ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΧΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

GOP Logo - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

GOP Logo - Σόλων ΜΚΟΟι διεργασίες για την ανάδειξη των προεδρικών υποψηφίων για τις Προεδρικές Εκλογές των Η.Π.Α το 2012 έχουν ήδη ξεκινήσει. Στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στο οποίο επικρατεί άκρατη αισιοδοξία μετά τον θρίαμβο των Ενδιάμεσων Εκλογών του Νοεμβρίου, η κλιματική αλλαγή και η ανθρώπινη ευθύνη για αυτήν αντιμετωπίζεται περίπου ως «ανάθεμα».  


Ο σφιχτός εναγκαλισμός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος με πολυεθνικές και άλλες εταιρίες, ο οποίος έχει φτάσει σχεδόν τα όρια της απόλυτης εξάρτησης για το κόμμα, μοιάζει να δίνει τον «τόνο», όσον αφορά στις θέσεις των επίδοξων –μέχρι στιγμής- προεδρικών υποψηφίων για τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις ο πολιτικός λόγος των υποψηφίων φτάνει στα όρια του σκοταδισμού, ενώ τα επιχειρήματα σχετικά με το ζήτημα, από ελάχιστους επίδοξους υποψηφίους χρησιμοποιούνται. To αποτέλεσμα δυστυχώς, μοιάζει να εμφανίζει τους Δημοκρατικούς ως ένα κόμμα …φιλικό προς το περιβάλλον.

Η Lisa Hymas του Grist.org  έκανε μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση, σχετικά με τις θέσεις των μερικών εκ των επίδοξων υποψηφίων του Κόμματος, για τη κλιματική αλλαγή. Ακολουθούν κάποια από τα σημαντικότερα σημεία της, συνδυασμένα με κάποιες δικές μας παρατηρήσεις.

Η σημασία των θέσεων των επίδοξων υποψηφίων δεν έχει να κάνει τόσο με τις Προεδρικές Εκλογές σε 22 μήνες από τώρα, όσο κυρίως με τις τάσεις που επικρατούν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σχετικά με τα περιβαλλοντικά ζητήματα και την κλιματική αλλαγή.

Για ευκολία του αναγνώστη, χωρίσαμε σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες τους επίδοξους υποψηφίους. Τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής ή/και της ανθρώπινης υπαιτιότητας για αυτή, τους μετανοημένους, οι οποίοι για να έχουν τύχη για την ανάληψη του χρίσματος προσφεύγουν σε πιο ακραίες θέσεις και τους σκεπτικιστές.

Οι αρνητές
Πρόκειται για τους επίδοξους υποψήφιους του χρίσματος που αρνούνται ακόμα και την ύπαρξη ζητήματος κλιματικής αλλαγής. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που αυτή υφίσταται, δεν είναι η ανθρώπινη δράση υπαίτια για την ύπαρξή της. 
Η Μισέλ Μπάχμαν από τη Μινεσότα, από τις πολύ αγαπημένες των υποστηρικτών του Tea-Party θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για το ζήτημα των εκπομπών ρύπων. Σύμφωνα με δήλωσή της δεν υπάρχει ούτε μία έρευνα που να αποδεικνύει ότι το πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό! Θεωρεί τα μέτρα που προσπαθούν να περάσουν οι Δημοκρατικοί, ως αριστερή προσπάθεια επιβολής νέων φόρων στις επιχειρήσεις. 
Θυμίζοντας τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, θεωρεί ότι ο Ιησούς έχει ήδη σώσει τον πλανήτη!  Θυμίζοντας τον Ντόναλντ Ρέιγκαν που παλαιότερα είχε ισχυριστεί ότι τα δέντρα προκαλούν μόλυνση, θεωρεί ότι οι εκπομπές ρύπων αποτελούν φυσιολογικό υποπροϊόν της φύσης!

