SCRIPTA MANENT – ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ (24-29/2/2012)
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 4ης εβδομάδας του Φεβρουαρίου 2012)
«Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη κρύβουν ένα στιλέτο πίσω από το χαμόγελό τους»
«Νέα κρίση στις σχέσεις της Κίνας με τις ΗΠΑ, αλλά και με την ΕΕ επιφέρει η κρίση στη Συρία. Έτσι, απορρίπτοντας το διπλωματικό τακτ, το Πεκίνο εξαπέλυσε ευθεία, φραστική επίθεση κατά ΗΠΑ και ΕΕ, κατηγορώντας τις για «ηγεμονικές φιλοδοξίες». Η κίνηση του Πεκίνου έρχεται αμέσως μετά την σύνοδο της Τυνησίας για τη συριακή κρίση, κατά την οποία η Δύση και οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου αποφάσισαν να κλιμάκωσαν τις πιέσεις τους προς τον Σύρο πρόεδρο Άσαντ.
Όπως αναφέρει το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων «οι περισσότερες αραβικές χώρες αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη κρύβουν ένα στιλέτο πίσω από το χαμόγελό τους» και συμπληρώνει: «Με άλλα λόγια, ενώ παρουσιάζονται πως ενεργούν για ανθρωπιστικούς λόγους, στην πραγματικότητα έχουν ηγεμονικές φιλοδοξίες.»
“Πεκίνο: «Η Δύση έχει ηγεμονικές φιλοδοξίες»”, Defencepoint.gr, 26/02/2012
***
Το περιβάλλον είναι πάντα παρόν
«Μία από τις πλέον πολύπλοκες δικαστικές διαμάχες στην ιστορία αναμένεται να είναι η δίκη της BP και των άλλων εταιριών που εμπλέκονται στην πετρελαϊκή καταστροφή του Κόλπου του Μεξικού, η οποία ξεκινά τη Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου.
Η κατηγορία της αμέλειας για το ατύχημα της 20ης Απριλίου του 2010, βαραίνει τρεις εταιρίες, οι οποίες θα προσπαθήσουν να αποδείξουν την αθωότητά τους, επιρρίπτοντας ταυτόχρονα τις ευθύνες η μία στην άλλη.
Η ΒP, κατηγορείται, μαζί με τις Transocean Ltd, και Halliburton Co για βαρύτατες αμέλειες οι οποίες προκάλεσαν τη μεγαλύτερη πετρελαϊκή καταστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Απρίλιο του 2010. Έντεκα άτομα σκοτώθηκαν από την έκρηξη της πετρελαϊκής εξέδρας Deepwater Horizon ενώ περισσότερα από πέντε εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου διέρρευσαν στον Κόλπο του Μεξικού προκαλώντας μια άνευ προηγουμένου καταστροφή στο τοπικό οικοσύστημα αλλά και την οικονομία της περιοχής.
Εν τω μεταξύ, και με τη δίκη να αναμένεται να διαρκέσει χρόνια, η περιβαλλοντική καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού είναι ανυπολόγιστη. Το ατύχημα είχε καταστροφικές επιπτώσεις για το 40% και πλέον όλων των υδροβιότοπων της χώρας, ενώ η ζωή σε μία τεράστια θαλάσσια περιοχή φαίνεται να έχει εξαλειφθεί. Αρκετά ζώα έχουν –δύο χρόνια μετά το ατύχημα- προστεθεί στη λίστα των υπό εξαφάνιση ειδών, ενώ είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο το ξέβρασμά τους στις παραλίες.»
Άρης Καπαράκης, “Έναρξη της δίκης για την πετρελαιοκηλίδα στον κόλπο του Μεξικού”, 24/2/2012
***
Το αυγό την κότα ή το αντίθετο;
«Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν φέρουν πρωτίστως τα πρόσωπα την ευθύνη για ό,τι γίνεται σήμερα. Δεν είναι δηλαδή οι πολιτικές πεποιθήσεις της Μέρκελ και του Σαρκοζί, αλλά οι δομικές σχέσεις του ίδιου του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα.»
Από συνέντευξη του Kώστα Λαπαβίτσα στην Ισοτιμία, σε ερώτηση για μία πιθανή αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη σε πιθανή νίκη του Ολάντ στην Γαλλία. Ισοτιμία, 25/2/2012
***
Οταν ο Διόνυσος και η Αθηνά συναντούν την ιστορία
«Το μέλλον δεν περιμένει, τώρα μάλιστα που η ανθρωπότητα παραπαίει μεταξύ παράλογων και αφύσικων επιθυμιών, χάους και αθέμιτης ηγεμονίας. Δυστυχώς δεν έχουμε δει το παρελθόν μέσα από το πρίσμα της παρούσας αναγκαιότητας και μέσα από τη δυναμική της εποχής μας. Έτσι, τείνει να υπάρξει ένα σχίσμα ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν και ο κίνδυνος να θεμελιωθεί μια αποσύνθεση του παρελθόντος μέσα από στείρους φονταμενταλισμούς, ενώ το παρόν θα καθηλώνεται από την αδιαφορία μιας εποχής άγνοιας.
