Η ασιατική γαρίδα, γνωστή και ως “γαρίδα-τίγρης” έχει εισβάλλει στις θάλασσες των νοτιοανατολικών ακτών των Η.Π.Α και του Κόλπου του Μεξικού προκαλώντας τεράστιες μεταβολές στα θαλάσσια οικοσυστήματα των περιοχών αυτών, στις οποίες μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε παρόμοιο “φόβητρο”.
Oι συνέπειες αυτής της μετανάστευσης είναι προς το παρόν άγνωστες, οι επιστήμονες όμως φοβούνται ότι η γαρίδα-τίγρης θα επικρατήσει των ντόπιων ειδών, επιφέροντας ανεπανόρθωτη καταστροφή.
Η πρώτη ύπαρξη της ασιατικής γαρίδας στα νερά του δυτικού Ατλαντικού καταγράφηκε το 1988, όταν κατά λάθος -τουλάχιστον σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή- απελευθερώθηκαν δύο χιλιάδες από αυτές από εκτροφείο στην πολιτεία της Νότιας Καρολίνας.
Το ατύχημα εκείνο όμως δεν εξηγεί την τεράστια αύξηση του είδους τα τελευταία χρόνια, ιδίως από τη στιγμή που το είδος δεν εκτρέφεται πια -επισήμως- στις Η.Π.Α.
Από τότε η παρουσία τους δεν έγινε ποτέ αισθητή, παρά μόνο μετά από 18 έτη, το 2006στις ακτές της Αλαμπάμα, όταν ένας ψαράς έπιασε μια αρσενική.
Τα σενάρια που αφήνουν ανοιχτά οι επιστήμονες σχετικά με την εμφάνιση του είδους είναι πολλά, από την εκούσια μετανάστευση του είδους, μέχρι την μεταφορά της μέσω πλοίων ή ακόμα και την απελευθέρωσή της από κάποιο άγνωστο εκτροφείο.
Η προσπάθεια καταγραφής του πραγματικού αριθμού των γαρίδων-τίγρεων γίνεται όλο και δυσκολότερη, καθώς οι ψαράδες της περιοχής έχουν πλέον συνηθίσει την παρουσία τους – και σε αντίθεση με το παρελθόν – δεν αναφέρουν καν την ύπαρξή τους.
Σύμφωνα πάντως με εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των Η.Π.Α (National Oceanic and Atmospheric Administration-N.O.A.A) ο πληθυσμός τους τα τελευταία χρόνια έχει δεκαπλασιαστεί.
Η ασιατική γαρίδα τίγρης που μπορεί να ξεπεράσει τα 30 εκατοστά σε μήκος, θα έχει “διασπαστικές” συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής, σύμφωνα με τον θαλάσσιο βιολόγο Τζέιμς Μόρις της N.O.A.A.
Οι επιστήμονες φοβούνται ότι έχουν να αντιμετωπίσουν μία ιδιαιτέρως επικίνδυνη περίπτωση εισαγόμενου είδους, καθώς θεωρούν ότι η γαρίδα-τίγρης θα επικρατήσει στον ανταγωνισμό με τα ντόπια είδη.
Όπως τα περισσότερα είδη γαρίδας, η ασιατική έχει κανιβαλιστικές συνήθειες, με τους επιστήμονες να φοβούνται για την επιβίωση των μικρότερων αμερικανικών γαρίδων της περιοχής. Άλλος φόβος έχει να κάνει και με την πιθανή “εισαγωγή” ιών και ασθενειών τις οποίες τα ντόπια είδη δεν θα έχουν ξαναντιμετωπίσει.
Επιπλέον οι ρυθμοί αναπαραγωγής τους δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας στον κ. Μόρις: “Όταν εμφανιστούν, είναι σχεδόν αδύνατο να τις εξαλείψεις” αναφέρει σχετικά.
Η εμφάνιση του είδους αυτού σε ξένα νερά και οι πιθανές καταστροφικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει για το οικοσύστημα της περιοχής, επαναφέρουν δυναμικά ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαφοροποίηση των χαρακτηριστικών της βιοποικιλότητας τοπικών και περιφερειακών οικοσυστημάτων. Τα “εισαγόμενα” είδη λόγω των αγνώστων παραμέτρων που συνεπάγεται η εμφάνισή τους σε ένα διαφορετικό οικοσύστημα, θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες, απειλή ίδιας σημασίας με αυτή της εξαφάνισης ειδών και μορφών ζωής.
Πηγές: National Oceanic and Atmospheric Administration, San Francisco Chronicle, USA Today
Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr
14 Μαΐου 2012
