Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ & Η ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ, Μέρος Δ΄, του Roberto Assagioli*
Η γυναίκα ως πηγή έμπνευσης
Απομένει ακόμη μια γυναικεία λειτουργία που πρέπει να αναφερθεί. Μια από τις πιο ευγενικές και υψηλές αποστολές για μια γυναίκα είναι το να εμπνέει άλλους. Σ’ αυτή την πνευματική δραστηριότητα η γυναίκα χρησιμοποιεί την πιο υψηλή γυναικεία δύναμη, την διαίσθησή της. Η γυναίκα της οποίας η διαίσθηση είναι δραστήρια και η οποία δεν ταράσσεται από προσωπικά συναισθήματα ούτε ασχολείται πολύ με διανοητική εργασία, μπορεί να υψωθεί στις φωτισμένες σφαίρες του υπερσυνειδητού, από τις οποίες μπορεί να συλλάβει σταθερές αξίες και ουσιαστικά αλήθειες. Μερικές φορές είναι πραγματικά ικανή να προβλέψει το μέλλον με το να διαισθανθεί τάσεις που προετοιμάζονται να γίνουν φανερές στον ορατό κόσμο.
Σε αρχαίους πολιτισμούς, αυτές οι ανώτερες ευαισθησίες της γυναίκας αναγνωρίζονταν, εκτιμώνταν και χρησιμοποιούνταν. Χρησιμοποιούνταν από τις ιέρειες των Δρυϊδων και από τις Σίβυλλες. Αυθεντίες και σοφοί άνθρωποι, όπως ο Νουμάς Πομπίλιος, δεν δίσταζαν να επωφεληθούν από την σοφία τους. Αργότερα γυναίκες υπήρξαν οι εμπνεύστριες ποιητών και καλλιτεχνών. Μια έξοχη ψυχολογική μελέτη της σχέσης ανάμεσα σε γυναίκες και ποιητές βρίσκει κανείς στα βιβλία του Εδουάρδου Συρέ «Γυναίκες εμπνεύστριες και ποιητές προάγγελοι» και «Προφήτες της Αναγεννήσεως» (Edouard Schure, Femmes In spiratrices et Poetes Annonciateurs και Prophetes de laRenaissance). Και αυτός ο Γκαίτε ασφαλώς αναφερόταν σ’ αυτή την ανώτερη ιδιότητα του γυναικείου φύλου, όταν τελείωνε τον Φάουστ με τα λόγια: «Alles Vergangliches ist nu rein sin Gleichnis». (Κάθε παροδικό πράγμα δεν είναι παρά ένα σύμβολο, το αιώνιο θήλυ μας σέρνει προς τα εμπρός».
Στον παρόντα κόσμο, ή παραμελούμε αυτή την πνευματική λειτουργία της γυναίκας ή προσπαθούμε, από περιέργεια ή συμφέρον, να εκμεταλλευτούμε τις κατώτερες απόψεις της ψυχικής της ευαισθησίας. Ωστόσο υπάρχει ελπίδα ή μέσω της επιστημονικής σπουδής των παραψυχολογικών λειτουργιών ή μέσω της πνευματικής αφύπνισης (της οποίας υπάρχουν καθαρά σημάδια ακόμη και μέσα σε αυτόν τον υλισμό που κυριαρχεί στον κόσμο) να επανακτήσει η γυναίκα συνείδηση των ανωτέρων ψυχο-πνευματικών ιδιοτήτων, με τις οποίες είναι προικισμενη, και ο άνδρας να τις εκτιμήσει και να κάνει πάλι χρήση αυτών, για το καλό της αμοιβαίας πνευματικής τους ανάπτυξης.
Συμπέρασμα
Η γυναίκα, λοιπόν, μπορεί να κάνει καλή χρήση της γυναικείας φύσης της σε κάθε τομέα της ανθρώπινης ζωής. Αυτό είναι ιδιαίτερα αναγκαίο στην εποχή μας, κατά την οποία ο πολιτισμός μας βασίζεται πάρα πολύ πάνω σε ανδρικές ιδιότητες. Η ανδρική πλευρά έχει πολλά να επικαλεστεί, στο ενεργητικό της είναι δυναμική, εποικοδομητική και προοδευτική. Ας αναγνωρίσουμε αυτά τα καλά σημεία, αλλ’ ας αναγνωρίσουμε επίσης τις υπερβολές και τα μειονεκτήματά της. Η τάση του άντρα για επιβολή, η δίψα για κυριαρχία και δύναμη και η ορμητικότητα των μαχητικών ενεργειών, δημιουργούν σκληρότητα και ωμότητα, πολέμους και καταστροφή. Αντίθετα, η ειδική λειτουργία της γυναίκας είναι αυτή της προφύλαξης. Αυτή υπερασπίζεται τη ζωή, την συντηρεί και την μεταβιβάζει.
Γι’ αυτό, στην ανθρώπινη κοινωνία, χρειαζόμαστε κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στην περιπετειώδη και δημιουργική ορμή του άνδρα και στην εξασφαλιστική, συμπαθητική προστατευτικότητα της γυναίκας. Η γυναίκα, τότε, έχει μια σπουδαία κοινωνική αποστολή να επιτελέσει και μπορεί να την εκπληρώσει καλύτερα χωρίς καθόλου να ενδώσει στον «φεμινισμό». Το να γίνει, μάλιστα, φεμινίστρια θα ισοδυναμούσε με το να εγκαταλείψει την αληθινή φύση της και να καταντήσει μια φτωχή αποτίμηση του άνδρα. Είναι αλήθεια ότι θα έπρεπε να αναπτύξει σε κάποιο βαθμό μερικές από τις καλύτερες ανδρικές ιδιότητες, ότι θα έπρεπε, έτσι, να εμπλουτίσει και να ολοκληρώσει την προσωπικότητά της αλλά μπορεί να το κάνει αυτό αφού παραμείνει ουσιαστικά γυναίκα στην μεγαλύτερη σημασία της λέξης. Χωρίς καθόλου να πάψει να είναι καλή σύζυγος και μητέρα, μπορεί βαθμιαία να βγει από το περιορισμένο περιβάλλον του σπιτιού και να επιδείξει μέσα στην κοινωνία την «πνευματική μητρότητα». Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να προσφέρει παρηγορητική αγάπη, συμπάσχουσα τρυφερότητα και κάποια θεραπευτική προστατευτικότητα στους συνανθρώπους της.
