκων είναι διαφορετικές στην ευρωπαϊκή αγορά απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Φάρμακα τα οποία είναι αποδεκτά στη μία πλευρά του Ατλαντικού δεν είναι στην άλλη. Οι αεροπορικές μεταφορές είναι άλλο ένα ιστορικό αγκάθι στις διμερείς σχέσεις. Υπάρχει η γνωστή διαμάχη της Ε.Ε. με τις ΗΠΑ σχετικά με το θέμα του συστήματος εμπορίας εκπομπών του άνθρακα που οι ΗΠΑ δεν δέχονται. Επιπλέον, στις ΗΠΑ οι κανονισμοί ασφάλειας πτήσεων είναι ελαστικότεροι απ’ ό,τι στην Ε.Ε.
Παράλληλα, στην επικείμενη συμφωνία με τις ΗΠΑ θα πρέπει να υπάρξει νομική προστασία που να είναι ευνοϊκή για τις ευρωπαϊκές ΜΜΕ απέναντι στις πολυεθνικές.
Συγχρόνως, προβλήματα παρουσιάζονται και στις διαπραγματεύσεις με την Κίνα, καθώς υπήρξε μεν μία πρώτη συμφωνία για τις επενδύσεις, αλλά όχι ακόμη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών. Και αυτό γιατί η Κίνα θα πρέπει να σεβαστεί ορισμένα θέματα σχετικά με τις επιδοτήσεις, τις τιμές των εξαγωγών της και τους δασμούς επιτοκίων. Οι Βρυξέλλες θα πρέπει να καταστήσουν σαφές στο Πεκίνο ότι όσο οι κινεζικές αρχές δεν σέβονται αυτές τις «κόκκινες γραμμές» , δεν θα υπάρξουν περαιτέρω συζητήσεις με την Κίνα.
Σημείο προβληματισμού είναι το κατά πόσο αυτός ο πολλαπλασιασμός των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών γίνεται τελικά εις βάρος των πολυμερών συμφωνιών με την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου.
Εν τέλει, το ζητούμενο σε όλα αυτά τα εμπορικά ανοίγματα της Ε.Ε. είναι πώς θα πείσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες την κοινή γνώμη ότι ο προστατευτισμός δεν αποτελεί λύση και ότι οι συμφωνίες αυτές μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Βαγγέλης Δεμίρης
Πηγή: Ημερησία
Φωτό: wikipedia
