 Αυτό που θεωρεί η εποχή μας «σκιά» και κατώτερο μέρος της ψυχής περιλαμβάνει πολλά αρνητικά στοιχεία. Το γεγονός πως μέσω της αυτογνωσίας, δηλαδή της εξερεύνησης της ψυχής, συναντάμε τα ένστικτα και τον φανταστικό κόσμο τους, θα έπρεπε να ρίξει λίγο φως στις δυνάμεις που λαγοκοιμούνται στην ψυχή δυνάμεις που ελάχιστα γνωρίζουμε όσο όλα πάνε καλά. Είναι εικόνες μέγιστου δυναμικού και εξαρτάται από την προετοιμασία μας αν θα τις στρέψουμε προς την ανοικοδόμηση ή την καταστροφή όταν θα εισχωρήσουν στη συνείδηση.
Όλοι γνωρίζουμε τη ματαιότητα του κηρύγματος ενάντια σε πράγματα που είναι επιθυμητά, η γενική όμως εγκατάλειψη είναι τόσο μεγάλη σε αυτή την περίπτωση και η ανάγκη τόσο τρομερή, που διαλέγει κανείς το παλιό λάθος, αντί να στρέφει το μυαλό του σε κάποιο υποκειμενικό πρόβλημα. Επιπλέον, παραμένει πάντα ζήτημα θεραπείας ενός και μόνο ατόμου και όχι δέκα χιλιάδων, ενώ η φροντίδα που αναλαμβάνει επιφέρει επιφανειακά εντυπωσιακά αποτελέσματα, μολονότι γνωρίζει αρκετά καλά πως δε συνέβη απολύτως τίποτε πέρα από τις αλλαγές στο άτομο. Το αποτέλεσμα που θα ήθελε κανείς να δει πραγματοποιημένο σε όλα τα άτομα μπορεί να μην εμφανιστεί για εκατοντάδες χρόνια, αφού η πνευματική μεταστοιχείωση της ανθρωπότητας ακολουθεί τον αργό βηματισμό των αιώνων και δε γίνεται να επισπευτεί ή να καθυστερήσει από οποιαδήποτε λογική νοητική διαδικασία, πόσο μάλλον να καρποφορήσει μέσα σε μια γενιά. Αυτό που βρίσκεται μέσα στις δυνατότητες μας, όμως, είναι η αλλαγή στα άτομα που έχουν ή δημιουργούν την ευκαιρία να επηρεάζουν άλλους με παρόμοιο τρόπο στο οικείο περιβάλλον. Δεν εννοώ πείθοντας ή κηρύσσοντας, σκέφτομαι μάλλον την πασίγνωστη αλήθεια πως καθένας που εμβαθύνει στην κάθε του ενέργεια αποκτά πρόσβαση στο ασυνείδητο και εξασκεί χωρίς να το επιδιώκει επίδραση στο περιβάλλον του. Διαβάστε επίσης: Απόσπασμα από το βιβλίο του Καρλ Γιούνγκ με τίτλο “Ανεξερεύνητος Εαυτός”, εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1988 |
