Το όνειρο χρειαζόταν έναν καθρέφτη. |
Ο καθρέφτης φτιαγμένος είναι από φως
και κάνει το σκοτάδι μέρα.
Τα δράματα καταργεί,
τα νέφη διαλύει
κι ο εαυτός χάνεται στη δική του Ύπαρξη
και το Όλο παίζει
προχωρώντας στο Άπειρο.
Και σαν όλα είναι φως,
ο καθρέφτης σπάζει,
γιατί όλα είναι πια γνωστά.
Μια διαφάνεια φωτός ηχεί σιωπηλά,
χωρίς ρωγμές,
τον Εαυτό Της τον άχρονο
κι οι σκέψεις πεθαίνουν ευτυχισμένες
περνώντας τη θύρα του Παραδείσου.