Όσο περισσότερο συνειδητοποιεί η γυναίκα αυτή την ευρύτερη αποστολή της τόσο καλύτερα θα την εκπληρώσει και τόσο πλησιέστερα θα προσεγγίσουμε όλοι μας την αληθινή «ψυχοσύνθεση της ανθρωπότητος», αυτήν την ολοκλήρωση, που θα καταστήσει δυνατούς πιο γαλήνιους και πιο ικανοποιητικούς τρόπους ζωής, περισσότερη θέρμη της πολιτιστικής έκφρασης και ανώτερες πνευματικές δυνατότητες.
____________________________
Το «Ίδρυμα Ψυχοσυνθέσεως της Αμερικής» είναι μια αφιλοκερδής οργάνωση, που ιδρύθηκε τον Νοέμβρη του 1957 στην πολιτεία Delaware των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το Ίδρυμα έχει ως σκοπούς αυτού:
–Να προαγάγει και να ενισχύσει την ερευνητική εργασία στον τομέα της ψυχολογίας που αφορά στη σύνθεση των διαφόρων στοιχείων της ανθρώπινης φύσης, γνωστής με το όνομα ψυχοσύνθεση.
–Να ερευνήσει τον τρόπον κατά τον οποίον θα χρησιμοποιηθούν οι ανώτερες ψυχολογικές λειτουργίες όπως η ενόραση, η έμπνευση, η πνευματική και η καλλιτεχνική δημιουργία.
–Να μελετήσει τα πολύ έξυπνα παιδιά και γενικά τα άτομα που παρουσιάζουν ιδιοφυΐα. Να αναπτύξει κριτήρια για την έγκαιρη αναγνώριση τους και να επινοήσει κατάλληλες μεθόδους για την αγωγή και την διδασκαλία των παιδιών αυτών.
–Να μελετήσει την φύση της βούλησης, την σχέση της με άλλες ψυχολογικές λειτουργίες και να επινοήσει τρόπους για την ασφαλή ανάπτυξη και χρησιμοποίησή της.
–Να αναπτύξει καινούρια κριτήρια, βασισμένα σε ψυχολογικά πρότυπα, για την κατάταξη των ατόμων σε τύπους και να ανακαλύψει τρόπους ψυχοσυνθετικής αγωγής και θεραπείας κατάλληλους για κάθε τύπο. Να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει ψυχοσυνθετικές μεθόδους κατάλληλες να εφαρμοσθούν στην οικογένεια και στο σχολείο, για την αγωγή των ενηλίκων και την διδασκαλία των ιδιοφυών παιδιών.
–Να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει ψυχοσυνθετικές μεθόδους και να τις συγχωνεύσει με αυτές που ως τώρα υπάρχουν για την θεραπεία των νευρικών και ψυχολογικών διαταραχών. Να μελετήσει τη φύση, τις ποικιλίες και τις μεθόδους της ψυχοσύνθεσης (του ατόμου, του ζεύγους, της οικογένενειας, της κοινότητας, του έθνους και της ανθρωπότητας).
–Να μεταδώσει πληροφορίες σχετικές με την ψυχοσύνθεση. Να βοηθήσει στη δημιουργία παρόμοιων ιδρυμάτων σ’ όλα τα μέρη του κόσμου και στην συνεργασία μεταξύ αυτών.
_____________
*Ο Roberto Assagioli (27/02/1888 – 23/08/1974) ήταν Ιταλός ψυχολόγος, ειδικευμένος στην ανθρωπιστική και διαπροσωπική ψυχολογία. Υπήρξε ο εφευρέτης του κινήματος της ψυχοσύνθεσης και εξέτασε λεπτομερώς τη δυνατότητα της σταδιακής ολοκλήρωσης της προσωπικότητας μέσα από τη χρήση της Θέλησης.
Απόσπασμα από το βιβλίο: «ΒΑΣΙΚΑΙ ΕΝΝΟΙΑΙ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΕΩΣ», του οποίου, η μετάφραση & έκδοση πραγματοποιήθηκε το 1969 από τον κ.Τριαντάφυλλο Τριανταφύλλου. Τον ευχαριστούμε θερμά για την ευγενική παραχώρηση του αποσπάσματος, προς δημοσίευση.
Μεταφορά καθαρεύουσας σε δημοτική: solon.org.gr
Διαβάστε επίσης του Roberto Assagioli:
—Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ & Η ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ, Μέρος Α΄, του Roberto Assagioli(Ψυχολογικές Διαφορές μεταξύ Ανδρών και Γυναικών)
—Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ & Η ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ, Μέρος Β΄, του Roberto Assagioli (Η μητρική αποστολή της γυναίκας)
—Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ & Η ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ, Μέρος Γ΄, του Roberto Assagioli (α.Η γυναίκα στην εκπαίδευση, β.Η γυναίκα στη νοσοκομειακή περίθαλψη & γ. Η γυναίκα στην κοινωνική πρόνοια)