TO NTIBANI TOY ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ — Σειρά Πολιτική Ηγεσία Επικοινωνία

Η ψυχική υγεία αυτών που μας κυβερνούν δε θα μπορούσε να μην είναι το ένα και μοναδικό θέμα συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στην στρογγυλή τράπεζα της Ένωσης Επαγγελματιών Ψυχιάτρων της Ελλάδας. 
Άλλωστε, όλοι σιγοψυθηρίζουμε στα δικά μας «στρογγυλά» τραπέζια με φίλους και γνωστούς αν αυτοί που μας κυβερνούν «είναι με τα καλά τους». Και η απάντηση είναι όχι, στην πλειοψηφία τους δεν είναι ψυχικά υγιείς. Αν αυτό προέκυψε πριν την εκλογή τους ή μετά, αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί, καθώς η έρευνα που έκαναν οι ψυχίατροι αναγκαστικά στηρίχτηκε μόνο σε δηλώσεις που έκαναν Έλληνες πολιτικοί σε δημοσιογράφους και όχι σε ιατρική εξέταση των γιατρών. 

Η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τους ψυχιάτρους ήταν κάτι παραπάνω από αντικειμενική, καθώς οι διάλογοι των πολιτικών απομαγνητοφωνήθηκαν χωρίς να μπουν τα ονόματα των πολιτικών. Με αυτό τον τρόπο τα μέλη του συνεδρίου δεν γνώριζαν ποιον πολιτικό «εξετάζουν». Αυτή η διαδικασία έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρον το αποτέλεσμα, καθώς χωρίς πολιτικά χρώματα και «αδυναμίες» τα συμπεράσματα είναι το λιγότερο ανησυχητικά. Στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες πολιτικοί και συγκεκριμένα οι πολιτικοί που φιλοξενούνται συχνά σε μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι… «κομματάκι μπερδεμένοι».

Όπως αναφέρουν ψυχολόγοι και ψυχίατροι στη δημοσιογραφική έρευνα του Κουτιού της Πανδώρας, οι πολιτικοί μας λόγω ναρκισσισμού, αλαζονείας και έπαρσης, έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Με λίγα λόγια, το γεγονός ότι προσπαθούν να «σώσουν» τη χώρα από την χρεοκοπία ισοπεδώνοντας τις ανάγκες του λαού που τους ψήφισε, σημαίνει ότι δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα αλλά ούτε την ικανότητα να ακούσουν τι συμβαίνει έξω από τους τοίχους την Βουλής. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, συμβαίνει καταρχάς γιατί οι σύμβουλοί τους (που συνήθως είναι εκεί για να τους κολακεύουν) δεν τους μεταφέρουν την αλήθεια και δεύτερον- και πιο ανησυχητικό ακόμα- είναι γιατί πιστεύουν ότι αυτό που υποστηρίζουν είναι η αλήθεια και το σωστό για τον τόπο.

Από την άλλη πλευρά, οι ειδικοί λένε ότι η πλειοψηφία των πολιτικών ζουν στην δική τους πραγματικότητα λόγω της πίεσης που νοιώθουν και της αμφισβήτησης από τους πολίτες. Έχουν χάσει το μέτρημα στις διφορούμενες δηλώσεις τους με σκοπό να μην εξακολουθούν να εκτίθενται στον κόσμο και να μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να υποστηρίξουν ότι η δήλωση που είχαν κάνει στο παρελθόν είχε άλλη έννοια από αυτή που εννοούσαν τότε. Αυτό προκαλεί ένα φαύλο κύκλο διότι, σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, όσο οι πολιτικοί ξεχνούν τις αναληθείς δηλώσεις τους, τόσο οι πολίτες 
μπερδεύονται και νοιώθουν τεράστια ανασφάλεια και φόβο.

Όλη αυτή η πίεση που νοιώθουν -είτε από τον λαό, είτε ο φόβος τους ότι δεν θα μπορέσουν να επανεκλεγούν, είτε γιατί δημοσιογραφικές έρευνες αποκάλυψαν τη συμμετοχή τους σε κάποιο σκάνδαλο- δε μπορούν να τη διαχειριστούν με αποτέλεσμα να μην έχουν ψυχική συγκρότηση.
Στο εν λόγω συνέδριο «εξετάστηκαν «περιπτώσεις πολιτικών που το τελευταίο διάστημα ασχολήθηκε ιδιαίτερα η κοινή γνώμη, καθώς με πράξεις τους ή με δηλώσεις τους, τράβηξαν την προσοχή και προκάλεσαν τα αρνητικά σχόλια. Το αποτέλεσμα είναι ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις η κατάσταση της ψυχικής τους ισορροπίας επιβάλλει μια επίσκεψη στο γιατρό. Διαβάστε προσεχτικά την παρακάτω δήλωση η οποία αποτέλεσε μέρος της έρευνας των ψυχιάτρων. Είναι η απάντηση που δίνει ένας πολιτικός σε δημοσιογράφο.

– Κύριε Χ, κάποιοι λένε ότι ο Χ λάλησε. Ο κόσμος ρωτάει: Έχασε το μέτρο ο Χ; Σαλτάρισε;
«Θα ήθελα να ρωτήσω τον εαυτό μου ποιος λάλησε πρώτα, ο Χ (ο ίδιος) που αισθάνεται την ανάγκη να λογοδοτήσει στους πολίτες της χώρας ή αυτοί που (…). Αντιλαμβάνομαι ότι κάπου σπάμε κάποια ταμπού και κάποιες βιτρίνες και δεν είμαστε Μεσσίες. Θέλω να λογοδοτήσω και αυτό απευθύνεται σε όλο το πολιτικό σύστημα».

Δείτε τι λέει στο Κουτί της Πανδώρας ο διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» κ. Κ. Αλεξανδρόπουλος για της ψυχική κατάσταση των πολιτικών.

Πηγή/φωτό: Το Κουτί της Πανδώρας

Διαβάρτε σχετικά:
–Ψυχολογία και Ανεξερεύνητος Εαυτός, του Γιάννη Ζήση,
-Καρλ Γιουνγκ, “Αυτογνωσία και πολιτικές κρίσεις”