Ο πασίγνωστος μεγιστάνας Ντόναλντ Τραμπ, είναι γνωστός αρνητής της κλιματικής αλλαγής. Τα επιχειρήματά του, τα οποία περνούν μέσω τηλεοπτικών εκπομπών σε εκατομμύρια αμερικανικά σπίτια, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, σε τηλεοπτική εκπομπή στις αρχές του 2010 ανέφερε ότι «δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για κλιματική αλλαγή από τη στιγμή που η χώρα γνώριζε το βαρύτερο χειμώνα της ιστορίας της (2009-2010).» Ο κ. Τραμπ θεωρεί ότι οι άσκοπες θυσίες που απαιτούν για το περιβάλλον οι Δημοκρατικοί, θα καταστήσουν την αμερικανική οικονομία μη-ανταγωνιστική.

Ο Χέιλι Μπάρμπορ, κυβερνήτης του Μισισιπή, αποτελεί ένα από τα πλέον επιφανή μέλη των αρνητών/σκεπτικιστών της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με το Politico έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του σε παρασκηνιακές πιέσεις (λόμπι) πετρελαϊκών εταιριών. Μόλις τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αρχίζει να πιστεύει ότι ο άνθρωπος ίσως να αποτελεί έναν από τους υπαίτιους της κλιματικής αλλαγής. Αντιτάχτηκε σθεναρά στις πολιτικές Ομπάμα και στο σύστημα εμπορίας ρύπων (cap-and-trade), θεωρώντας ότι θα αποτελέσει οικονομική καταστροφή για επιχειρήσεις και πολίτες.

Ο Τζον Θουν, γερουσιαστής από τη Νότια Ντακότα, δεν είναι σίγουρος αν υφίσταται ζήτημα κλιματικής αλλαγής, ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίστηκε όταν ρωτήθηκε επ’ αυτού!
Κράτησε τη συνήθη στάση των Ρεπουμπλικάνων στο ζήτημα του cap-and-trade, σημειώνοντας ότι θα ζημίωνε ανεπανόρθωτα τους αγρότες και τις Μεσοδυτικές Πολιτείες της χώρας.

Η πιο γνωστή υποψήφια για το χρίσμα είναι φυσικά η Σάρα Πέιλιν, πρώην κυβερνήτης της Αλάσκας και υποψήφια Αντιπρόεδρος στις Προεδρικές Εκλογές του 2008. Η κ. Πέιλιν, η οποία έχει στρέψει και πάλι τα βλέμματα πάνω της μετά τις ακραίες δηλώσεις της σχετικά με την πρόσφατη δολοφονική επίθεση στην Αριζόνα, αποκαλεί το cap and trade ως “cap and tax” (=εμπορία …φόρων), αλλά δεν φαίνεται να ανησυχεί, καθώς όπως έχει δηλώσει, «οι πολίτες δεν πρόκειται να το ανεχτούν». Το περιβάλλον άλλωστε ελάχιστα απασχολεί την κ. Πέιλιν, η οποία στην προεκλογική εκστρατεία του 2008 είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να κατηγορήσει την ανθρώπινη δράση για την κλιματική αλλαγή.

Οι μετανοημένοι
Κοινό γνώρισμα των παρακάτω υποψηφίων είναι ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχαν τόσο ακραίες αντί-περιβαλλοντικές θέσεις. Το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων όμως αποκλείεται να δοθεί σε κάποιον «ευαισθητοποιημένο» επί των περιβαλλοντικών ζητημάτων.
Ο Νιούιτ Γκίνγκριτς, από τους πλέον επιφανείς Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές, έκανε στροφή 180 μοιρών στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, με στόχο προφανώς την ανάληψη της προεδρικής υποψηφιότητας από το κόμμα. Έτσι, από υποστηρικτής των μέτρων των Δημοκρατικών και συμμετέχων στις περιβαλλοντικές καμπάνιες του Αλ Γκορ, βρέθηκε τους τελευταίους μήνες στους «σκληρούς» των Ρεπουμπλικάνων, θεωρώντας ότι η αμφισβητούμενη  και καταστροφική θεωρία της κλιματικής αλλαγής θα επιφέρει βαρύτερη φορολόγηση των πολιτών, ανεργία και περισσότερη γραφειοκρατία.

