1

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ: ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Περισσότερα από δέκα χρόνια θα χρειαστούν προκειμένου να φανούν πλήρως οι επιπτώσεις του πυρηνικού ατυχήματος στη Φουκουσίμα, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Επιτροπής Πυρηνικής Ασφάλειας Αντρέ-Κλοντ Λακόστ.
Η εμπειρία προηγούμενων ατυχημάτων και η αδυναμία πρόσβασης στο εσωτερικό των κατεστραμμένων αντιδραστήρων καθιστούν άγνωστο προς το παρόν το πλήρες μέγεθος της καταστροφής.

Οι δηλώσεις του κ. Λακόστ έγιναν στο πλαίσιο διάσκεψης για την πυρηνική ασφάλεια την οποία διοργάνωσε η γαλλική προεδρία του G-8.

Η Ιαπωνία παραδέχθηκε ότι η συνολικά εκπεμπόμενη ραδιενέργεια είναι διπλάσια από την αρχικώς εκτιμώμενη, μετά τον σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου.  Επιπλέον, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα όχι μόνο να έχουν λιώσει οι πυρήνες των τριών πυρηνικών αντιδραστήρων, αλλά τα υλικά που προέκυψαν από τη διαδικασία αυτή, να έχουν τρυπήσει τα μεταλλικά δοχεία περίκλεισής τους. Προς το παρόν όμως είναι αδύνατη η είσοδος στο εσωτερικό των αντιδραστήρων προκειμένου να γίνουν περισσότερες λεπτομέρειες γνωστές.

«Η Φουκουσίμα ήταν ένα σοκ» πρόσθεσε ο κ. Λακόστ, απευθυνόμενος προφανώς σε όσους δεν έχει τύχει να ενημερωθούν για τις χρόνιες παραλείψεις της διαχειρίστριας εταιρίας και την ακαταλληλότητα των αντιδραστήρων, τα οποία αμφότερα είδαν το φως της δημοσιότητας μετά την καταστροφή. Επί χρόνια, προειδοποιήσεις επιστημόνων και έρευνες σχετικά με την επικινδυνότητα των συγκεκριμένων αντιδραστήρων αγνοούνταν.

Η Ιαπωνία, όπως προβλεπόταν από τις πρώτες ημέρες του ατυχήματος, έχει αυξήσει κατά πολύ τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων και έχει εξαγγείλει πρόγραμμα μείωσης των πυρηνικών της αντιδραστήρων, με τη λειτουργία των οποίων κάλυπτε το 1/3 περίπου των αναγκών της. Αν η Ιαπωνία δεν προβεί σε επαναλειτουργία των σταθμών που έχουν κλείσει για συντήρηση μετά το ατύχημα, το κόστος εισαγωγής ενέργειας στη χώρα θα αυξηθεί σύμφωνα με εκτιμήσεις του υπουργείου Εμπορίου κατά 2,4 τρις γεν (20 δις ευρώ). Προ του ατυχήματος της Φουκουσίμα, η ιαπωνική οικονομία, αποτελούσε ήδη τον τρίτο καταναλωτή πετρελαϊκών ειδών στον πλανήτη.  Η κυβέρνηση δεν σχεδίαζε μέχρι τώρα πλήρη εγκατάλειψη των πυρηνικών, αλλά οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας μάλλον “προλαβαίνουν” τα κυβερνητικά σχέδια. Το υπουργείο Εμπορίου σε σημερινή του ανακοίνωση άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο κλεισίματος όλων των αντιδραστήρων της χώρας σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα.

Οι μεγάλες αντιδράσεις όμως δεν περιορίστηκαν στην Ιαπωνία.

Στην Ιταλία η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, προσπαθεί να κάμψει τις αντιδράσεις που προκαλούν τα φιλόδοξα πυρηνικά της σχέδια. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μετά τη Φουκουσίμα το πάγωμα του προγράμματος ανάπτυξης νέων πυρηνικών εργοστασίων προσπαθώντας σύμφωνα με κάποιον αναλυτή «να κρατήσει το ζήτημα ζεστό» επαναφέροντάς το, όταν όλα θα έχουν ξεχαστεί από την κοινή γνώμη. Η οποία όμως αναμένεται στο Δημοψήφισμα της 12ης και 13ης Ιουνίου να απορρίψει τη σχετική ερώτηση με την ανάπτυξη νέων πυρηνικών αντιδραστήρων.

