«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 3ης εβδομάδας του Σεπτεμβρίου)
Αναδυόμενος θρησκευτικός ολοκληρωτισμός
«Από τους οκτώ διεκδικητές του ρεπουµπλικανικού χρίσµατος, οι τρεις _ ο τεξανός κυβερνήτης Ρικ Πέρι, η βουλευτής της Μινεσότα Μισέλ Μπάκµαν και ο βουλευτής του Τέξας Ρον Πολ _ έχουν συνδεθεί µε ένα περιθωριακό φονταµενταλιστικό κίνηµα της χριστιανικής ∆εξιάς, γνωστό µε τον νεολογισµό «dominionism» (κυριαρχισµός). Τι αξιώνουν; Την επιβολή ενός είδους χριστιανικού εθνικισµού στις Ηνωµένες Πολιτείες, µε τις βιβλικές διδαχές να διαποτίζουν όλες τις εκφάνσεις της δηµόσιας ζωής _ τις επιχειρήσεις, την κυβέρνηση, τα µέσα ενηµέρωσης, τις τέχνες, την εκπαίδευση και την οικογένεια.
Πρόκειται περισσότερο για ένα πολιτικό παρά θεολογικό φαινόµενο: διαπερνά οριζόντια τα χριστιανικά δόγµατα και οι ρίζες του βρίσκονται στη δεκαετία του 1960 και στη σέχτα των Χριστιανών Αναδοµιστών του καλβινιστή θεολόγου Ρ. Τζ. Ράσντουνι, ο οποίος υποστηρίζει ανοιχτά την αντικατάσταση του αµερικανικού συντάγµατος µε τους βιβλικούς νόµους της Παλαιάς ∆ιαθήκης. Παρατηρείται ότι οι διαχωριστικές γραµµές µεταξύ των συντηρητικών στην οικονοµική πολιτική και των συντηρητικών στην κοινωνική πολιτική έχουν εξαφανιστεί, µε αποτέλεσµα οι δύο αυτές οµάδες να έχουν ενωθεί σε µία ενιαία, η οποία συστρατεύεται µε οποιονδήποτε υποψήφιο ακολουθεί το καθολικότερο δόγµα της συντηρητικής ιδεολογίας: την αποστροφή και τη δυσπιστία προς την κυβέρνηση»
Ειρήνη Ψυχάρη, Ονειρεύονται τσάι πάρτι στον Λευκό Οίκο, ΤΟ ΒΗΜΑ, 18/9/2011
***
Το περιβάλλον είναι πάντα εδώ I
«Τα κέρδη που θα προκύψουν από τις νέες θαλάσσιες οδούς που ανοίγει το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Κύκλο, κάνουν πολλούς πολιτικούς και επιχειρηματίες να βλέπουν την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της ως “Θείο Δώρο”. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Ρώσος Πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν που ονειρεύεται ότι πολύ σύντομα η Αρκτική θα ανταγωνίζεται τη Διώρυγα του Σουέζ στις θαλάσσιες μεταφορές. Η κλιματική αλλαγή μπορεί για τους επιστήμονες να αποτελεί τη μεγαλύτερη πραγματική κρίση που υφίσταται αυτή τη στιγμή ο πλανήτης, αλλά για την «οικονομία της αγοράς» μοιάζει να ανοίγει ένα νέο κερδοφόρο πεδίο, τόσο στον ενεργειακό τομέα, όσο και στο επίπεδο των θαλάσσιων μεταφορών.
Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει ένα ψυχροπολεμικό κλίμα ανάμεσα στα κράτη που έχουν –ή διατείνονται ότι έχουν- δικαιώματα στον Αρκτικό Κύκλο. Τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα και οι νέες προοπτικές στις παγκόσμιες μεταφορές εντείνουν έναν «αγώνα ταχύτητας» στον οποίο μόνο θύμα φαίνεται ότι θα είναι η ίδια η Αρκτική»
Άρης Καπαράκης , “ΑΡΚΤΙΚΗ, ΤΟ “ΣΟΥΕΖ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ”, 23/9/2011
***
Το περιβάλλον είναι πάντα εδώ II
«Η τεράστια επέκταση της καπιταλιστικής παραγωγής έχει δημιουργήσει μια σοβαρή καταπόνηση στο παγκόσμιο οικοσύστημα, τέτοιας έκτασης που ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια κλιματική κρίση, της οποίας οι συνέπειες απειλούν την ποιότητα ζωής σε όλο τον κόσμο. Έχει δημιουργηθεί, επίσης, ένα κίνημα για την ριζική επανεξέταση των αρετών της «ανάπτυξης» και της «εξέλιξης » ως οικονομικούς στόχους. Αυτή η αυξανόμενη απαίτηση για μια διαφορετική «πολιτισμική» προοπτική είναι αυτό που ονομάζεται στη Λατινική Αμερική το κίνημα για ένα «Buen Vivir» (ένα βιώσιμο κόσμο)»
ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ (του Immanuel Wallerstein), 19/9/2011
***
Πρακτικές συνέπειες της ιδιοτέλειας
«Το μεγαλύτερο μέρος των περιβαλλοντικών προβλημάτων είναι ανελαστικό, αλλά ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το προξένησε ο ίδιος ο άνθρωπος με την αλόγιστη χρήση των περιβαλλοντικών πόρων, θέλοντας έναν κόσμο τελείως υποταγμένο στις δικές του παράλογες και άπληστες επιθυμίες και δικό του τέχνημα. Μέσα στην απληστία του παραγνώρισε την έλλειψη πλήρους γνώσης του κόσμου και την ηθική την οποία είχε συνδυάσει μόνον με τη θρησκεία και τις κοινωνικές συμβατικότητες.
Η αδράνεια και η φιλοδοξία είναι τόσο έντονες που δεν επιτρέπουν σε αυτούς που διαθέτουν τη μία ή την άλλη ή και τις δύο (και είναι πάρα πολλοί) να διακρίνουν, να προτιμήσουν και να αναδείξουν αυτούς που θα μπορούσαν με συνέπεια, ευθύνη και αλληλεγγύη να διαμορφώσουν συνεργατικά έναν καλύτερο κόσμο για χάρη όλων. Και φυσικά δεν θα μπορούσαν μέσα στη δημοκρατία να το κάνουν χωρίς τη συνεργασία των πολλών. Οι κομματικοί μηχανισμοί είναι αβυσσαλέοι και απορρίπτουν ο,τιδήποτε δεν τους ταιριάζει, πέραν του ότι τείνουν να εξαντλήσουν κάθε ποιότητα σε σύγκρουση με την εξουσιαστικότητα και τη δύναμη»
Ιωάννα Μουτσοπούλου, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ – ΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 19/09/ 2011
***
Ελεύθερη αγορά Αλα Καρτ
«Οι Ρεπουμπλικάνοι ισχυρίζονται ότι ανησυχούν βαθιά για τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό. Ο κ. Ράϊαν έχει χαρακτηρίσει το έλλειμμα μία «υπαρξιακή απειλή» για την Αμερική. Και όμως, επιμένουν ότι οι πλούσιοι δεν πρέπει να κληθούν να παίξουν κανένα ρόλο στην απόκρουση αυτής της υπαρξιακής απειλής.
Λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι ένας μικρός αριθμός πολύ τυχερών ανθρώπων θα πρέπει να εξαιρεθεί από το κοινωνικό συμβόλαιο που ισχύει για όλους τους άλλους. Και αυτό, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, μοιάζει ακριβώς με πραγματικό ταξικό πόλεμο»
Πωλ Κρούγκμαν, ΑΛΛΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, ΑΛΛΟ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣΤο Βήμα, 24/09/2011
***
Το υπόβαθρο των διαδοχικών κρίσεων
«Αν το σπίτι αποτελεί το όριο για την απουσία μας στο Είναι, αυτό σημαίνει ότι μέσα μας απουσιάζει το Είναι. Προεπιλέγεται όμως -μέσα στους κόσμους της ψευδαίσθησης και της φαντασμαγορίας- η ωραιοποίηση του κορεσμού και του οικείου με στόχο την μη καταγραφή του γεγονότος ότι ήδη αποτελούμε μια ασχήμια απέναντι στο όλο. Αυτή η προεπιλογή στοχεύει επίσης στο να μην καταγράφεται ως μια μορφή βαρβαρότητας και αθλιότητας η μη οικειοποίηση του πραγματικού. Ο σφετερισμός αυτός απέναντι στο ωραίο -ώστε να κρύψει το πραγματικό- αποτελεί «αμάρτημα κατά του Αγίου Πνεύματος», για να χρησιμοποιήσουμε μια υπερβατική ορολογία με ισχυρή σημαντικότητα»
Γιάννης Ζήσης, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, 21/09/2011
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της Μ.Κ.Ο. Σόλων
info@solon.org.gr