Η ιστορία πρέπει να εναρμονισθεί με την ανάγκη, να γίνει ολιστική και να περιέχει κάθε τι το ανθρώπινο ως επιστήμη της σύνθεσης. Η ιστορία πρέπει να επιβιώσει παρά την προκλητική αδιαφορία για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον των σύγχρονων ανθρώπων.
Το άτομο -μέσα από την ιστορία- πρέπει να μπορεί να ζει τη βούλησή του ορθολογικά και να αρθρώνει τη δημιουργικότητα της συνύπαρξής του με ένταση και έκσταση. Η ενάργεια της Αθηνάς και η Διονυσιακή υπαρξιακή μας βαθύτητα πρέπει να εγκαλούνται από την ιστορική γνώση και την κρίση του παρόντος.»
Γιάννης Ζήσης, “Ο χαρακτήρας και η χρήση της ιστορίας”, 23/2/2012
***
Περί ενοχοποίησης του κοινωνικού κράτους
«Το «ρεπουμπλικανικό αφήγημα» – ένα από τα βασικά σκέλη της προεκλογικής εκστρατείας του Μιτ Ρόμνι – είναι πως η Ευρώπη έχει πρόβλημα διότι το παράκανε βοηθώντας τους φτωχούς και τους άτυχους, και ότι αυτό που παρακολουθούμε είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του κράτους πρόνοιας. Πρόκειται για μια αγαπημένη, πατροπαράδοτη αντίληψη της Δεξιάς: πίσω στο 1991, όταν η Σουηδία υπέφερε από μια τραπεζική κρίση που προκλήθηκε εξαιτίας της «απορρύθμισης» το συντηρητικό ινστιτούτο Cato δημοσίευσε μια θριαμβευτική έκθεση για το πώς η κρίση απεδείκνυε την αποτυχία ολόκληρου του μοντέλου του κράτους πρόνοιας.
Να θυμίσω μήπως ότι η Σουηδία, όπου εξακολουθεί να λειτουργεί ένα πολύ γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας, σημειώνει εξαιρετικές επιδόσεις, παρουσιάζοντας υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από οποιοδήποτε άλλο πλούσιο κράτος;
Αλλά ας δούμε το θέμα λίγο πιο συστηματικά. Δείτε τα 15 ευρωπαϊκά έθνη που σήμερα χρησιμοποιούν το ευρώ – αφήνοντας απέξω την Μάλτα και τη Κύπρο – και ας τα ταξινομήσουμε με βάση το ποσοστό του ΑΕΠ που ξόδευαν για κοινωνικά προγράμματα πριν την κρίση. Μήπως ξεχωρίζουν τα κράτη της προβληματικής «GIPSI» (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία) για τις ασυνήθιστα υψηλές κοινωνικές δαπάνες τους; Όχι, καθόλου: μόνο η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των κρατών πρόνοιας, αν και συγκριτικά οι κοινωνικές δαπάνες της είναι μικρότερες από εκείνες της Γερμανίας.
Συνεπώς, τα προβλήματα δεν προκλήθηκαν λόγω της διόγκωσης των κρατών πρόνοιας.»
Πωλ Κρούγκμαν, “Που πονάει η Ευρώπη;”, 29/2/2012
***
Θεσμοθετώντας την διαφθορά;
«Σφοδρή κριτική κατά της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) πραγματοποιεί μια νέα έκθεση του παρατηρητηρίου Corporate Europe Observatory (CEO) και της Earth Open Source (EOS), η οποία παρουσιάζει πως τα πορίσματα για την αξιολόγηση της ασφάλειας των τροφίμων βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα που προέρχονται απο τις ίδιες τις εταιρειες καθώς και σε εμπειρογνώμονες που σχετίζονται με αυτές, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ανεξαρτησία των γνωμοδοτήσεων της.
Η έκθεση συμπίπτει με τα 10α γενέθλια της Αρχής και τον έλεγχο της από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, ευρωβουλευτές ενώ υποβάλλεται και σε επίσημη αξιολόγηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η Nina Hollnand του Corporate Europe Observatory δήλωσε: “Η έρευνά μας δείχνει ότι τα συμφέροντα της βιομηχανίας έχουν διεισδύσει στην καρδιά της EFSA. Οι συχνές συγκρούσεις συμφερόντων σχετικά με τη διαχείριση και τις επιτροπές συμβούλων καθώς και η ισχυρή εξάρτηση από τις μελέτες της εταιρειών υπονομεύουν την ικανότητα της EFSA να ενεργεί προς το δημόσιο συμφέρον, όσο αφορά την ασφάλεια των τροφίμων. Οι δραστηριότητες της EFSA πρέπει να αναθεωρηθούν στο σύνολό τους.»
“Η ασφάλεια των τροφίμων στα χέρια «εξαρτημένων» ειδικών;” Biotechwatch , 28/2//2012
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της Μ.Κ.Ο. Σόλων
info@solon.org.gr
2 Μαρτίου 2012