Προς το παρόν οι μόνες χώρες που υποσχέθηκαν -υπό την πίεση της κοινής γνώμης και μέρους του Τύπου- το κλείσιμο των αντιδραστήρων τους είναι η Ελβετία και η Γερμανία. Ο χρονικός ορίζοντας των προγραμμάτων αυτών (έως ή και πέρα του 2022) πάντως, σε συνδυασμό με την εντεινόμενη αύξηση στις τιμές των ορυκτών καυσίμων και τα τεράστια συμβόλαια μεταξύ κυβερνήσεων-πολυεθνικών, καθιστά αμφίβολη την πραγματοποίηση των υποσχέσεων των δύο ευρωπαϊκών κρατών. Πολλά κράτη πάντως, μετά την αντiπυρηνική «μόδα» που σάρωσε τον παγκόσμιο Τύπο τις πρώτες ημέρες του ατυχήματος ήδη προχωρούν κανονικά τα πυρηνικά τους σχέδια.

Η Τσεχία ανακοίνωσε εργασίες επέκτασης του πυρηνικού εργοστασίου του Τάμελιν, με τον Πρόεδρό της Βάτσλαβ Κλάους να αποκαλεί «παράλογη» την απόφαση της Γερμανίας για εγκατάλειψη του πυρηνικού της προγράμματος.

Ένα από τα βασικά ζητήματα που προέκυψαν στη διάσκεψη της γαλλικής Προεδρίας του G-8, ήταν η διεθνοποίηση της πυρηνικής ασφάλειας, η θέσπιση δηλαδή αυστηρών κανόνων και ελέγχων για την πυρηνική ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο, μέσω κάποιας δεσμευτικής συμφωνίας.

Μια τέτοια συμφωνία, ήδη βρίσκει τους πρώτους πολέμιους, τις Η.Π.Α., την Κίνα και την Ινδία, οι όποιες, θεωρείται πολύ δύσκολο έως απίθανο να δεχτούν περιορισμούς και διεθνείς ελέγχους. Και οι τρεις χώρες πάντως, όπως και σχεδόν όλα τα κράτη που διαθέτουν πυρηνική τεχνολογία έχουν υποσχεθεί ότι θα εφαρμόσουν εφεξής πολύ αυστηρότερους κανονισμούς λειτουργίας, αναθεωρώντας το υπάρχον καθεστώς λειτουργίας και ελέγχων.

Πόσο αξιόπιστες όμως μπορεί να είναι αυτές οι υποσχέσεις περί ελέγχων και νομοθεσιών, όταν την ίδια στιγμή που παρέχονται, δρομολογείται για παράδειγμα η κατασκευή του μεγαλύτερου πυρηνικού εργοστασίου στον κόσμο και μάλιστα σε σεισμογενή περιοχή;

Στην Ινδία η κολοσσιαία συμφωνία 16 δις ευρώ, μεταξύ της γαλλικής Areva και της κρατικής Nuclear Power Corporation φαίνεται –παρά τις αντιδράσεις- ότι προχωράει κανονικά. Η συμφωνία που υπογράφηκε μετά βαΐων και κλάδων τον Δεκέμβριο του 2010, παρουσία του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, αφορά στην κατασκευή του μεγαλύτερου πυρηνικού εργοστασίου στον κόσμο, στο  Τζαϊταπούρ, μια περιοχή με μεγάλη σεισμική δραστηριότητα, την οποία επιπλέον η ίδια η ινδική κυβέρνηση έχει προτείνει ως παγκόσμιο μνημείο φυσικής κληρονομιάς. Όταν οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να αντιδρούν, απαγορεύτηκαν οι συναθροίσεις άνω των 5 ατόμων, ενώ η αστυνομία σκότωσε ένα διαδηλωτή στις 18 Απριλίου[1].


[1] Δείτε περισσότερα εδώ Dr. Vandana Shiva, “Nuclear Insanity”, Global Research, 25 Μαίου 2011

(Πηγές: ReutersBBCGlobal ResearchUS Energy Information Administration)

Φωτό:wikipedia

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr 

9 Ιουνίου 2011