Ο Μάικ Χάκαμπιπρώην κυβερνήτης του Άρκανσο θα κάνει τη δεύτερη προσπάθεια για να διεκδικήσει το προεδρικό χρίσμα. Όπως και ο κ. Γκίνγκριτς, ο Χάκαμπι φαινόταν αρχικά (2008) υπέρ των εξαγγελιών των Δημοκρατικών όσον αφορά στην περιβαλλοντική πολιτική. Προφανώς η προσπάθειά του να κερδίσει το προεδρικό χρίσμα, τον έκανε τον Δεκέμβρη του 2010 να αρνηθεί ότι παρείχε πλήρη στήριξη παλαιότερα επί της φορολόγησης των εκπομπών ρύπων. Δηλώνει πάντως ότι «ανεξαρτήτως του αν ο άνθρωπος είναι από τους κύριους υπαίτιους για την κλιματική αλλαγή, πρέπει να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν καλύτερο πλανήτη».

Ο Τιμ Πόουλεντι πρώην κυβερνήτης της Μινεσότα, αποτελεί άλλον ένα υποψήφιο, που από υποστηρικτή της ανάγκης για δράση εναντίον της κλιματικής αλλαγής και της υπαιτιότητας του ανθρώπου για αυτήν, υπαναχώρησε προκειμένου να έχει τύχη για το χρίσμα. Υποστηρίζει ένα “λογικό” cap and trade, μια θέση που αποδυναμώνεται όπως φαίνεται όσο προχωράει ο καιρός, καθώς πρόσφατα έκανε λόγο για περιβαλλοντική πολιτική η οποία δεν θα πλήττει την οικονομία, υιοθετώντας τις κλασσικές κατηγορίες των Ρεπουμπλικάνων προς τα περιβαλλοντικά προγράμματα της κυβέρνησης.

Οι σκεπτικιστές 
Σε αυτή την κατηγορία κατατάσσουμε τους επίδοξους υποψήφιους οι οποίοι πιστεύουν ότι υφίσταται ξεκάθαρα ζήτημα κλιματικής αλλαγής. Κοινό χαρακτηριστικό τους πάντως, ότι κανείς δεν τοποθετεί το περιβάλλον πάνω από την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και ουδείς εξ’ αυτών δεν έχει αναφέρει συγκεκριμένα μέτρα σε ζητήματα περιβαλλοντικής πολιτικής.

Ο Μιτς Ντάνιελς, κυβερνήτης της Ιντιάνα, πιστεύει ότι πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων (πιστεύει λοιπόν ξεκάθαρα ότι υφίσταται ζήτημα) αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με το cap-and-trade. Από τους πλέον σφοδρούς πολέμιους των αλλαγών που επιχείρησαν οι Δημοκρατικοί, καταγγέλλει ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα διπλασιάσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και θα στείλουν επιχειρήσεις στην Κίνα.

Ο γνωστότερος πέραν της Σάρα Πέιλιν υποψήφιος είναι ο Μιτ Ρόμνεϊ, πρώην κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και υποψήφιος για το χρίσμα στις εκλογές του 2008. Ο κ. Ρόμνεϊ αποτελεί μειοψηφία στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων αφού παραδέχεται τόσο την ύπαρξη του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, όσο και την υπαιτιότητα του ανθρώπινου παράγοντα. Θεωρεί απαράδεκτο όμως το cap and trade, θεωρώντας ότι θα εκτινάξει τη φορολογία ιδιωτών και επιχειρήσεων, θα κοστίσει πάρα πολλές θέσεις εργασίας, αλλά και τη μεταφορά εταιριών στο εξωτερικό (π.χ. Κίνα).

Πηγή: Grist.org
Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr 

21 Iανουαρίου 2011

Σχετικά άρθρα