1

“ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ, ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ” (της Γεωργίας Δάμα)

Στη χώρα μας αυτοκτονεί ένας άνθρωπος κάθε 18 ώρες. Παγκοσμίως, οι περισσότεροι θάνατοι είναι αυτοκτονίες παρά απώλειες πολέμων. Κάθε μέρα αυτοκτονούν 172 άτομα στην Ευρώπη. Στη χώρα μας, οι αυτοκτονίες είναι περίπου τρεις φορές περισσότερες από τους φόνους.


Η ανεργία συνδέεται με την ψυχική υγεία. Οδηγεί σε μειωμένη κοινωνικότητα, αύξηση χρήσης αλκοόλ, κατάθλιψη, άγχος και στην αυτοκτονία. Η αυτοκτονία έχει άμεσο αντίκτυπο στις ζωές 6-23 οικείων.

Είναι ορισμένα στοιχεία που παρουσίασαν σε συνέντευξη Τύπου οι ειδικοί που απαντούν στην 24ωρη γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία 1018. Μεταφέροντας ηχογραφημένες τηλεφωνικές συνομιλίες με μετέπειτα αυτόχειρες συμπολίτες μας: «Φοβόμουν το θάνατο. Ανέβαινα για να πηδήξω στο κενό και έλεγα “γιατί ανεβαίνω;”. Θέλω να ζήσω και να πεθάνω ταυτόχρονα».

«Ορισμένοι, τη στιγμή που έκοβαν το λαιμό τους με το μαχαίρι ή έπεφταν, φώναζαν “βοήθεια”. Δεν θέλουν να πεθάνουν. Φοβούνται να ζήσουν. Αυτοκτονούν για να σκοτώσουν τον πόνο που νιώθουν», τόνισε ο ψυχίατρος Κυρ. Κατσαδώρος.

Περισσότερες από 4.000 κλήσεις δέχθηκαν το 2012 οι ειδικοί στην τηλεφωνική γραμμή 1018. Οι 1.366 κλήσεις χρειάστηκαν άμεση παρέμβαση. Οι καλούντες ήταν άνεργοι (20,9%), ελεύθεροι επαγγελματίες (6,5%), συνταξιούχοι (6,0%), απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα (5,6%) και φοιτητές (5,5%). Οι νομοί με το μεγαλύτερο αριθμό κλήσεων είναι: Αττική, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο και Εύβοια. Το 44% των αυτοχείρων είναι έγγαμοι και το 41% διαζευγμένοι.

Το 62% είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει και στο παρελθόν. Το πιο συχνό μέσο ήταν τα χάπια. Το 18,3% ανέφερε ότι έπασχε από κατάθλιψη. Το 25% μίλησε για οικονομικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ «Κλίμακα», 1% αύξηση της ανεργίας οδηγεί σε 0,79% αύξηση των αυτοκτονιών, σε ηλικίες μικρότερες των 65 ετών. Σε μικρότερο από 3% αύξηση της ανεργίας σημειώνεται 4,45 αύξηση των αυτοκτονιών.

Η ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής ένταξης ως άμεσα συνδεδεμένων με μια πολιτική πρόληψης της αυτοκτονίας παραμένει ζητούμενο, υποστηρίζουν οι ψυχίατροι της ΜΚΟ «Κλίμακα» και προσθέτουν ότι για την πρόληψη απαιτείται κοινωνική, εργασιακή, καταναλωτική και στεγαστική πολιτική καθώς και πολιτική υγείας.


Γεωργία Δάμα

Πηγή: Ελευθεροτυπία
Πίνακας: wikipedia