Νέα πολιτική για τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας, ώστε να μειωθεί η ταχύτητα εξαφάνισης των ειδών έως το 2020, να αποκατασταθούν στο μέγιστο τα φυσικά οικοσυστήματα της ΕΕ και να αυξηθεί η συμβολή της Ένωσης στην επίλυση του παγκόσμιου αυτού προβλήματος.
Η παγκόσμια βιοποικιλότητα – η ποικιλία των οικοσυστημάτων, των ειδών και των γενετικών διαφορών – κινδυνεύει. Οι ρυθμοί εξαφάνισης των ειδών είναι εξαιρετικά υψηλοί: εκατονταπλάσιοι έως χιλιαπλάσιοι των φυσικών ρυθμών.
Στην ΕΕ μόλις το 17% των ειδών και ενδιαιτημάτων και το 11% των οικοσυστημάτων που προστατεύονται βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους είτε διατρέχουν κίνδυνο, κυρίως εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, είτε υποβαθμίζονται. Για παράδειγμα, το ένα τέταρτο των ζωικών ειδών απειλούνται με εξαφάνιση, όπως η μεσογειακή φώκια Monachus Μonachus, ο ιβηρικός λύγκας και ο βάτραχος της Καρπάθου.
Η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας είναι μια τεράστια απώλεια διότι συνεπάγεται καταστροφές στα φυσικά συστήματα από τα οποία εξαρτώνται οι κοινωνίες και οι οικονομίες μας. Μαζί με την κλιματική αλλαγή, αποτελεί τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική πρόκληση του πλανήτη μας.
Μια νέα πολιτική
Η προσέγγιση που ακολούθησε η ΕΕ την προηγούμενη δεκαετία για να αντιμετωπίσει τη βιοποικιλότητα ήταν υπερβολικά γενική και όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Δεν κατάφερε να επιτύχει τον κοινό στόχο της ΕΕ για ανάσχεση της περαιτέρω απώλειας. Η νέα στρατηγική, με ορίζοντα το 2020, επικεντρώνεται σε 6 συγκεκριμένους στόχους προτεραιότητας και σε συνοδευτικά μέτρα. Σκοπός της είναι:
- η αυστηροποίηση της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των πτηνών και των ενδιαιτημάτων,
- η διαφύλαξη και βελτίωση των οικοσυστημάτων μέσω της αποκατάστασης του 15% τουλάχιστον των περιοχών που έχουν υποστεί απώλειες,
- η βελτίωση της βιοποικιλότητας με τη βοήθεια της γεωργίας και της δασοκομίας,
- η βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων μέσω της μείωσης των αλιευμάτων σε επιστημονικώς αποδεκτά όρια έως το 2015 (σήμερα το 88% των ιχθυαποθεμάτων υφίστανται υπερεκμετάλλευση ή έχουν μειωθεί σημαντικά),
- η καταπολέμηση των χωροκατακτητικών ξένων ειδών που απειλούν σήμερα το 22% των αυτόχθονων ειδών της ΕΕ,
- η μεγαλύτερη συμβολή της ΕΕ στην πρόληψη της απώλειας της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.
Η στρατηγική αυτή συνάδει με τις διεθνείς δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα, η οποία περιλαμβάνει μια σειρά παγκόσμιων στόχων για το 2020.
Η στρατηγική προσβλέπει επίσης στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για αποτελεσματική χρήση των πόρων στην Ευρώπη.
Η προσέγγιση σε επίπεδο ΕΕ είναι απαραίτητη για να μπορέσουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών να συντονίσουν τις ενέργειές τους για την αντιμετώπιση του κοινού αυτού προβλήματος. Βασίζεται δε στα επιτεύγματα του δικτύου Natura 2000 το οποίο περιλαμβάνει 25.000 προστατευόμενες περιοχές που καλύπτουν το 18% της ΕΕ.
Επόμενο βήμα είναι η υποβολή της πρότασης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών προς συζήτηση και έγκριση.
Περισσότερα για τη βιοποικιλότητα
(Πηγή/Φωτό: europa.eu)
